Krajowa Rada
Radiofonii i Telewizji

Komisja Europejska

KE przyjmuje europejską strategię na rzecz lepszego internetu dla dzieci w celu poprawy jakości usług cyfrowych dostosowanych do wieku oraz zapewnienia, by każde dziecko było chronione, upodmiotowione i szanowane w internecie.

W ciągu ostatnich dziesięciu lat technologie cyfrowe i sposób korzystania z nich przez dzieci radykalnie się zmieniły. Większość dzieci korzysta ze swoich smartfonów codziennie i prawie dwa razy częściej niż dziesięć lat temu. Nowoczesne urządzenia przynoszą dzieciom szereg korzyści, w tym możliwość uczenia się w internecie, dostęp do rozrywki i narzędzi interakcji z innymi użytkownikami. Korzyści te nie są jednak pozbawione zagrożeń, takich jak narażenie na dezinformację, cyberprzemoc lub ekspozycję na szkodliwe i nielegalne treści, przed którymi należy dzieci chronić.

Nowa europejska strategia na rzecz lepszego internetu dla dzieci ma na celu zapewnienie dostępu do usług internetowych dostosowanych do wieku, zapewniających informacje i treści z uwzględnieniem dobra dziecka.

Nowa europejska strategia na rzecz lepszego internetu dla dzieci jest cyfrowym elementem przyjętej przez Komisję kompleksowej strategii UE na rzecz praw dziecka i stanowi odzwierciedlenie cyfrowej zasady, zgodnie z którą „dzieci i młodzież powinny być chronione i upodmiotowione w internecie”.

Została ona przyjęta wraz z wnioskiem dotyczącym nowego prawodawstwa UE w celu ochrony dzieci przed niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych[1].

Ponadto strategia ta jest następstwem zawartego w dniu 23 kwietnia 2022 porozumienia KE z krajami członkowskimi Unii Europejskiej w sprawie propozycji aktu o usługach cyfrowych (DSA), które zawiera nowe gwarancje ochrony nieletnich i zakazuje platformom internetowym wyświetlania ukierunkowanych reklam opartych na profilowaniu nieletnich.

W nowej europejskiej strategii na rzecz lepszego internetu dla dzieci przedstawiono wizję cyfrowej dekady dla dzieci i młodzieży w oparciu o trzy kluczowe filary:

 - Bezpieczne doświadczenia cyfrowe w celu ochrony dzieci przed szkodliwymi i nielegalnymi treściami, zachowaniami i zagrożeniami w internecie oraz w celu poprawy ich dobrostanu dzięki bezpiecznemu, dostosowanemu do wieku środowisku cyfrowemu.

Aby świat cyfrowy stał się bezpiecznym miejscem dla dzieci i młodzieży, Komisja będzie wspierać opracowanie unijnego kodeksu treści dostosowanych do wieku i do 2024 zaleci wprowadzenie europejskiej normy weryfikacji wieku online. Zbada również, w jaki sposób wykorzystać planowany europejski portfel tożsamości cyfrowej do weryfikacji wieku, wspierać szybkie zgłaszanie nielegalnych i szkodliwych treści oraz ustanowić do 2023 r. jeden numer telefonu „116 111”, aby zapewnić pomoc ofiarom cyberprzemocy.

- Upodmiotowienie cyfrowe, tak aby dzieci nabywały umiejętności i kompetencje niezbędne do dokonywania świadomych wyborów i wyrażania opinii w środowisku internetowym w sposób bezpieczny i odpowiedzialny.

W celu wzmocnienia pozycji dzieci w środowisku cyfrowym Komisja zorganizuje kampanie na rzecz umiejętności korzystania z mediów skierowane do dzieci, nauczycieli i rodziców za pośrednictwem sieci centrów bezpieczniejszego internetu, która stanowi trzon strategii. Zapewni również moduły dydaktyczne dla nauczycieli za pośrednictwem portalu betterinternetforkids.eu. Sieć centrów bezpieczniejszego internetu, działająca w państwach członkowskich na poziomie krajowym i lokalnym, wzmocni również dzieci znajdujące się w trudnej sytuacji i pomoże zniwelować przepaść cyfrową.

