Oceny Oddziaływania na Środowisko

Rola OOŚ

Rola oraz zasady przeprowadzania ocen oddziaływania na środowisko

Zasady przeprowadzania ocen oddziaływania na środowisko określa ustawa z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Dokument jest zbiorem regulacji prawnych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, które wynikają z przepisów prawa międzynarodowego i wspólnotowego, czyli przede wszystkim z:

System ocen oddziaływania na środowisko jest zbiorem narzędzi wykorzystywanych w szeroko rozumianym procesie planowania przedsięwzięć i działań, które mogą wywierać wpływ na środowisko, w celu ograniczenia ich wpływu niekorzystnego. Dalsze działania, jakie można podjąć w celu ochrony środowiska, również na etapie funkcjonowania inwestycji, bardzo często będą zależeć od jakości przeprowadzonej oceny oddziaływania na środowisko.

Oceny oddziaływania na środowisko (strategiczne, dla przedsięwzięć oraz oceny transgraniczne) to kluczowe narzędzia unijnej i międzynarodowej polityki ochrony środowiska oraz ochrony wartości przyrodniczych zagrożonych w wyniku wdrożenia postanowień planów i programów oraz realizacji inwestycji. W przypadku dokumentów i przedsięwzięć realizowanych poza granicami kraju, których realizacja może powodować oddziaływania na środowisko po stronie polskiej, prawo międzynarodowe umożliwia organom państwowym oraz społeczeństwu polskiemu uczestnictwo w takiej procedurze, a tym samym sprawną ochronę środowiska.

Rzetelnie przeprowadzona ocena oddziaływania na środowisko ma duży wpływ na przyznanie dofinansowania realizacji inwestycji ze środków unijnych, co zauważają nie tylko inwestorzy ale także podmioty odpowiedzialne za przydział funduszy.

System OOŚ

Obowiązujące w Polsce prawo regulujące zasady prowadzenia ocen oddziaływania na środowisko, rozumianych jako badanie wpływu inwestycji na środowisko, wywodzi się z prawodawstwa Unii Europejskiej z Dyrektywy:

Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (EIA);
Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42/WE z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (SEA);
Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa siedliskowa).

Pierwsza z wymienionych Dyrektywa EIA określa zasady oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięć, druga SEA dotyczy projektów planów i programów, a trzecia przedsięwzięć oraz projektów planów i programów. O ile Dyrektywa EIA odnosi się do określonych w załącznikach I i II rodzajów przedsięwzięć, a Dyrektywa SEA w części do projektów wyznaczających ramy dla tych przedsięwzięć, to Dyrektywa siedliskowa (a w części także Dyrektywa SEA poprzez odwołanie do Dyrektywy siedliskowej) nie wskazuje konkretnych typów przedsięwzięć, projektów planów lub programów - za punkt odniesienia obierając wpływ na obszary Natura 2000.

W dyrektywach tych wskazane są trzy grupy projektów planów (i czwarta „pozadyrektywowa") oraz trzy grupy przedsięwzięć (i czwarta „pozadyrektywowa"), a ich podział przedstawia się następująco:

projekty dokumentów:
- sektorowe, które ustalają ramy dla przedsięwzięć wymienionych w załącznikach I i II Dyrektywy 2011/92/UE (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 3 pkt 2 lit. a Dyrektywy SEA, rozstrzygnięcie a priori),
- realizacja których może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 3 pkt 2 lit. b Dyrektywy SEA, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu),
- inne niż wyżej wymienione, których realizacja może powodować znaczące oddziaływanie na środowisko (mogące wymagać przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 3 pkt 5 Dyrektywy SEA, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu);

przedsięwzięcia:
- wymienione w załączniku I Dyrektywy EIA (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 4 ust. 1 Dyrektywy EIA, rozstrzygnięcie a priori),
- wymienione w załączniku II Dyrektywy EIA (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 4 ust. 2 Dyrektywy EIA, rozstrzygnięcie a posteriori w wyniku screeningu),
- mogące znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 6 ust. 3 Dyrektywy siedliskowej, rozstrzygnięcie a posteriori w wyniku screeningu).

Projekty dokumentów wymienione w punkcie pierwszym oraz przedsięwzięcia wymienione w punktach pierwszym i drugim również mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.

Wytyczne Komisji Europejskiej w ocenie oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko (2017 r.)

Serwisy zewnętrzne:

Krajowy System Ocen Oddziaływania na Środowisko

Wymienione dyrektywy transponowane są obecnie ustawą z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej zwanej: ustawą ooś). Osobne jej części dotyczą oceny projektów dokumentów oraz przedsięwzięć.

