Ze względu na metodę produkcji rozróżnia się cztery rodzaje („kolory”) wodoru: szary – otrzymywany w procesie zgazowywania węgla lub tzw. reformingu parowego (łączenia metanu z parą wodną, w wyniku czego powstaje wodór i tlenek węgla), niebieski - również produkowany przy użyciu paliw kopalnych, jednak przy zmniejszonej emisyjności gazów cieplarnianych poprzez zastosowanie wychwytu (sekwestracji) CO2, a następnie jego składowanie bądź ponowne wykorzystanie, fioletowy - tworzony z wykorzystaniem nadwyżek energii z elektrowni jądrowych oraz zielony wodór – produkowany w procesie elektrolizy z wykorzystaniem energii z odnawialnych źródeł. Takie wykorzystanie wodoru stanowi czynnik stabilizujący dla OZE, pozwalając na zmagazynowanie nadwyżek energii powstałych przy sprzyjających warunkach pogodowych.

2 listopada 2021 r. rząd polski przyjął program wsparcia rozwoju technologii wodorowych pn. „Polska Strategia Wodorowa do roku 2030 z perspektywą do 2040 r.”.