- Aktywne uczestnictwo, szanowanie dzieci poprzez umożliwienie im wypowiadania się na temat środowiska cyfrowego, poprzez większą liczbę działań kierowanych przez dzieci w celu wspierania innowacyjnych i kreatywnych bezpiecznych doświadczeń cyfrowych.

Aby zwiększyć udział dzieci w środowisku cyfrowym, Komisja będzie m.in. wspierać nauczanie dzieci przez bardziej doświadczone dzieci na temat możliwości i zagrożeń stwarzanych przez internet, a także będzie organizować co dwa lata kierowaną przez dzieci ocenę strategii.

Aby wdrożyć te kluczowe filary, Komisja będzie zachęcać państwa członkowskie i sektor do zaangażowania się i wspierania powiązanych działań.

Ogłoszona strategia opiera się na europejskiej strategii na rzecz lepszego internetu dla dzieci przyjętej w 2012 r.

W marcu 2021 r. Komisja przyjęła kompleksową strategię UE na rzecz praw dziecka, w której wezwała do aktualizacji strategii z 2012 r. na rzecz lepszego internetu dla dzieci.

Ponad 750 dzieci i młodzieży podzieliło się swoimi przemyśleniami i poglądami na temat bezpieczeństwa, treści i umiejętności w internecie podczas około 70 sesji konsultacyjnych zorganizowanych w całej Europie wiosną 2021 r. przez centra bezpieczniejszego internetu. Zorganizowano również ankiety i innego rodzaju konsultacje z rodzicami, nauczycielami, badaczami, ekspertami krajowymi w dziedzinie bezpieczeństwa dzieci w internecie oraz partnerami branżowymi.

Wyniki, które wykorzystano w europejskiej strategii na rzecz lepszego internetu dla dzieci, pokazują, że dzieci i młodzież często dobrze rozumieją zagrożenia w internecie, takie jak szkodliwe treści, cyberprzemoc lub dezinformacja oraz możliwości płynące z internetu. Pragną również, aby ich głos został wysłuchany w sprawach, które ich dotyczą. Jednak wiele dzieci i młodych ludzi w Europie, zwłaszcza tych znajdujących się w trudnej sytuacji, nadal nie uczestniczy w pełni w świecie cyfrowym. Czynniki leżące u podstaw tego wykluczenia obejmują ubóstwo, brak łączności, brak odpowiednich urządzeń oraz brak umiejętności cyfrowych lub zaufania do nich.

Źródło: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/pl/ip_22_2825

Komisja z zadowoleniem przyjmuje porozumienie polityczne w sprawie „Drogi ku cyfrowej dekadzie” na rzecz udanej transformacji cyfrowej w Europie.

Komisja z zadowoleniem przyjmuje porozumienie polityczne osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę UE w sprawie programu polityki do 2030 r. „Droga ku cyfrowej dekadzie”, mającego na celu wzmocnienie konkurencyjności Europy poprzez skuteczną transformację cyfrową w obrębie czterech obszarów: umiejętności cyfrowych, infrastruktury cyfrowej, cyfryzacji przedsiębiorstw i cyfryzacji usług publicznych.

Inicjatywa ta stanowi odpowiedź na coraz szybsze tempo i rosnące potrzeby cyfryzacji, które stały się jeszcze bardziej widoczne za sprawą pandemii. Program ma pozwolić na wyeliminowanie luk w zdolnościach cyfrowych Europy, a jednocześnie ukierunkować wspólne działania i inwestycje na dużą skalę, by zmaksymalizować korzyści płynące z transformacji cyfrowej. Na programie skorzystać mają zarówno obywatele, którzy będą mogli zdobyć umiejętności pozwalające na uczestnictwo w społeczeństwie cyfrowym, jak i przedsiębiorcy, którzy dzięki wdrożeniu nowych technologii mają stać się bardziej konkurencyjni i innowacyjni dla podmiotów z krajów trzecich dzięki wprowadzeniu nowoczesnej infrastruktury zapewniającej lepsze połączenie z internetem oraz dostęp do usług administracji publicznej.

