Polska w Indonezji

Zagrożenie terroryzmem w Indonezji, w tym Dżakarcie i na Bali, jest znaczące, pomimo zdecydowanych kroków podejmowanych przez miejscowe władze. Ostrożność należy zachować w szczególności w miejscach, które mogą być celami ataków (hotele, restauracje, kluby nocne, targi i centra handlowe). Poziom zagrożenia może wzrastać w okolicach indonezyjskich i międzynarodowych świąt.

Na Papui i Papui Zachodniej dochodzi do starć ruchu separatystycznego z władzami. Ostatnia eskalacja napięć miała miejsce w październiku 2023 r. 

Odwiedzający prowincję Aceh powinni szczególnie uważać, aby nie obrażać lokalnych uczuć religijnych (np. nie pić alkoholu, nie uprawiać hazardu, unikać noszenia obcisłych i skąpych ubrań). Zalecamy unikanie zgromadzeń, zwłaszcza wieców politycznych.

Na terenie Indonezji dochodzi do trzęsień ziemi i erupcji wulkanów. Możliwe są również tsunami. W wyniku tsunami w 2004 r. w Indonezji zginęło ponad 130 tys. osób. Informacje i porady, jak zachować się w razie trzęsienia ziemi, wybuchu wulkanu lub tsunami, znajdziesz na stronie.

Największe klęski żywiołowe w ostatnim czasie:

• W listopadzie 2022 roku trzęsienie ziemi o sile 5,4 ​​stopnia nawiedziło południowo-zachodnie wybrzeże Jawy, docierając do wielu obszarów, w tym Dżakarty; 
• w marcu 2023 roku rozpoczęła się erupcja wulkanu Merapi na Jawie Centralnej.

Jeśli potrzebujesz pomocy w nagłych wypadkach, skontaktuj się z Ambasadą RP w Dżakarcie lub z konsulatami honorowymi. Ze względu na wielkość kraju i oddalenie niektórych obszarów wsparcie konsularne w niektórych częściach Indonezji może być utrudnione.

Najważniejsze numery ratunkowe:

• 111 lub 112 – policja,
• 118 lub 119 – pogotowie ratunkowe,
• 113 – straż pożarna,
• 0361 7540599 lub 0361 224111 – policja turystyczna na Bali,
• 021 526 4073 – policja turystyczna w Dżakarcie.

1. Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?

• Paszport: TAK

• Paszport tymczasowy: NIE

• Dowód osobisty: NIE

2. Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?

Minimalna ważność dokumentu podróży to 6 miesięcy w momencie wjazdu do Indonezji.

Pamiętaj: dokument paszportowy musi być ważny minimum 6 miesięcy również przy wyjeździe z Indonezji.

3. Czy trzeba wyrobić wizę?

Procedura ubiegania się o indonezyjską e-wizę jest następująca:

1. Odwiedź https://evisa.imigrasi.go.id/

- wyjaśnienia odnośnie procedury aplikacji o wizę można znaleźć tutaj: https://linktr.ee/evisaimigrasi/

2. Zarejestruj się

• Wprowadź dane i prześlij wymagane dokumenty (osoba fizyczna/korporacyjna);

• Poczekaj na powiadomienie e-mail zawierające nazwę użytkownika i hasło.

3. Złóż wniosek o wizę

• Zaloguj się przy użyciu nazwy użytkownika i hasła;

• Wybierz rodzaj wizy, o którą chcesz się ubiegać, wprowadź dane i prześlij wymagane dokumenty;

• Dokonaj płatności PNBP – płatności dokonuje się za pomocą pośrednika indonezyjskiego, nie można dokonać jej bezpośrednio; można również dokonać płatności za wizę bezpośrednio po przylocie na lotnisku (np. Soekarno Hatta w Dżakarcie) – możliwa jest wypłata kwoty w bankomacie i uiszczenie jej przed przekroczeniem granicy;

• Jeśli wniosek zostanie zaakceptowany, powiadomienie zostanie wysłane e-mailem.

Obowiązują wizy turystyczne on arrival dla obywateli RP. Koszt wizy wynosi 500 000 IDR (można zakupić na każdym większym lotnisku, w tym Soekarno-Hatta i Denpasar, procedura trwa do 15 minut).