Załączniki I i II Dyrektywy EIA zostały implementowane rozporządzeniem Rady Ministrów z 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Dział IV ustawy ooś zawiera przepisy regulujące zasady przeprowadzania strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, czyli oceny dotyczącej projektów dokumentów. Można je podzielić na następujące grupy:

projekty dokumentów:
- planistyczne, np. projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 46 pkt 1 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a priori),
- sektorowe, które ustalają ramy dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, czyli przedsięwzięć określonych w stosownym rozporządzeniu Rady Ministrów (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 46 pkt 2 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a priori),
- realizacja których może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 46 pkt ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu),
- inne niż wyżej wymienione, ustalające ramy dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a także realizacja których może powodować znaczące oddziaływanie na środowisko oraz mogące wymagać przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 47 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu).

Natomiast dział V ustawy ooś dotyczy oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięć, które można sklasyfikować następująco:

przedsięwzięcia, przed realizacją których wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach:
- przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy ooś),
- przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu);

przedsięwzięcia, przed realizacją których nie jest wymagane uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach:
- inne przedsięwzięcia niż te wymienione w wymienionym rozporządzeniu, które mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania, w związku z art. 59 ust. 2 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu).

Projekty dokumentów wymienione w punktach pierwszym i drugim oraz przedsięwzięcia wymienione w punkcie pierwszym również mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.

Przepisy dotyczące ocen oddziaływania na środowisko stosuje się również w stosunku do zmian przyjętych dokumentów oraz zmian realizowanych lub zakończonych przedsięwzięć.

Dział VI ustawy ooś dotyczy oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięć oraz projektów dokumentów strategicznych, których realizacja może skutkować wystąpieniem znaczącego negatywnego oddziaływania na terytorium Polski bądź w przypadku oddziaływania pochodzącego z Polski, na terytorium innych państw.

Najważniejsze pojęcia:

decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach - rozstrzygnięcie organu administracji publicznej, które określa środowiskowe uwarunkowania realizacji, eksploatacji i likwidacji przedsięwzięcia. Jej uzyskanie jest wymagane przed realizacją przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko i mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko;
ocena oddziaływania na środowisko - postępowanie, które obejmuje w szczególności weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień, zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu, a także zmierzające do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, czyli w stosunku do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, o ile taki obowiązek zostanie nałożony;
ocena oddziaływania na obszar Natura 2000 - ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko ograniczona do badania oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000;
strategiczna ocena oddziaływania na środowisko - postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków realizacji polityki, strategii, planu lub programu, które obejmuje w szczególności uzgodnienie stopnia szczegółowości informacji zawartych w prognozie oddziaływania na środowisko, sporządzenie prognozy oddziaływania na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii oraz zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu.

OOŚ dla przedsięwzięć

Elektrownia Jądrowa w Polsce

Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (EIA);
Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/42/WE z dnia 27 czerwca 2001 r. w sprawie oceny wpływu niektórych planów i programów na środowisko (SEA);
Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa siedliskowa).

projekty dokumentów:
- sektorowe, które ustalają ramy dla przedsięwzięć wymienionych w załącznikach I i II Dyrektywy 2011/92/UE (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 3 pkt 2 lit. a Dyrektywy SEA, rozstrzygnięcie a priori),
- realizacja których może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 3 pkt 2 lit. b Dyrektywy SEA, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu),
- inne niż wyżej wymienione, których realizacja może powodować znaczące oddziaływanie na środowisko (mogące wymagać przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 3 pkt 5 Dyrektywy SEA, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu);
przedsięwzięcia:
- wymienione w załączniku I Dyrektywy EIA (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 4 ust. 1 Dyrektywy EIA, rozstrzygnięcie a priori),
- wymienione w załączniku II Dyrektywy EIA (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 4 ust. 2 Dyrektywy EIA, rozstrzygnięcie a posteriori w wyniku screeningu),
- mogące znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 6 ust. 3 Dyrektywy siedliskowej, rozstrzygnięcie a posteriori w wyniku screeningu).

Projekty dokumentów wymienione w punkcie pierwszym oraz przedsięwzięcia wymienione w punktach pierwszym i drugim również mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.

Serwisy zewnętrzne:

Krajowy System Ocen Oddziaływania na Środowisko

Załączniki I i II Dyrektywy EIA zostały implementowane rozporządzeniem Rady Ministrów z 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

projekty dokumentów:
- planistyczne, np. projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 46 pkt 1 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a priori),
- sektorowe, które ustalają ramy dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, czyli przedsięwzięć określonych w stosownym rozporządzeniu Rady Ministrów (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 46 pkt 2 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a priori),
- realizacja których może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 46 pkt ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu),
- inne niż wyżej wymienione, ustalające ramy dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a także realizacja których może powodować znaczące oddziaływanie na środowisko oraz mogące wymagać przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 47 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu).

