Komenda Powiatowa
Państwowej Straży Pożarnej
w Przasnyszu

Rozpoczął się okres wakacyjny. Czas, który dla jednych jest chwilą wytchnienia od codziennego zabiegania, dla innych jest okresem wytężonej pracy. Zwiększony ruch na drogach, samochody ciągnące przyczepy kempingowe, odgłosy kombajnów pracujących na polach, ciągniki zwożące zboże i słomę do obejść są niechybnym znakiem, że zarówno dla wczasowiczów i rolników nastał letni czas. Jednak okres ten w strażackich statystykach zapisany jest wzmożona ilością interwencji. Zdecydowana większość przyczyn tragicznych wypadków drogowych, utonięć czy pożarów leży po stronie człowieka. Tylko od nas zależy na ile nasze zachowanie jest odpowiedzialne, tak więc pozwalamy sobie przedstawić zasady bezpiecznego zachowania zarówno dla żniwiarzy jak i wczasowiczów.
 

Maszyny i urządzenia pracujące po kilkanaście godzin dziennie wymagają codziennych zabiegów konserwacyjnych. Wszystkie części mechaniczne pracujące w ruchu muszą być systematycznie smarowane i sprawdzane czy są sprawne. Zatarte łożyska są bardzo częstą przyczyną pożarów kombajnów czy pras do słomy.
 

Kolejną zasadą jaką należy przestrzegać jest zabezpieczenie podręcznego sprzętu gaśniczego do prowadzenia ewentualnych działań gaśniczych. Dobrze jest, gdy oprócz popularnych gaśnic zabezpieczymy ciągniki z pługami do oborywania miejsca pożaru oraz beczkowozy z wodą. W niektórych miejscowościach przed rozpoczęciem prac żniwnych wyznaczane są dyżury ustalające, którzy rolnicy w danym dniu zabezpieczają tego typu sprzęt tak, by pozostali mogli spokojnie żniwować. Jest to inicjatywa godna naśladowania, gdyż działania podejmowane przed przybyciem jednostek straży pożarnej wydatnie ograniczają wysokość strat.
 

Szczególnej rozwagi w tym okresie wymaga używania ognia otwartego. Ewentualne palenie tytoniu jest dozwolone jedynie w miejscach pozbawionych materiałów palnych, oddalonych od miejsca wykonywania prac żniwnych i występowania palnych płodów rolnych co najmniej 10 m. Natomiast całkowicie zabronione jest palenie tytoniu przy obsłudze sprzętu, maszyn i pojazdów podczas zbioru palnych płodów rolnych oraz ich transporcie. W czasie naprawy maszyn z użyciem spawarek czy palników należy dozorować miejsce prowadzenia prac przez kilka godzin po ich zakończeniu.

Przy ustawianiu stert, stogów i brogów należy zachować co najmniej następujące odległości:
1) od budynków wykonanych z materiałów:
a) palnych - 30 m,
b) niepalnych i pokryciu trudno zapalnym - 20 m,
2) od dróg publicznych i torów kolejowych - 30 m,
3) od urządzeń i przewodów linii elektrycznych wysokiego napięcia - 30 m,
4) od lasów i terenów zadrzewionych - 100 m,
5) między stertami, stogami stanowiącymi odrębne strefy pożarowe - 30 m,
6) od granicy działki - 4 m.

Strefa pożarowa sterty lub stogu z palnymi produktami roślinnymi nie powinna przekraczać powierzchni 1000 m2, lub kubatury 5 000 m3.

Wokół stert i stogów należy wykonać i utrzymać powierzchnię szerokości co najmniej 2 m w odległości 3 m, od ich obrysu, pozbawioną materiałów palnych.

Produkty roślinne należy składować w sposób uniemożliwiający ich samozapalenie.
 

W przypadku konieczności składowania produktów nie dosuszonych, należy okresowo sprawdzać ich temperaturę.

Ponadto informujemy o przestrzeganiu zakazu wypalania:

• roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, lub w strefie oczeretów i trzcin,
• ściernisk, słomy oraz resztek pożniwnych.

W przypadku stwierdzenia prowadzenia działalności rolniczej niezgodnie z powyższymi zasadami, rolnicy mogą mieć wstrzymaną pomoc finansową (płatności ONW) na wspieranie działalności rolniczej.

Panująca susza w sposób naturalny zwiększa zagrożenie pożarowe na obszarach leśnych.
 

Dlatego wypoczywający w lasach czy też ich sąsiedztwie powinni pamiętać, że zabronione jest wykonywanie jakichkolwiek czynności
mogących wywołać pożar:
■ rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu,
■ palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi w odległości mniejszej niż 100 m od granicy lasów.