Generalna Dyrekcja
Ochrony Środowiska

Robinia pseudoacacia fot. Barbara Tokarska-Guzik

 

Nazwa polska: Robinia akacjowa

Nazwa łacińska: Robinia pseudoacacia L.

Nazwa angielska: Black locust

 

Kategoria stopnia inwazyjności: średnio inwazyjny gatunek obcy 

Kategoria stopnia rozprzestrzenienia w Polsce: gatunek szeroko rozprzestrzeniony

 

Informacje o gatunku

Naturalnym rejonem występowania robinii akacjowej jest Ameryka Północna (wschodnia część Stanów Zjednoczonych – centrum głównej części zasięgu w Appalachach, mniejsza, zachodnia część zasięgu w stanach Missouri, Arkansas i Oklahoma). W Polsce gatunek ten jest obecny od początku XIX w., a w leśnictwie wykorzystywany od 1860 r. Robinia szybko stała się jednym z najpopularniejszych gatunków obcego pochodzenia na wiejskich i miejskich terenach zieleni. W XX wieku znalazła zastosowanie w rekultywacji siedlisk przeobrażonych przez przemysł oraz jako gatunek przyczyniający się do wzbogacania gleb w azot. Już w pierwszej połowie XX wieku dostrzeżono utrudnienia, jakie przy odnowieniu lasu stwarza robinia po wyrębie jej drzewostanów. W rezultacie w XXI wieku zrezygnowano z uprawy tego gatunku na terenach leśnych, nawet na gruntach trudnych do zalesienia. Coraz częściej podejmowano też próby jego zwalczania w ramach działań służących ochronie przyrody. Obecnie jest to gatunek szeroko rozprzestrzeniony, zaliczany do grupy taksonów z dużą liczbą stanowisk, z tendencją do dużego wzrostu tej liczby i zajmowania nowych stanowisk. Głównym źródłem inwazji robinii akacjowej są drzewostany tego gatunku na terenach leśnych oraz zadrzewienia w krajobrazie otwartym, do których gatunek ten został wprowadzony wcześniej przez człowieka. Owoce i nasiona rozprzestrzeniają się na drodze barochorii (opadania pod wpływem siły grawitacji) i anemochorii (wiatrosiewności), rzadziej także hydrochorycznie (wodosiewnie) i endozoochorycznie (przez przejście wewnątrz organizmu zwierzęcego). Dyspersja za pośrednictwem naturalnych czynników jest niewielka, przeważnie od kilku do 100 metrów, jeśli nasiona rozsiewane są przez wiatr lub grawitacyjnie. Z punktu widzenia wpływu na środowisko przyrodnicze istotne znaczenie ma silny rozrost systemu korzeniowego i obfite wydawanie odrostów korzeniowych, a niekiedy rozmnażanie wegetatywne za pomocą odrostów, co łącznie decyduje o bardzo silnym potencjalne konkurencyjnym tego gatunku.

Mapa występowania gatunku w środowisku przyrodniczym w Polsce w Geoserwisie GDOŚ