Natomiast dział V ustawy ooś dotyczy oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięć, które można sklasyfikować następująco:

przedsięwzięcia, przed realizacją których wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach:
- przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy ooś),
- przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, w związku z art. 59 ust. 1 pkt 2 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu);
przedsięwzięcia, przed realizacją których nie jest wymagane uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach:
- inne przedsięwzięcia niż te wymienione w wymienionym rozporządzeniu, które mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania, w związku z art. 59 ust. 2 ustawy ooś, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu).

Projekty dokumentów wymienione w punktach pierwszym i drugim oraz przedsięwzięcia wymienione w punkcie pierwszym również mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.

Przepisy dotyczące ocen oddziaływania na środowisko stosuje się również w stosunku do zmian przyjętych dokumentów oraz zmian realizowanych lub zakończonych przedsięwzięć.

Międzynarodowym instrumentem prawnym poświęconym ocenom oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym dla planowanych przedsięwzięć mogących znacząco negatywnie oddziaływać na terytorium innego państwa jest Konwencja z Espoo (Konwencja o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym sporządzona w Espoo 25 lutego 1991 r.). Konwencja jest dokumentem prawa międzynarodowego, wyznaczającym ramy proceduralne dla wykonywania ocen oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym dla przedsięwzięć mogących negatywnie oddziaływać na środowisko. Konwencja ma swoje zastosowanie wówczas, gdy jedno państwo (Strona pochodzenia) planuje realizację przedsięwzięcia, którego oddziaływanie, może wywołać potencjalnie odczuwalne skutki na terytorium drugiego państwa (Strona narażona). Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, jako organ właściwy, jest odpowiedzialny za wykonanie zadań określonych w Konwencji z Espoo.

Do powyżej konwencji został podpisany Protokół Strategiczny (Protokół w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko do Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym sporządzony w Kijowie 21 maja 2003 r.), którego postanowienia stosuje się w odniesieniu do projektów dokumentów strategicznych czyli planów, programów, polityk. Dotyczy to również sytuacji, gdy skutki realizacji takiego dokumentu mogłyby ujawnić się na terytorium innego państwa.

Konwencja z Espoo i Protokół Strategiczny zostały stworzone w ramach Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (EKG ONZ). Polska jest Stroną tych instrumentów prawnych. Na początku 2016 roku opublikowany został film promujący Protokół Strategiczny stworzony przez EKG ONZ w ramach europejskiego programu "Greening the Economies in the European Neighbourhood" (EaP GREEN). Zawiera on między innymi opis przebiegu procedury strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, w tym w kontekście transgranicznym, zalety stosowania zapisów Protokołu oraz jego potencjał jako narzędzia do wdrażania zielonej gospodarki.

Najważniejsze pojęcia:

decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach - rozstrzygnięcie organu administracji publicznej, które określa środowiskowe uwarunkowania realizacji, eksploatacji i likwidacji przedsięwzięcia. Jej uzyskanie jest wymagane przed realizacją przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko i mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko;
ocena oddziaływania na środowisko - postępowanie, które obejmuje w szczególności weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień, zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu, a także zmierzające do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, czyli w stosunku do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, o ile taki obowiązek zostanie nałożony;
ocena oddziaływania na obszar Natura 2000 - ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko ograniczona do badania oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000;
strategiczna ocena oddziaływania na środowisko - postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków realizacji polityki, strategii, planu lub programu, które obejmuje w szczególności uzgodnienie stopnia szczegółowości informacji zawartych w prognozie oddziaływania na środowisko, sporządzenie prognozy oddziaływania na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii oraz zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu.

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4

Krajowy System Ocen Oddziaływania na Środowisko

Wymienione dyrektywy transponowane są obecnie ustawą z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Osobne jej części dotyczą oceny projektów dokumentów oraz przedsięwzięć.

Załączniki I i II Dyrektywy EIA zostały implementowane rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Dział IV wymienionej ustawy zawiera przepisy regulujące zasady przeprowadzania strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, czyli oceny dotyczącej projektów dokumentów. Projekty te możemy podzielić na następujące grupy:

Projekty dokumentów:

Planistyczne, np. projekty miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 46 pkt 1 ww. ustawy, rozstrzygnięcie a priori);
Sektorowe, które ustalają ramy dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, czyli przedsięwzięć określonych w stosownym rozporządzeniu Rady Ministrów (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 46 pkt 2 ww. ustawy, rozstrzygnięcie a priori);
Których realizacja może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 46 pkt 3 ww. ustawy, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu);
Inne niż wyżej wymienione:
- ustalające ramy dla przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko,
- których realizacja może powodować znaczące oddziaływanie na środowisko,

mogące wymagać przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 47 ww. ustawy, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu).

Natomiast dział V przywołanej ustawy dotyczy oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięć, które można sklasyfikować następująco:

Przedsięwzięcia, przed realizacją których wymagane jest uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach:
- przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 59 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy);
- przedsięwzięcia mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko w związku z art. 59 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu);
Przedsięwzięcia przed realizacja których nie jest wymagane uzyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach:
- wszelkie inne przedsięwzięcia, niż te wymienione w ww. rozporządzeniu, które mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000 (wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania w związku z art. 59 ust. 2 ww. ustawy, rozstrzygnięcie a posteriori, w wyniku screeningu).