Aby skutecznie monitorować postępy, Komisja, wraz z państwami członkowskimi, opracuje prognozowany harmonogram realizacji każdego z celów cyfrowych na poziomie unijnym. Z kolei państwa członkowskie zaproponują krajowe strategiczne plany działania, w których przedstawią prognozowane na szczeblu krajowym harmonogramy działania służące osiągnięciu wspomnianych celów, w tym planowane środki regulacyjne i inwestycje.

Postępy będą mierzone za pomocą kluczowych wskaźników efektywności opartych na wzmocnionym indeksie gospodarki cyfrowej i społeczeństwa cyfrowego (DESI) i będą oceniane na podstawie opracowanych trajektorii w corocznym sprawozdaniu na temat stanu cyfrowej dekady, które zostanie przedstawione Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Aby przedstawić kompleksowy przegląd i analizę transformacji cyfrowej, w sprawozdaniu dokonany zostanie również przegląd postępów w odniesieniu do określonych w cyfrowej dekadzie konkretnych celów, celów ogólnych, praw i zasad.

Państwa członkowskie i Komisja będą współpracować, aby zająć się obszarami, w których postępy są niewystarczające i w których występują ciągłe odstępstwa od trajektorii krajowych. Na każdym etapie Komisja i państwa członkowskie mogą podejmować wspólne zobowiązania i tworzyć projekty wielokrajowe, aby osiągnąć cele cyfrowe na 2030 r.

Do 2026 r. Komisja dokona przeglądu celów, aby ocenić i podsumować sytuację w zakresie postępów technologicznych, gospodarczych i społecznych.

Projekty na dużą skalę mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów cyfrowych i przeprowadzenia transformacji cyfrowej do 2030 r. Dzięki projektom wielokrajowym państwa członkowskie mogą łączyć zasoby i ściśle współpracować, aby budować zdolności cyfrowe, które trudno byłoby im zrealizować samodzielnie.

Komisja określiła wstępną listę obszarów na potrzeby inwestycji w projekty wielokrajowe obejmującą na przykład wspólną infrastrukturę danych, budowę korytarzy 5G, podłączoną do sieci administrację publiczną, obliczenia wielkiej skali, europejską infrastrukturę usług blockchain i procesory o niskim poborze mocy. Komisja jest gotowa pomóc państwom członkowskim w definiowaniu i opracowywaniu projektów wielokrajowych i może zaproponować niektóre z nich w trakcie cyklu współpracy.

Ten program polityki ustanawia nowy instrument prawny – konsorcjum na rzecz europejskiej infrastruktury cyfrowej. Konsorcjum to pomoże we wdrażaniu projektów wielokrajowych i ułatwi państwom członkowskim współpracę w obszarze inwestycji w infrastrukturę cyfrową.

Porozumienie polityczne osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę wymaga formalnego zatwierdzenia przez obu współprawodawców. Po zatwierdzeniu program polityki „Droga ku cyfrowej dekadzie” wejdzie w życie.

Pierwszym krokiem po wejściu w życie tego programu będzie opracowanie przez Komisję oraz państwa członkowskie wspomnianych kluczowych wskaźników efektywności, aby móc skutecznie zmierzyć postępy w realizacji celów cyfrowych na 2030 r. w ramach przygotowania pierwszego corocznego sprawozdania na temat stanu cyfrowej dekady, które ma zostać przyjęte już w czerwcu 2023 r. Kluczowe wskaźniki efektywności zostaną zapisane w akcie wykonawczym. W ciągu dziewięciu miesięcy państwa członkowskie przedstawią pierwsze krajowe strategiczne plany działania, które rozpoczną cykl współpracy.

Źródło: https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/pl/IP_22_4503

Francja

Koniec abonamentu radiowo-telewizyjnego we Francji.

