Krajowa Rada
Radiofonii i Telewizji

Tadeusz Kowalski urodził się  20 maja 1955 r. we Wrocławiu.

Ekonomista, medioznawca, wykładowca akademicki. Absolwent Wydziału Finansów i Statystyki SGPiS (obecnie SGH). Doktor nauk politycznych (1985), doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce (1998), profesor Uniwersytetu Warszawskiego (2004).

Jest współautorem pierwszej ustawy o radiofonii i telewizji z 1992 roku.

W latach 1991-1993 był członkiem zarządu i dyrektorem generalnym Fundacji Centrum Prasowe dla Krajów Europy Środkowo-Wschodniej (założonej przez SDP, UNESCO oraz World Press Freedom Committee). Od 1995 r. do 1997 r. był ekspertem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, a od 1995 r. do 2004 r. ekspertem w Radzie Europy w zespołach do spraw pluralizmu mediów, koncentracji mediów oraz rozwoju nowych technologii informacyjnych (przygotowanie raportu na temat koncentracji mediów w krajach Unii Europejskiej).

W 1999 r. był ekspertem Eureka Audiovisuel (praca w Brukseli), gdzie przygotował publikację na temat systemów finansowania kinematografii.

W 2001 r. pełnił funkcję dyrektora generalnego Krajowej Izby Producentów Audiowizualnych.

W latach 2002-2004 pełnił funkcję kierownika projektu PHARE poświęconego polityce państwa polskiego w dziedzinie mediów elektronicznych w kontekście europejskiej polityki audiowizualnej (tzw. zielona księga w KRRiT).

Dwukrotnie był członkiem rady nadzorczej TVP S.A.: w latach 2003-2005 (2004 r. i 2005 r. -przewodniczący), oraz w latach 2011-2016 ( powołany przez KRRiT w wyniku otwartego konkursu). Od 2006 r. do 2010 r. był członkiem rady programowej TVP S.A.

W latach 2008-2015 dyrektor Filmoteki Narodowej. W tym okresie był odpowiedzialny za wdrożenie programu cyfryzacji archiwów filmowych oraz finansowany ze środków Unii Europejskiej program NITROFILM, a także zakup i renowację przez Filmotekę Narodową kina „Iluzjon” w Warszawie.

W 2008 r. stanął na czele powołanego w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego zespołu ds. przygotowania projektu nowej ustawy medialnej o audiowizualnych usługach medialnych. Zasiadał w Radzie Konsultacyjnej Centrum Monitoringu Wolności Prasy Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Od 1978 r. jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warszawskiego, obecnie Wydziału  Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii, promotorem 7 prac doktorskich i ponad 200 prac magisterskich.

Jest autorem ponad stu publikacji krajowych i zagranicznych z zakresu medioznawstwa (specjalność ekonomika mediów, zarządzanie mediami, ekonomika internetu, media społecznościowe) oraz ekspertyz sądowych.

Od 2016 r. jest autorem corocznie publikowanych raportów na temat wydatków reklamowych spółek skarbu państwa, ministerstw i urzędów centralnych.

4 sierpnia 2022 r. został powołany przez Senat na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji na okres sześcioletniej kadencji.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.