Punkty wjazdowe do Indonezji, w ramach których wydawane są wizy on arrival (nazwa wizy: Visit Visa on Special Arrival for Tourism):

 (1) Lotniska

• Soekarno Hatta w Dżakarcie,

• Ngurah Rai na Bali,

• Kualanamu na Sumatrze Północnej,

• Juanda we Wschodniej Jawie,

• Hasanuddin w Południowym Sulawesi,

• Sam Ratulangi w Północnym Sulawesi oraz

• Yogyakarta w DI Yogyakarta.

(2) Porty morskie

• Terminal Morski Nongsa w Archipelagu Riau,

• Batam Center w Archipelagu Riau,

• Sekupang w Archipelagu Riau,

• Citra Tri Tunas w Archipelagu Riau,

• Marina Teluk Senimba w Archipelagu Riau,

• Bandar Bentan Telani Lagoi w Archipelagu Riau,

• Bandar Seri Udana Lobam w Archipelagu Riau oraz

• Świątynia Sri Bintan na Archipelagu Riau.

(3) Transgraniczne punkty kontroli imigracyjnej

• Entikong w Zachodnim Kalimantanie,

• Aruk w Zachodnim Kalimantanie,

• Mota'in we wschodniej Nusa Tenggara oraz

• Tunon Taka w Północnym Kalimantanie.

4. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?

Wjazd na Bali - od 14 lutego 2024 roku władze Bali wprowadziły obowiązkowy podatek turystyczny dla osób przybywających na Bali. Opłata wynosi 150 000 rupii indonezyjskich. Opłatę można uiścić po przylocie, na lotnisku Ngurah Rai, lub online, na stronie https://lovebali.baliprov.go.id/.  Opłata jest jednorazowa (możesz opuścić Bali i wrócić bez uiszczania kolejny raz podatku). Od osób przybywających na Bali z terenu Indonezji (np. lot z Dżakarty lub prom z Jawy na Bali) opłata zazwyczaj nie jest pobierana. 

Brak wymogów wjazdowych związanych z COVID-19.

5. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?

Podróż dziecka z osobą trzecią możliwa jest po złożeniu oświadczenia o zgodzie na podróż przez oboje rodziców dziecka. Oświadczenie o zgodzie należy sporządzić w języku angielskim.

6. Zasady pobytu

Visit Visa on Special Arrival for Tourism umożliwia pobyt w Indonezji przez 30 dni od momentu wjazdu do kraju. Wizę można przedłużyć w indonezyjskim urzędzie imigracyjnym 1 raz, o 30 dni. Pamiętaj: przedłużenia należy dokonać w ciągu pierwszych 30 dni pobytu. Opłata za każdy dzień pobytu na terytorium Republiki Indonezji przekraczający okres ważności wizy (tzw. overstay) wynosi 1 000 000 IRD. Opłata jest pobierana przez władze RI bezwzględnie przy opuszczaniu terytorium kraju. 

Przypominamy, że przy wjeździe do Indonezji na pobyt krótkoterminowy wymagane może być okazanie biletów powrotnych. W tym wypadku należy bezwzględnie okazać bilety oficerowi indonezyjskich służb imigracyjnych.

We własnym interesie przed rozpoczęciem podróży każdy turysta powinien się ubezpieczyć. W prywatnych szpitalach i klinikach koszty usług medycznych są bardzo wysokie. Niektóre polskie agencje ubezpieczeniowe wydają polisę, która w razie choroby obejmuje jedynie pokrywanie rachunków za usługi medyczne po powrocie do kraju, Tymczasem indonezyjskie placówki medyczne wymagają natychmiastowego pokrycia kosztów leczenia. Ubezpiecz się w firmie, która ma własnych wiarygodnych przedstawicieli na terenie Indonezji i na bieżąco opłaca świadczone usługi medyczne. Warto rozważyć ubezpieczenie, które pokrywa koszty transportu lub ewakuacji medycznej w przypadku skomplikowanych urazów lub chorób.

UWAGA, zapoznaj się z nowymi wymogami Ministerstwa Zdrowia Republiki Indonezji z dn. 29.08.2024.

Od 29 sierpnia 2024 roku wszyscy podróżni przylatujący do Indonezji mają obowiązek wypełnienia deklaracji SATUSEHAT Health Pass. Aby wypełnić deklarację, udaj się na stronę sshp.kemkes.go.id, wybierz dogodną wersję językową i wypełnij wszystkie wymagane pola. Na zakończenie pojawi się kod QR - zapisz go, zostanie on sprawdzony przez odpowiednie służby na lotnisku po przylocie do Indonezji.