Należy pamiętać, że projekty dokumentów wymienione w pkt 1 i 2 oraz przedsięwzięcia wymienione w pkt 1 również mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.

Przepisy dotyczące ocen oddziaływania na środowisko stosuje się również w stosunku do zmian przyjętych dokumentów oraz zmian realizowanych lub zrealizowanych przedsięwzięć.

Najważniejsze pojęcia:

decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach - rozstrzygnięcie organu administracji publicznej określające środowiskowe uwarunkowania realizacji, eksploatacji i likwidacji przedsięwzięcia; jej uzyskanie jest wymagane przed realizacją przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko i mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko

ocena oddziaływania na środowisko

to postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia, obejmujące w szczególności: weryfikację raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii i uzgodnień, zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu;
postępowanie przeprowadzane jest w ramach postępowania zmierzającego do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, czyli w stosunku do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, o ile taki obowiązek zostanie nałożony.

ocena oddziaływania na obszar Natura 2000 - to ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko ograniczona do badania oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000

strategiczna ocena oddziaływania na środowisko - to postępowanie w sprawie oceny oddziaływania na środowisko skutków realizacji polityki, strategii, planu lub programu, obejmujące w szczególności uzgodnienie stopnia szczegółowości informacji zawartych w prognozie oddziaływania na środowisko, sporządzenie prognozy oddziaływania na środowisko, uzyskanie wymaganych ustawą opinii oraz zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa w postępowaniu.

Strategiczna OOŚ

Zasady i rola przeprowadzania strategicznej oceny oddziaływania na środowisko

Zasady przeprowadzania strategicznej oceny oddziaływania na środowisko określają przepisy Działu IV ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (ustawa ooś).

Strategiczna ocena oddziaływania na środowisko jest postępowaniem, które przeprowadza się dla określonych rodzajów dokumentów opracowywanych lub przyjmowanych przez organy administracji albo inne podmioty wykonujące funkcje publiczne. Do tych dokumentów, zgodnie z art. 46 ustawy ooś należą projekty:

studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz planu zagospodarowania przestrzennego, wyznaczające ramy dla późniejszej realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, a także koncepcji rozwoju kraju, strategii rozwoju, programu, polityki publicznej i dokumentu programowego, z zakresu polityki rozwoju, wyznaczające ramy dla późniejszej realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko;
polityki, strategii, planu i programu w dziedzinie przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu, opracowywany lub przyjmowany przez organy administracji, wyznaczający ramy dla późniejszej realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko;
polityki, strategii, planu i programu innego niż wymienione w pkt 1 i 2, którego realizacja może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000, jeżeli nie jest on bezpośrednio związany z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie wynika z tej ochrony.

Przeprowadzenie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest też wymagane w przypadku wprowadzania zmian do ww. już przyjętych dokumentów.

Zgodnie z art. 47 ustawy ooś, przeprowadzenie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest wymagane także w przypadku projektu dokumentu innego niż wyżej wymienione oraz w przypadku projektu jego zmiany, jeżeli w uzgodnieniu z właściwym organem, o którym mowa w art. 57 ustawy ooś, organ opracowujący projekt stwierdzi, że realizacja postanowień danego dokumentu albo jego zmiany może spowodować znaczące oddziaływanie na środowisko.

Przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko nie wymagają projekty dokumentów przygotowywane wyłącznie dla celów obrony narodowej lub obrony cywilnej oraz finansowe lub budżetowe - z wyłączeniem projektu, którego realizacja może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000 (art. 47a ustawy ooś).

Na warunkach określonych w art. 48 ustawy ooś, możliwe jest odstąpienie od przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko. Informację o tym powinien podać do publicznej wiadomości organ opracowujący projekt dokumentu bez zbędnej zwłoki.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy ooś, pierwszym etapem strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest uzgodnienie zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko. Organ opracowujący projekt dokumentu, w zależności od jego rodzaju, zgodnie z art. 57 i 58 ustawy ooś, dokonuje uzgodnienia z:

właściwym organem środowiskowym:
- Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska lub
- regionalnym dyrektorem ochrony środowiska;
właściwym organem inspekcji sanitarnej:
- Głównym Inspektorem Sanitarnym lub
- państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym lub
- państwowym powiatowym inspektorem sanitarnym;
właściwym dyrektorem urzędu morskiego w przypadku gdy planowana realizacja danego dokumentu dotyczy obszarów morskich.