Francuski parlament przegłosował likwidację obowiązującego od 1933 roku abonamentu RTV. Dotychczas obywatele tego kraju posiadający telewizory lub odbiorniki radiowe byli zobowiązani uiścić 138 euro każdego roku. Pieniądze z tego tytułu przeznaczane były na działalność mediów publicznych. Likwidacja abonamentu była jedną z przedwyborczych obietnic prezydenta Francji Emmanuela Macrona.

Za likwidacją opłaty głosowało 170 deputowanych, 57 było przeciw. Francuscy deputowani przejęli też poprawkę rekompensującą mediom publicznym brak abonamentu za pośrednictwem dochodów państwa z podatku VAT- rekompensata będzie pochodzić z państwowych dochodów z podatku VAT i ma wynosić ok. 3,14 miliarda euro rocznie.

Rząd francuski zapowiada, że abonament radiowo-telewizyjny finansujący media publiczne przestanie obowiązywać jeszcze w tym roku.

Chociaż na papierze kwota dofinansowania pozostanie mniej więcej taka sama, nowy model finansowania jest problematyczny i może zaburzyć dotychczasowy porządek i sposób funkcjonowania mediów publicznych. Wiele osób we Francji obawia się, że nadawcy publiczni będą zależni od dotacji rządowych z wpływów z podatku VAT zamiast od podatku nałożonego na gospodarstwa domowe w ramach abonamentu RTV, gdyż zdaniem niektórych dziennikarzy taki model finansowania może osłabić ich niezależność redakcyjną.

Ponadto, może to spowodować, że nadawcy będą w większym stopniu zależni od reklam, co grozi komercjalizacją poszczególnych programów, a tym samym zagraża realizacji misji publicznej. Obawiają się również, że kwota ta może zostać zmniejszona w czasie kryzysu gospodarczego, co powoduje niepewność przy planowaniu budżetu. Dodatkowo - jak zauważają niektórzy komentatorzy - w nowym systemie nadawcy będą bardziej podatni na presję ze strony rządzących, od których to ostatecznie zależeć będzie, jaka konkretnie kwota zostanie przyznana w ramach rekompensaty. Sytuacja ta może nie pozostać bez wpływu na funkcjonowanie mediów, zwłaszcza informacyjnych.

Źródło: https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/koniec-abonament-radiowo-telewizyjny-francja

https://hdtvpolska.com/abonament-rtv-2022-kto-zwolniony-ile-wynosi-poczta-polska/

https://variety.com/2022/tv/news/france-tv-license-fee-1235324450/

Wielka Brytania

Ofcom stwierdza, że ​​RT narusza zasady należytej bezstronności.

Po przeprowadzonym postępowaniu Ofcom stwierdził, że wiadomości i relacje RT dotyczące bieżących wydarzeń po rosyjskiej inwazji na Ukrainę 29 razy w ciągu czterech dni naruszyły zasadę należytej bezstronności.

W przypadku poważnych spraw, takich jak wojny lub obszary konfliktu (w szczególności trwający konflikt w regionie Donbasu), wszyscy koncesjonowane podmioty podlegające nadzorowi regulacyjnemu Ofcomu muszą przestrzegać specjalnych wymogów bezstronności zawartych w  kodeksie nadawczym (Broadcasting Code). Zasady te wymagają od nadawców podjęcia dodatkowych kroków w celu zachowania należytej bezstronności – mianowicie poprzez należyte uwzględnianie i prezentowanie szerokiego zakresu istotnych dla sprawy poglądów.

Programy informacyjne muszą informować o kontrowersyjnych kwestiach i zajmować stanowisko, nawet jeśli jest to bardzo krytyczne stanowisko.  Wymogi należytej bezstronności są szczególnie ważne w sytuacjach, w których wydarzenia szybko się zmieniają, a potencjalnie szkodliwa dezinformacja rozprzestrzenia się online.