 

Indonezja nie wymaga szczepień. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień skontaktuj się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.

 

Do zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych należą: pasożyty układu trawiennego, dur brzuszny, biegunka, żółtaczka typu A i B. Należy pamiętać, że woda w kranie nie nadaje się do picia.

 

Pij wodę butelkowaną lub przegotowaną, unikaj kostek lodu w napojach oraz surowych i niedogotowanych potraw. Dzieci nadal chorują tu na polio i odrę. W większości prowincji istnieje zagrożenie wścieklizną u psów (szczególnie na Bali). Poza dużymi skupiskami ludzkimi występuje zagrożenie malarią (niskie ryzyko na Jawie i Bali). W dużych miastach można zarazić się gorączką krwotoczną denga. Liczba zachorowań wzrasta szczególnie w okresie pory deszczowej od października do kwietnia, nie ma skutecznego środka zabezpieczającego przed zakażeniem.

 

W przypadku podróży poza Jawę i Bali miejscowe władze zalecają profilaktyczne przyjmowanie lekarstw antymalarycznych oraz zwracanie uwagi na dobre zabezpieczenia przeciw komarom. Pojawiają się ogniska ptasiej grypy wywołanej szczepem wirusa grypy H5N1.

 

Opieka medyczna, zarówno państwowa, jak i prywatna, jest płatna. Poziom usług, zwłaszcza w szpitalach państwowych, jest niezadowalający; znacznie lepszy jest w klinikach prywatnych. Koszt wizyty lekarskiej wynosi przeciętnie od 20 do 50 USD (w nagłych i ciężkich przypadkach - do 200 USD). Koszt jednej doby pobytu w szpitalu – od 15 USD w szpitalu państwowym (np. Szpital Wydziału Medycyny Uniwersytetu Indonezja Cipto Mangkusumo w Dżakarcie) do 250 USD w prywatnej klinice. Przeciętny koszt pobytu w szpitalu wynosi 150 USD dziennie, nie licząc opłat za usługi medyczne, badania laboratoryjne i lekarstwa.

 

W miarę możliwości korzystaj ze sprawdzonych placówek medycznych. W Dżakarcie są to m.in.: szpital MMC, MEDISTRA, PONDOH INDAH, MEDICALOKA, SOS, SILOAN oraz Przychodnia w Ambasadzie Niemieckiej. Niektóre mają swoje filie rozsiane po całym kraju (SOS, SILOAN).

 

Jeśli poważnie zachorujesz lub potrzebujesz operacji, warto jechać do sąsiednich krajów, Singapuru lub Bangkoku. Poziom usług medycznych jest tam wyższy.

 

Niektóre europejskie urzędy ds. zdrowia sklasyfikowały Indonezję jako narażoną na ryzyko przeniesienia wirusa Zika. Więcej informacji i porad można znaleźć na stronie internetowej National Travel Health Network and Center - https://travelhealthpro.org.uk/country/106/indonesia-including-bali#Other_risks. 

 

W lutym 2019 r. globalna inicjatywa na rzecz zwalczania polio zgłosiła dwa przypadki genetycznie powiązanego krążącego wirusa polio pochodzącego ze szczepionki (cVDPV) typu 1 w prowincji Papua.

 

Przed podróżą najlepiej wykupić ubezpieczenie podróżne i medyczne. Żadne publiczne szpitale w Indonezji nie mają międzynarodowej akredytacji. Ceny leczenia szpitalnego zależne są od jakości usług oraz zakwaterowania. Szpitale publiczne oraz placówki specjalistyczne są otwarte dla obcokrajowców, którzy nie są objęci żadnym rządowym systemem opieki zdrowotnej. Korzystając z usług szpitala publicznego, należy liczyć się z dużymi kosztami. Sprawdź, czy Twoje ubezpieczenie zdrowotne pokryje leczenie w całości. Ceny leczenia szpitalnego kształtują się od 1 500 000 IDR (ok. 100 USD) do 10 000 000 IDR (670 USD) za dobę. Koszty ogólnej konsultacji medycznej kształtują się na poziomie od około 400 000 IDR (27 USD) do 1 500 000 IDR (100 USD) dziennie. Ceny uzależnione są od standardu placówki, jaką wybierze pacjent.