Drugim etapem strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest sporządzenie prognozy oddziaływania na środowisko. Prognozę można określić jako odpowiednik raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, który jest przygotowywany w postępowaniu w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. Zakres prognozy szczegółowo reguluje ustawa ooś, jednak musi ona zawierać wszystkie elementy wymienione w art. 51 ust. 2 ustawy ooś, m.in.:

analizę projektu dokumentu pod kątem potencjalnych oddziaływań na środowisko;
analizę i ocenę istniejącego stanu środowiska;
charakterystykę oddziaływań na środowisko;
przedstawienie rozwiązań alternatywnych;
prezentację rozwiązań zapobiegających, ograniczających lub kompensujących negatywne działania dla środowiska;
ocenę możliwości wystąpienia oddziaływania transgranicznego;
prezentację metod zastosowanych przy sporządzaniu prognozy;
propozycję metod analizy skutków środowiskowych realizacji dokumentu;
streszczenie w języku niespecjalistycznym.

Kolejnym etapem strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest opiniowanie projektu dokumentu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko, zgodnie z art. 54 ustawy ooś. Opinie przygotowują te same organy, które brały udział w uzgadnianiu zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie.

Obowiązkowym komponentem strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest zapewnienie możliwości udziału społeczeństwa, zgodnie z przepisami działu III rozdziałów 1 i 3 ustawy ooś. Do publicznej wiadomości powinny zostać podane informacje dotyczące:

przystąpienia do opracowywania projektu dokumentu i o jego przedmiocie;
możliwości zapoznania się z projektem dokumentu, prognozą i dostępnymi na danym etapie stanowiskami innych organów oraz o miejscu, w którym są one wyłożone do wglądu;
możliwości składania uwag i wniosków;
sposobie i miejscu składania uwag i wniosków oraz o co najmniej 21-dniowym terminie ich składania;
organu właściwego do rozpatrzenia uwag i wniosków;
postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli jest prowadzone.

Zgodnie z art. 55 ust. 1 ustawy ooś, przed przyjęciem dokumentu podmiot opracowujący jego projekt bierze pod uwagę ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko, opinie organów oraz rozpatruje uwagi i wnioski zgłoszone w związku z udziałem społeczeństwa.

Do przyjętego dokumentu załącza się pisemne podsumowanie zawierające uzasadnienie wyboru przyjętego dokumentu w odniesieniu do rozpatrywanych rozwiązań alternatywnych. Powinny być w nim zawarte także informacje, w jaki sposób zostały wzięte pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione (art. 55 ust. 3 ustawy ooś):

ustalenia zawarte w prognozie oddziaływania na środowisko;
opinie właściwych organów;
zgłoszone uwagi i wnioski społeczeństwa;
wyniki postępowania dotyczącego transgranicznego oddziaływania na środowisko, jeżeli zostało przeprowadzone;
propozycje dotyczące metod i częstotliwości przeprowadzania monitoringu skutków realizacji postanowień dokumentu.

Po zakończeniu strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, organ opracowujący projekt dokumentu przekazuje przyjęty dokument wraz z podsumowaniem organom opiniującym (art. 55 ust. 4 ustawy ooś). Jest również zobowiązany prowadzić monitoring skutków realizacji postanowień przyjętego dokumentu w zakresie oddziaływania na środowisko, zgodnie z częstotliwością i metodami opisanymi w prognozie oddziaływania na środowisko oraz podsumowaniu (art. 55 ust. 5 ustawy ooś).

Zgodnie z art. 55 ust. 2 ustawy ooś projekt dokumentu nie może zostać przyjęty, jeżeli ze strategicznej oceny oddziaływania na środowisko wynika, że może on znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, a nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 34 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Są to: nadrzędny interes publiczny, brak rozwiązań alternatywnych, zapewnienie wykonania kompensacji.

Krajowa Komisja do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko

Krajowa Komisja do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko została utworzona w 1990 r., na mocy protokołu podstolika ekologicznego Okrągłego Stołu. Początkowo była organem, zajmującym się wyrażaniem opinii m.in. o wnioskach dotyczących lokalizacji nowych inwestycji wymagających uzgodnienia z Ministerstwem Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, ocenach oddziaływania na środowisko obiektów już istniejących (na wniosek ministra) oraz opracowaniach teoretycznych z tego zakresu.

Zakres działania Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko jako organu opiniodawczo-doradczego Ministra Środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko został początkowo określony w ustawie Prawo ochrony środowiska z 27 kwietnia 2001 r. Ponadto na mocy tej ustawy zostały powołane również wojewódzkie komisje ds. ocen oddziaływania na środowisko, pełniące funkcje organów opiniodawczo-doradczych wojewodów. Dokładny opis sposobu działania Krajowej Komisji oraz wojewódzkich komisji został ustalony w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 31 lipca 2002 r. w sprawie określenia szczegółowego sposobu funkcjonowania Krajowej Komisji do Spraw Oddziaływania na Środowisko oraz wojewódzkich komisji do spraw ocen oddziaływania na środowisko.