W związku ze skargami widzów oraz własnym monitoringiem treści, Ofcom wszczął 29 dochodzeń w sprawie RT. Śledztwo dotyczyło 15 biuletynów informacyjnych RT z 27 lutego 2022 r., 12 z 1 marca 2022 r. i jednego z 2 marca 2022 r., a także dokumentu „Donbass wczoraj, dziś i jutro”, który był powtarzany w dniach 1 i 2 marca 2022 r.

W każdym przypadku Ofcom stwierdził, że audycje RT nie zachowały należytej bezstronności w odniesieniu do konfliktu na Ukrainie. Ofcom uważa, że ​​naruszenia te były poważne i powtarzające się, w związku z czym ma zamiar rozważyć nałożenie sankcji ustawowych.

RT nie nadaje już w Wielkiej Brytanii. 18 marca 2022 r. Ofcom cofnął koncesję RT na nadawanie w związku z uznaniem właściciela koncesji dla RT- ANO TV Novosti, za „niewłaściwego i nieodpowiedniego do jej posiadania”.

Źródło: https://www.ofcom.org.uk/news-centre/2022/ofcom-finds-rt-in-breach-of-due-impartiality-rules

Rewolucja streamingowa powiększa telewizyjną lukę pokoleniową - nowy raport Ofcom.

• Osoby w wieku 16-24 lata oglądają siedem razy mniej tradycyjnej telewizji niż osoby w wieku 65+, które nadal poświęcają na oglądanie telewizji jedną trzecią dnia
• W ciągu dekady oglądalność telewizji wśród młodszych spadła o dwie trzecie
• Jedno na pięć gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii subskrybuje wszystkie trzy największe serwisy streamingowe: Netflix, Amazon i Disney+

Młodsi dorośli oglądają obecnie prawie siedem razy mniej programów telewizyjnych niż osoby w wieku 65+ lat i zdaniem Ofcomu telewizyjna różnica pokoleniowa w kwestii sposobu oglądania treści osiąga rekordowo wysoki poziom.

Osoby w wieku 16-24 lata spędzają średnio mniej niż godzinę (53 minuty) przed telewizorem w ciągu dnia, co oznacza spadek o dwie trzecie w ciągu ostatnich dziesięciu lat.

Natomiast osoby w wieku 65 lat i starsze nadal spędzają około jednej trzeciej dnia na oglądaniu telewizji (5 godzin i 50 minut) dziennie. W rzeczywistości jest to nieco więcej niż dziesięć lat temu.

Zmiany w nawykach młodych dorosłych odzwierciedla rosnąca popularność amerykańskich serwisów streamingowych.

Około jedna piąta domów (5,2 miliona) subskrybuje wszystkie trzy najpopularniejsze platformy – Netflix, Amazon Prime Video i Disney+ – kosztujące około 300 funtów rocznie.

Dziewięciu na dziesięciu dorosłych w wieku 18-24 lata, gdy szuka czegoś do obejrzenia pomija kanały telewizyjne i kieruje się bezpośrednio do serwisów: streamingowych, na żądanie i społecznościowych, a Netflix jest najpopularniejszym miejscem docelowym.

Jednak sześć na dziesięć osób (59%) w wieku 55-64 lata i 76% osób w wieku 65+ nadal w pierwszej kolejności korzysta z kanałów telewizyjnych.

Po latach silnego wzrostu liczba gospodarstw domowych korzystających z serwisów streamingowych zaczęła spadać już w 2021 r., zanim rozpoczął się obecny regres wiosną tego roku.

Ponieważ rosnące koszty życia wywierają presję na budżety gospodarstw domowych, liczba subskrybujących co najmniej jeden serwis streamingowy spadła o ponad 350 000, do 19,2 miliona.

Rezygnacje nie muszą jednak być trwałe. Badanie przeprowadzone przez Ofcom wśród subskrybentów, którzy zrezygnowali na początku tego roku, wykazało, że prawie trzy czwarte (73%) klientów stwierdziło, że rozważają ponowną subskrypcję – co odzwierciedla elastyczność, którą umożliwia klientom wykupywanie i rezygnowanie z subskrypcji w zależności od zmian oferty programowej, potrzeb, lub okoliczności.