 

Unikaj alkoholu z nieznanych źródeł. W Indonezji odnotowano wiele zgonów i przypadków poważnej choroby turystów spowodowanej piciem napojów alkoholowych zanieczyszczonych metanolem.

Niektóre europejskie urzędy ds. zdrowia sklasyfikowały Indonezję jako narażoną na ryzyko przeniesienia wirusa Zika. Więcej informacji i porad można znaleźć na stronie internetowej National Travel Health Network and Center. W lutym 2019 r. globalna inicjatywa na rzecz zwalczania polio zgłosiła dwa przypadki genetycznie powiązanego krążącego wirusa polio pochodzącego ze szczepionki (cVDPV) typu 1 w prowincji Papua.

Przed podróżą zalecamy wykupienie ubezpieczenia podróżnego i ubezpieczenia medycznego. Indonezja nie posiada bowiem wysokiej jakości systemu opieki zdrowotnej. Żadne publiczne szpitale nie mają międzynarodowej akredytacji. Ceny leczenia szpitalnego zależne są od jakości usług oraz zakwaterowania. Szpitale publiczne oraz placówki specjalistyczne są otwarte dla obcokrajowców, którzy nie są objęci żadnym rządowym systemem opieki zdrowotnej. Korzystając z usług szpitala publicznego, należy liczyć się z dużymi kosztami. Zalecamy sprawdzenie, czy ubezpieczenie zdrowotne pokryje leczenie w całości. Ceny leczenia szpitalnego kształtują się od 1500000 IDR (ok. 100 USD) do 10000000 IDR (670 USD) za dobę. Koszty ogólnej konsultacji medycznej kształtują się na poziomie od około  400000 IDR (27 USD) do 1500000 IDR (100 USD) dziennie. Ceny uzależnione są od standardu placówki jaką wybierze pacjent.

Zalecamy unikanie spożywania alkoholu z nieznanych źródeł. W Indonezji odnotowano wiele zgonów i przypadków poważnej choroby turystów spowodowanej piciem napojów alkoholowych zanieczyszczonych metanolem.

W związku z coraz częsciej występującymi śmiertelnymi wypadkami motocyklowymi na Bali, przypominamy, że podczas jazdy jako kierowca i pasażer na motocykly/skuterze/mopedzie należy bezwzględnie posiadać zapięty kask. Możesz używać międzynarodowego prawa jazdy. Jednak przy dłuższych pobytach, ze względu na korzystniejsze ubezpieczenie miejscowe, władze zalecają wyrobienie indonezyjskiego prawa jazdy. Przypominamy również, że aby prowadzić w Indonezji motocykl/skuter/moped dobrze jest wyrobić indonezyjskie prawo jazdy na dany środek transportu. Prawo jazdy można wyrobić na najbliższym posterunku policji, jest to procedura szybka i łatwa. Przed wypożyczeniem skutera warto również sprawdzić jego stan techniczny. Przypominamy ponadto, że osoby, które uczestniczyły w wypadku w ww. środkach transportu, które nie posiadały indonezyjskiego prawa jazdy, nie są uprawnione do otrzymania ubezpieczenia medycznego. 

W Indonezji jazda na motorze lub skuterze, chociaż popularna, jest bardzo niebezpieczna. Podstawowe zasady ruchu drogowego nie są przestrzegane, co jest przyczyną wielu wypadków, w tym śmiertelnych. Wypożyczane motocykle są w bardzo złym stanie technicznym. Jeśli pomimo tych okoliczności zdecydujesz się na jazdę wypożyczonym jednośladem, zachowaj szczególną ostrożność. Ograniczaj szybkość oraz zaopatrz się w profesjonalny kask motocyklowy. Najlepiej, aby był produkcji zagranicznej. Te powszechnie dostępne na indonezyjskim rynku nie spełniają podstawowych norm bezpieczeństwa.

W Indonezji nie możesz używać polskiego prawa jazdy. Należy wyrobić indonezyjskie prawo jazdy na dany środek transportu, szczególnie na skuter/motocykl. Zanim wynajmiesz pojazd, skonsultuj się z firmą ubezpieczeniową i potwierdź, czy w cenie jest ubezpieczenie. Cudzoziemcy zaangażowani nawet w niewielkie wykroczenia drogowe lub wypadki mogą być narażeni na wymuszenia. Rozważ zatrudnienie prywatnego kierowcy lub wynajęcie samochodu z kierowcą.