Obecnie Krajowa Komisja jest organem opiniodawczo-doradczym Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w zakresie ocen oddziaływania na środowisko.

Krajową Komisję do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko tworzą przedstawiciele środowisk akademickich, instytutów badawczych związanych z ochroną środowiska, a także eksperci z urzędów państwowych oraz organizacji ekologicznych. Poszczególne zadania są wykonywane na posiedzeniach plenarnych lub na posiedzeniach zespołów roboczych. Do dokumentacji dotyczących rozpatrywanych spraw dla potrzeb Krajowej Komisji sporządzane są dodatkowe, niezależne opracowania. Wnioski, uchwały oraz stanowiska z posiedzeń przewodniczący Krajowej Komisji przedkłada Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska.

Zadania i zasady funkcjonowania Krajowej Komisji do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko oraz regionalnych komisji określa Dział VII, Rozdział 4 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (ustawa ooś).

Zgodnie z art. 132 ust. 3 ustawy ooś do zadań Krajowej Komisji należy w szczególności:

wydawanie opinii w sprawach przedłożonych przez Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w związku z jego uprawnieniami wynikającymi z ustawy;
monitorowanie funkcjonowania systemu ocen oddziaływania na środowisko oraz przedstawianie opinii i wniosków, w tym dotyczących rozwoju metodologii i programów szkoleniowych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko;
wydawanie opinii w sprawach projektów aktów prawnych dotyczących systemu ocen oddziaływania na środowisko;
współpraca z regionalnymi komisjami do spraw ocen oddziaływania na środowisko.

Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska, na wniosek regionalnego dyrektora ochrony środowiska, może zwrócić się do Krajowej Komisji o wydanie opinii w sprawach należących do kompetencji regionalnego dyrektora ochrony środowiska (art. 132 ust. 4 ustawy ooś).

Szczegółowy sposób funkcjonowania Krajowej Komisji oraz regionalnych komisji, a także organizację i tryb działania komisji określa rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie funkcjonowania Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko oraz regionalnych komisji do spraw ocen oddziaływania na środowisko.

Skład Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w okresie od 24 VI 2010 do 12 VII 2016

Skład Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko od 13 VII 2016 do 3 III 2019

Skład Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko od 4 III 2019

Posiedzenie Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko – 27 maja 2022 r.

Posiedzenie Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko - 14 marca 2022 r.

Posiedzenie Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko - 4 marca 2019 r.

Program

Założenia systemu ocen oddziaływania na środowisko

Rola i zadania Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko

Zagadnienia problemowe w procedurze ocen oddziaływania na środowisko – case study

Skład Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko od 1 X 2019

Skład Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko od 2 X 2020

Posiedzenia Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w 2013 r. dotyczyły następujących zagadnień:

oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie nowego odcinka trasy narciarskiej wraz z wyciągiem krzesełkowym z oświetleniem i dośnieżaniem, przeniesieniu dwóch wyciągów orczykowych oraz budowie budynku górnej stacji wyciągu z małą gastronomią w Krynicy Zdroju przy ul. Zielonej i Zamkowej - posiedzenie z 16 maja 2013 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na eksploatacji złoża melafiru Rybnica I w Rybnicy Leśnej, dokumentacja uzupełniona - posiedzenie z 21 maja 2013 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie drogi ekspresowej S6 na odcinku Lębork (wraz z obwodnicą Lęborka) - Obwodnica Trójmiasta wraz z przebudową linii wysokiego napięcia w przebiegu wyznaczonym korytarzem wariantu II-A2 - posiedzenie z 5 lipca 2013 r.

Posiedzenia Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w 2012 r. dotyczyły następujących zagadnień:

oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na połączeniu kolejowym MPL Katowice w Pyrzowicach z miastami aglomeracji górnośląskiej, na odcinku Katowice - Pyrzowice - posiedzenie z 19 marca 2012 r. oraz 28 marca 2012 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na eksploatacji i wstępnej przeróbce kruszywa naturalnego z pola A złoża Mostkowo - posiedzenie z 24 kwietnia 2012 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia pn. Wydobycie rudy miedzi ze złoża Polkowice, Sieroszowice, Radwanice-Wschód, Rudna oraz Lubin-Małamice, polegające na kontynuacji eksploatacji złoża rudy miedzi w granicach obszarów górniczych: Polkowice II, Sieroszowice I, Radwanice-Wschód, Rudna I, Rudna II, Małomice I, Lubin I - posiedzenie z 14 czerwca 2012 r.

Posiedzenia Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w 2011 r. dotyczyły następujących zagadnień:

Informacja o spotkaniu Krajowej Komisji do spraw Ocen Oddziaływania na Środowisko dotyczące kwestii oddziaływania na środowisko przedsięwzięć polegających na poszukiwaniu i rozpoznawaniu „gazu łupkowego";
udzielenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne w urządzeniu przewoźnym ATON BW-M - posiedzenie z 12 lipca 2011 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na eksploatacji złoża melafiru Rybnica I w Rybnicy Leśnej - posiedzenie z 9 grudnia 2011 r.