Oglądalność na poziomie ponad 10 milionów widzów finału kobiet na Euro 2022 i platynowego jubileuszu królowej pokazuje, że telewizja jest nadal popularnym wyborem podczas ważnych wydarzeń krajowych, ale nadawcy publiczni nadal odnotowują zarówno spadek widowni, jak i oglądalności.

Jednakże, są dla nich także i lepsze wiadomości - dotyczące ich serwisów streamingowych.

82% ankietowanych osób stwierdziło, że korzystało z serwisów streamingowych nadawców publicznych w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Mniej więcej taki sam odsetek osób odpowiedział, że korzystał z co najmniej jednego serwisu streamingowego (83%) nadawcy publicznego. Sześciu na dziesięciu (59%) widzów stwierdziło, że korzystało z tych serwisów w celu oglądania kanałów lub programów na żywo w czasie ich emisji.

W rezultacie średni czas spędzany na oglądaniu serwisów takich jak BBC iPlayer, ITV Hub i All 4 wzrósł do 15 minut dziennie, co oznacza wzrost o trzy minuty na osobę, przeciwstawiając się tym samym trendowi spadków czasu oglądania telewizji po pandemii.

Ponadto, BBC iPlayer ma wysoki poziom zadowolenia we wszystkich grupach wiekowych, a ponad cztery na pięć (81%) osób, które ostatnio z niego korzystały, stwierdziło, że są z niego zadowoleni.

Źródło: https://www.ofcom.org.uk/news-centre/2022/streaming-revolution-stretches-tv-generation-gap

Holandia

Dostawcy wideo na żądanie kierujący swoją ofertę do mieszkańców Holandii będą musieli zainwestować w holenderskie produkcje audiowizualne.

W dniu 18 lipca 2022 r. rząd holenderski przedstawił w parlamencie projekt ustawy wprowadzającej obowiązek inwestycyjny dla komercyjnych dostawców usług wideo na żądanie (VOD), w tym tych mających siedzibę za granicą, ale skierowanych do odbiorców w Holandii.

Zgodnie z projektem ustawy zmieniającej ustawę medialną z 2008 r. komercyjni dostawcy VOD będą musieli zainwestować 4,5% swoich rocznych obrotów w „holenderski produkt audiowizualny”.

Artykuł 13.2 zmienionej dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych (DAUM) stanowi, że jeśli państwo członkowskie wymaga zobowiązania finansowego od krajowych dostawców audiowizualnych usług medialnych na rzecz utworów europejskich, to może również wymagać takich samych zobowiązań finansowych od zagranicznych dostawców usług medialnych z siedzibą w UE (linearnych i na żądanie) skierowanych do odbiorców w tym kraju, pod warunkiem że zobowiązania te:

- są proporcjonalne i niedyskryminacyjne;

- opierają się na dochodach uzyskanych w docelowych państwach członkowskich;

- są zgodne z unijnymi przepisami dotyczącymi pomocy państwa.

W Holandii dostawcy audiowizualnych usług medialnych (linearnych lub na żądanie) nie mają obecnie obowiązku inwestycyjnego. Projekt ustawy został przedstawiony zgodnie z zaleceniami Rady ds. Kultury (Raad voor Cultuur – organ doradczy rządu i parlamentu) z lutego 2018 r. w sprawie podniesienia jakości i dostrzegalności holenderskich produkcji audiowizualnych.

Według Rady holenderskie produkcje audiowizualne (filmy, seriale i filmy dokumentalne) znajdują się pod presją ze względu na zmiany w krajobrazie medialnym i rosnącą liczbę ofert ze strony podmiotów międzynarodowych, które mają duże budżety produkcyjne i marketingowe oraz siły dystrybucyjne.

Jednym z zaleceń Rady było zebranie zasobów z rynku poprzez nałożenie opłaty na dostawców w celu finansowania holenderskich treści kulturalnych, podobnie jak w niektórych innych państwach członkowskich. Rząd w swoim projekcie ustawy proponuje wprowadzenie obowiązku inwestycyjnego zamiast opłaty, ponieważ uważa, że ​​obowiązek inwestycyjny jest mniej inwazyjny dla rynku.