Szlaki komunikacyjne są bardzo zatłoczone i niebezpieczne. Ruch na drogach jest chaotyczny, czasami wręcz niebezpieczny. Kierowcy nie przestrzegają zasad ruchu drogowego. Zachowaj ostrożność, gdy poruszasz się autobusami i autokarami. Zgodnie z przepisami indonezyjskimi, cały czas należy mieć ze sobą dokument potwierdzający tożsamość (paszport).

Jeśli podróżujesz do Papui Zachodniej, zwłaszcza w głąb prowincji, w rejony znajdujące się poza szlakiem najważniejszych atrakcji turystycznych, nadal musisz mieć specjalne zezwolenie (surat jalan). Uzyskasz je w kwaterze głównej policji w Dżakarcie lub regionalnych oddziałach policji w Manokwari, Nabire, Biak lub Jayapurze (Papua Zachodnia). Uzyskanie zezwolenia może potrwać kilka dni. Po przybyciu do prowincji zgłoś się do najbliższego posterunku policji. Przepisom tym nie podlegają dziennikarze, którzy uzyskali zezwolenie wydane przez MSZ Indonezji.

Obowiązuje ruch lewostronny. Poza stołeczną Dżakartą należy unikać podróżowania samochodem w nocy. Samochód można wypożyczyć w prywatnych wypożyczalniach na dowolny okres. Orientacyjna cena wynosi ok. 30-40 USD dziennie. Zdecydowanie bezpieczniejsze jest korzystanie z samochodu z wynajętym miejscowym kierowcą. Płacić trzeba w walucie miejscowej.

Podczas podróży i pobytu w Indonezji należy podchodzić z szacunkiem do lokalnych tradycji, zwyczajów oraz prawa. Należy zwrócić uwagę na obchodzone święta, w tym ogólnokrajowe oraz lokalne. Okresem szczególnym dla wyznawców Islamu jest okres Ramadanu, podczas którego muzułmańscy obywatele Indonezji nie spożywają w ciągu dnia posiłków oraz napojów, jak również unikają wykonywania innych czynności, które mogą być niezgodne z nakazami religijnymi.  W tym okresie w niektórych miejscach restauracje mogą być otwierane dopiero po zachodzie słońca, a czas pracy niektórych urzędów może być nieregularny. W okresie tym należy zwrócić uwagę, aby zachowanie w miejscach publicznych, w tym w szczególności w pobliżu miejsc kultu religijnego nie naruszało wartości religijnych i lokalnych zwyczajów.  

W okresie wiosennym na wyspie Bali obchodzone jest święto Nyepi, tzw. Balijski Nowy Rok lub Dzień Ciszy. Lokalne nakazy wymagają, aby wszyscy mieszkańcy i osoby przebywające na Bali obchodzili ten dzień w ciszy, pozostając w pomieszczeniach, wyłączając światła i nie wykonując aktywności poza obrębem domów. Międzynarodowe lotnisko w Denpasar jest zazwyczaj zamknięte przez cały dzień. Informacje o święcie Nyepi są rozpowszechniane poprzez lokalne media i społeczności lokalne, w miejscach publicznych, w hotelach i restauracjach wywieszane są ogłoszenia dot. święta, również w języku angielskim.

W Indonezji obowiązuje limit wwozu i wywozu obcych środków płatniczych stanowiących ekwiwalent 100 mln IDR (około 6,6 tys. USD). Jeśli przywozisz większą kwotę, wypełniasz deklarację celną. Musisz uzyskać zgodę Centralnego Banku Indonezyjskiego na wwiezienie wyższej kwoty. Nie wolno wwozić, wywozić ani posiadać narkotyków. Grożą za to surowe kary, łącznie z karą śmierci. Obowiązują ograniczenia i zakazy wywozu rzadkich gatunków lokalnej fauny i flory. Wątpliwości służb celnych może wzbudzić większa ilość lekarstw, jeśli nie mają one nazw międzynarodowych. Przy wyjeździe z Indonezji nie ma możliwości otrzymania zwrotu podatku VAT.

Za posiadanie, przywóz lub wywóz narkotyków grozi kara śmierci.