Posiedzenia Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w 2010 r. dotyczyły następujących kwestii:

oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na rozbudowie Portu Lotniczego Lublin-Świdnik - posiedzenie z 11 lutego 2010 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanych działań związanych z realizacją farm wiatrowych w województwie podkarpackim - posiedzenie z 17 lutego 2010 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie Zakładu Termicznego Przekształcania Odpadów w Krakowie - posiedzenie z 23 kwietnia 2010 r.;
oceny oddziaływania na środowisko planowanego przedsięwzięcia polegającego na budowie Regionalnego Zakładu Zagospodarowania Odpadów Komunalnych w Piaskach Bankowych - posiedzenie z 20 lipca 2010 r.;
Sprawozdanie z seminarium na temat niekonwencjonalnych złóż gazu w Polsce, 15-16 listopada 2010 r.

Posiedzenia Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko w 2009 r. dotyczyły następujących zagadnień:

oceny oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym dla przedsięwzięcia polegającego na budowie gazociągu północnego Nord Stream - posiedzenie z 1 czerwca 2009 r.;
oceny oddziaływania na środowisko budowy rurociągu tłocznego wraz z przepompownią, zasilaniem i stacją energetyczną 6,0/0,4 kV oraz dojazdem w celu przerzutu wód kopalnianych do jeziora Budzisławskiego i Wilczyńskiego - posiedzenie z 28 lipca 2009 r.;
oceny oddziaływania na środowisko budowy farm wiatrowych w gminie Górowo Iławeckie oraz gminie Sępopol na terenie województwa warmińsko - mazurskiego - posiedzenie z 12 listopada 2009 r.

Uchwały Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko - wersje elektroniczne:

Stanowiska Krajowej Komisji ds. Ocen Oddziaływania na Środowisko - wersje elektroniczne:

Materiały

Wsparcie systemu OOŚ

Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska realizuje zadanie Wsparcie systemu ocen oddziaływania na środowisko i obszary Natura 2000 w ramach programu priorytetowego nr 5.1.1 Wsparcie Ministra Środowiska w zakresie realizacji polityki ekologicznej państwa Część 1) Ekspertyzy, opracowania, realizacja zobowiązań międzynarodowych. Zadanie jest finansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Szkolenia i warsztaty

Publikacje

Baza danych OOŚ

Celem realizacji zadania jest ujednolicenie podejścia merytorycznego oraz interpretacji przepisów w systemie oceny oddziaływania na środowisko i obszarów Natura 2000 (tzw. system ooś) na poziomie krajowym. Wynika to z ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, która wyznaczyła kierunek działań zmierzających do usprawnienia procesu zarządzania środowiskiem w Polsce.

Kompleksowe podejście Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska oraz 16 regionalnych dyrekcji ochrony środowiska umożliwiło wypracowanie jednolitych zasad i dobrych praktyk dla prowadzenia procedury oceny oddziaływania na środowisko, a także szczegółowych założeń do kształtowania instrumentów wsparcia systemu ooś oraz jego roli w procesie inwestycyjnym.

Realizacja programu priorytetowego umożliwiła stworzenie jednej płaszczyzny metodycznej dla systemu ooś, zarówno dla pracowników organów zaangażowanych w procedury oceny oddziaływania na środowisko, jak również dla odbiorców zewnętrznych, czyli inwestorów, podmiotów sporządzających prognozy lub raporty o oddziaływaniu na środowisko, społeczeństwa, organizacji i stowarzyszeń ekologicznych, uczniów i studentów, wykładowców i szkoleniowców.

Programem objęto następujące obszary systemu ooś:

podniesienie standardów jakości dokumentacji sporządzanej w ramach postępowań w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, w tym prognoz o oddziaływaniu na środowisko (prognoza ooś) i raportów o oddziaływaniu na środowisko (raport ooś), a w szczególności wydawanych decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach;
kształcenie pracowników i propagowanie wiedzy w zakresie oceny oddziaływania na środowisko wśród odbiorców zewnętrznych takich jak: inwestorzy, podmioty sporządzające raporty ooś;
usprawnienie procesu inwestycyjnego w przedmiocie oceny oddziaływania na środowisko, co stanowi wypadkową standardów jakości dokumentacji i kształcenia. Od dobrej jakości dokumentacji (szczególnie raportów ooś) i doświadczenia pracowników zależy jakość i tempo podejmowanych rozstrzygnięć oraz decyzji. W tym zakresie szczególnie ważne jest podniesienie świadomości inwestorów na temat roli raportów o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i ich znaczenia w podejmowaniu decyzji przez organy;
poprawienie skuteczności absorpcji środków UE poprzez poprawne przeprowadzenie procedury, której skutkiem będzie właściwie wydana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach zgodnie z wymaganiami standardów UE;
prowadzenie platformy informatycznej służącej do składowania, przetwarzania i analizy danych, w tym danych o dokumentacji, dotyczących ocen oddziaływania na środowisko (ooś);
monitorowanie systemu ocen oddziaływania na środowisko w skali całego kraju.