Zgodnie z projektem ustawy obowiązek miałby dotyczyć tylko komercyjnych dostawców VOD. Usługi VOD obsługiwane przez nadawców publicznych byłyby wyłączone. Dostawcy usług linearnych również byliby wyłączeni z nowych przepisów.

Ponadto projekt wyklucza dostawców usług VOD o niskim obrocie lub udziale w oglądalności, czyli takich, których:

- roczny obrót netto uzyskany ze świadczenia usług VOD w Holandii (w tym dochody z reklam, subskrypcji, transakcji użytkowników, sponsoringu i lokowania produktu) wynosi poniżej 30 mln EUR; lub

- widownia jest mała (tj., kiedy udział w widowni w Holandii jest poniżej 1%). Projekt ustawy odwołuje się do wytycznych Komisji Europejskiej dotyczących wyznaczania małej widowni.

Zgodnie z projektem ustawy holenderski regulator mediów (Commissariaat voor de Media – CvdM) może przyznać odstępstwo od obowiązku inwestycyjnego, jeżeli jest on niewykonalny lub nieuzasadniony ze względu na charakter lub przedmiot usługi.

Aby wywiązać się z obowiązku inwestycyjnego, dostawcy będą musieli inwestować w filmy dokumentalne, seriale obyczajowe lub filmy fabularne, które mieszczą się w definicji utworów w dyrektywie DAUM i spełniają co najmniej dwa warunki wymienione w projekcie ustawy, tj.:

- oryginalny scenariusz jest napisany głównie w języku niderlandzkim lub fryzyjskim (język mniejszości w Holandii);

- główni bohaterowie porozumiewają się głównie w języku niderlandzkim lub fryzyjskim;

- scenariusz oparty jest na oryginalnym dziele literackim napisanym w języku niderlandzkim lub fryzyjskim;

- główny temat jest związany z holenderską kulturą, historią, społeczeństwem lub polityką.

Dostawcy VOD będą mieli do wyboru:

- inwestowanie w (ko)produkcje;

- zakupienie licencji (pierwokup) na eksploatację utworu, który nie został jeszcze wyprodukowany; lub

- wykupienie licencji na eksploatację utworu, który został wyprodukowany w ciągu ostatnich czterech lat.

Pewna część inwestycji będzie musiała zostać zainwestowana w niezależne produkcje. Ta część zostanie określona na podstawie decyzji medialnej z 2008 r. – decyzji rządowej, która wypracowuje zasady ustawy o mediach.

Sposób inwestowania pozostawiono by samym stronom. Można to będzie zrobić albo bezpośrednio inwestując w holenderskie produkcje, albo poprzez fundusze prywatne. Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy, funduszami tymi zarządzaliby sami dostawcy i „od samych uczestników rynku zależałoby utworzenie takiego prywatnego funduszu lub przystąpienie do istniejącego”.

Gdy usługodawca osiągnie wymagany roczny obrót, będzie miał dwa lata, począwszy od końca tego roku finansowego, na wypełnienie obowiązku inwestycyjnego. Jeśli dostawca zainwestuje więcej niż 4,5% swojego rocznego obrotu w holenderskie produkcje w ciągu jednego roku, pozostała kwota będzie naliczona na następny rok.

Dostawcy VOD będą musieli corocznie składać do CvdM raport o swoich rocznych obrotach, a jeśli osiągną próg 30 mln euro – także ten o wywiązaniu się z obowiązku inwestycyjnego.

CvdM odpowiada za egzekwowanie prawa medialnego i może nakładać grzywny i kary pieniężne na dostawców, którzy nie przestrzegają przepisów. Projekt ustawy nie przewiduje żadnych dodatkowych sankcji.

Źródło: https://www.cullen-international.com/client/site/documents/FLMENL20220002

https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2022/07/18/grote-streamingdiensten-moeten-meer-investeren-in-nederlandse-producties