W prowincji Aceh wprowadzono muzułmańskie prawo szariatu, które w skrajnych przypadkach może się odnosić również do cudzoziemców wyznania niemuzułmańskiego. Zanim pojedziesz do tej prowincji, dokładnie sprawdź obowiązujące regulacje.

Jeśli podróżujesz do Indonezji, możesz zabrać ze sobą leki, jeśli jest jasne, że lek jest przeznaczony wyłącznie do użytku osobistego. Musisz zadeklarować swoje leki za pomocą formularza zgłoszenia celnego (obecnie również w formie on-line, kod QR dostępny jest na lotniskach w hali przylotów) i przedstawić list od swojego lekarza, w którym podana jest dzienna dawka leku oraz lista leków i/lub kopia oryginalnej recepty dla funkcjonariusza celnego. Jeśli zostaniesz przesłuchany przez celnika w sprawie leku, musisz mieć te dokumenty, aby udowodnić, że lek jest legalnie przepisany.
 
Wwóz narkotyków do Indonezji jest zabroniony. Jeśli przewozisz leki zawierające środki odurzające, musisz zadeklarować swoje lekarstwa na formularzu zgłoszenia celnego i przedstawić celnikowi zaświadczenie od lekarza, w którym podana jest przyczyna przyjęcia leku oraz kopię oryginalnej recepty. Leki zawierające substancję odurzającą/substancje odurzające muszą znajdować się w oryginalnych opakowaniach, a wielkość dawki nie może przekraczać czasu trwania wizyty w Indonezji.
 
Zgodnie z ustawą Republiki Indonezji o środkach odurzających nr 22/1997 na terytorium Indonezji zabronione są następujące rodzaje narkotyków:
 
• Opium (Papaver Somniferum) W tym roślina, dojrzałe opium, dojrzałe opium, takie jak Opium Jicing i Jicingko
• Erythroxylon Cocca, Erythroxylon Cocca W tym: to roślina, liście Cocca i niedojrzała cocca
• Kokaina
• Marihuana
• Heroina
• Morfina
• Mirofina/Morfina
• Sole i pochodne
• Kodeina
• Polkodina
• Mieszanka opium z innymi substancjami nienarkotycznymi
 
List od lekarza, lista leków i kopia oryginalnej recepty muszą być przetłumaczone na język indonezyjski lub angielski.
 
Dokumenty te nie wymagają legalizacji w Ambasadzie Republiki Indonezji w Warszawie.

---

Zapoznaj się z komunikatem Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego w sprawie przywozu lub wywozu środków odurzających i substancji psychotropowych, jakie są niezbędne do leczenia medycznego w przypadku przekraczania granic Rzeczypospolitej Polskiej: https://www.gov.pl/web/gif/przewoz-srodkow-odurzajacych-i-substancji-psychotropowych-jakie-sa-niezbedne-do-leczenia-medycznego-w-przypadku-przekraczania-granic-rzeczypospolitej-polskiej

W Indonezji dominuje islam. Wyjątek stanowią takie wyspy jak Bali, Sulawesi Północne (dawniej Celebes), Papua Zachodnia i Małe Wyspy Sundajskie. Niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a szczególnie podczas zwiedzania miejsc kultu. Gdy wchodzisz do meczetów, pamiętaj o zdejmowaniu butów. Kobiety powinny okryć głowy chustą. Na wyspie Bali podczas zwiedzania świątyń buddyjskich i hinduistycznych należy nałożyć sarong. Udostępniany jest na miejscu, najczęściej bezpłatnie.

Korzystając z taksówek, należy zwrócić uwagę, czy taksówkarz włączył taksometr i w żadnym razie nie godzić się na przejazd na podstawie tzw. umowy.

Gotówkę najkorzystniej wymieniać w kantorach w dużych centrach handlowych lub dobrych hotelach. Należy dokładnie przeliczyć kwotę wydaną przez kasjera walutowego. W Indonezji pewnych trudności może przysporzyć wymiana dolarów amerykańskich, gdyż większość kantorów akceptuje tylko banknoty nowe i niezniszczone.

Na Bali, Lombok i Gili odnotowano wiele przypadków śmiertelnego zatrucia alkoholem metylowym. Unikaj tanich pubów oferujących promocyjne drinki, w skład których wchodzi tradycyjny arak.

 

---

Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.