Schemat systemu wsparcia ocen oddziaływania na środowisko

Kompleksowe podejście do oceny oddziaływania na środowisko obejmuje m.in.:

strategiczną ocenę oddziaływania na środowisko;
ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko;
ocenę oddziaływania na obszary Natura 2000;
transgraniczne oddziaływania na środowisko;
przeglądy ekologiczne.

W ramach wymienionych elementów systemu ooś występują problemy dotyczące:

oddziaływań skumulowanych;
prognozowania i oceny oddziaływań w zależności od rodzaju dokumentu strategicznego lub inwestycji;
monitoringu wpływu inwestycji na środowisko;
analiz porealizacyjnych;
udziału i roli społeczeństwa w ochronie środowiska oraz w procesie inwestycyjnym (opracowywanie dokumentów, podejmowanie decyzji);
identyfikacji nieprzewidzianych negatywnych skutków realizacji inwestycji na jak najwcześniejszym etapie;
oceny rozwiązań alternatywnych;
funkcjonowania odpowiednich organów administracji prowadzących bądź uczestniczących w ocenie oddziaływania na środowisko;
zadań Krajowej i regionalnych komisji ds. ocen oddziaływania na środowisko.

Dokumenty do pobrania:

Sprawozdanie z seminarium szkoleniowego nt pozyskiwania gazu łupkowego w Polsce - 15-16 listopada 2010 r.

Publikacja Rzadkie i zagrożone gatunki ptaków w Polsce

Publikacja Gatunki ptaków o znaczeniu wspólnotowym w Polsce

Poradnik projektowania przejść dla zwierząt i działań ograniczających śmiertelność fauny przy drogach

Monitoring ptaków wodno - błotnych w okresie wędrówek

Zmiany w postępowaniach administracyjnych w sprawach ocen oddziaływania na środowisko

Ochrona środowiska przed polami elektromagnetycznymi. Informator dla administracji samorządowej

Analiza prawna orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego w powiązaniu z orzeczeniami wojewódzkich sądów administracyjnych w zakresie ocen oddziaływania na środowisko w sprawach wszczętych po 28 lipca 2005 r. Zasięg oddziaływania przedsięwzięć na środowisko Udział społeczeństwa Podanie informacji do publicznej wiadomości

Przedsięwzięcia mogące znacząco oddziaływać na środowisko - przewodnik po rozporządzeniu Rady Ministrów

Formularz realizacji przedsięwzięć dotyczących bezpieczeństwa_wzór zgłoszenia art. 72 ust. 9 ustawy ooś

Materiał pomocniczy OOŚ

Obowiązek przedkładania rocznych informacji został zastąpiony obowiązkiem wprowadzania informacji na temat ocen oddziaływania na środowisko bezpośrednio do bazy danych ooś.

Podstawy prawne:

Wyłącznie w przypadku zaległych informacji za lata 2008-2015 informację roczną dotyczącą prowadzonych ocen oddziaływania na środowisko oraz strategicznych ocen oddziaływania przedsięwzięć na środowisko można utworzyć przy pomocy:

bazy danych ooś
- instrukcja Tworzenie rocznej informacji przy pomocy bazy danych ooś,
- baza danych ooś;

materiału pomocniczego ooś
- instrukcja Tworzenie rocznej informacji przy pomocy materiału pomocniczego ooś 2016,
- materiał pomocniczy ooś 2016.

Kontakt:
Departament Realizacji Projektów Środowiskowych
Wydział Projektów Przyrodniczych
tel.: (22) 661 62 29
e-mail: admin_bazaoos@gdos.gov.pl

Transgraniczna OOŚ

W 2020 r. ratyfikowana została Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w zakresie ocen oddziaływania na środowisko i strategicznych ocen oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, podpisana w Neuhardenberg dnia 10 października 2018 r. Umowa w sposób kompleksowy reguluje procedury ocen oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym w odniesieniu do relacji polsko – niemieckich. Zastąpiła ona umowę z 2006 r., tj. Umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o realizacji Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym z dnia 25 lutego 1991 r., podpisaną dnia 11 kwietnia 2006 r. w Neuhardenberg.

Ponadto, w zakresie ocen oddziaływania na środowisko, obowiązuje umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej o realizacji Konwencji o ocenach oddziaływania na środowisko w kontekście transgranicznym, podpisana w Warszawie dnia 27 maja 2004 r.

Procedury transgraniczne OOŚ

{"register":{"columns":[]}}