Informacje dla podróżujących
Bezpieczeństwo
Pamiętaj, aby przez podróżą zagraniczną zarejestrować się w systemie Odyseusz!
W przypadku wystąpienia nadzwyczajnych sytuacji podczas Twojego pobytu za granicą, MSZ będzie mógł się z Tobą skontaktować.
Jeśli masz uwagi bądź pytania do poniżej przedstawionych informacji, skontaktuj się z właściwą terytorialnie placówką zagraniczną RP.
18 października 2024 r. na Kubie miała miejsce awaria polegająca na całkowitej zapaści krajowego systemu energetycznego. Obecnie trwają prace nad jego przywróceniem, możliwe są jednak długotrwałe przerwy w dostawie prądu, w tym w ośrodkach turystycznych.
Skutki awarii mogą mieć istotny wpływ na możliwość realizacji planów oraz utrudniać pobyt. Występują m.in. problemy z zaopatrzeniem w paliwo i dostępem do wody pitnej. Utrudniona jest łączność telefoniczna i internetowa. Znaczna część szpitali nie funkcjonuje, przez co dostęp do pomocy lekarskiej jest mocno ograniczony.
W przypadku decyzji o podróży na Kubę uwzględnij, że podróż może być związana z niezaplanowanymi wyzwaniami.
W ostatnich latach na Kubie nasila się przestępczość pospolita, głównie ze względu na zubożenie społeczeństwa. Coraz częściej zdarzają się kradzieże w pokojach hotelowych i kwaterach prywatnych (casas particulares). Wzrasta też liczba włamań do samochodów, kradzieży torebek damskich, biżuterii, sprzętu fotograficznego i telefonów komórkowych.
Nie należy pokładać zbyt dużych nadziei w miejscowej policji. Składanie wyjaśnień na policji może trwać wiele godzin i dać niewielki skutek.
O kradzieży paszportu należy jednak bezwzględnie zawiadomić policję.
Zdarzają się natomiast przypadki wyłudzania pieniędzy przez policjantów, którzy zatrzymują pojazdy z wypożyczalni (na rejestracji turystycznej) pod pretekstem wykroczeń komunikacyjnych.
W stolicy należy unikać poruszania się, zwłaszcza po zachodzie słońca, po takich dzielnicach jak Centro Habana (okolice dawnego barrio Colón, ulice Amistad i Monte), Habana Vieja (ulice Sol, Jesus Maria, Aguacate), a także Lawton, Cerro, 10 de Octubre, San Miguel del Padron, Arroyo Naranjo.
Kuba leży w strefie aktywnej sejsmicznie. Od czerwca do listopada występuje zagrożenie huraganami. Informacje i porady jak zachować się w razie trzęsienia ziemi lub huraganu są dostępne na tej stronie.
Wjazd i pobyt
- Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę?
- Paszport TAK
- Paszport tymczasowy TAK
- Dowód osobisty NIE
- Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży?
Trzy miesiące.
- Czy trzeba wyrobić wizę?
Obywatel polski udający się na Kubę obowiązany jest do posiadania wizy odpowiedniej do celu planowanego pobytu lub tzw. karty turysty (Tarjeta de turista), wydawanej wyłącznie w celach turystycznych.
Wizy wydaje konsulat kubański w Warszawie, a karty turysty (indywidualne lub grupowe) można nabyć tamże lub w niektórych biurach podróży.
Od 10 lipca 2024 roku Kuba wprowadziła wizę elektroniczną. Wniosek o wizę turystyczną w formie elektronicznej można złożyć na stronie: https://evisacuba.cu/en/inico
Karta turysty będzie wydawana i ważna do 31 grudnia 2024 r.
- Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu?
Brak wymogów wjazdowych związanych z COVID-19.
Osoby udające się na Kubę przed przybyciem zobowiązane są wypełnić elektroniczny formularz rejestracyjny i uzyskać kod QR. Formularz do pobrania i rejestracji na 72 godziny przed planowanym przyjazdem na dedykowanej mu stronie kubańskiego Ministerstwa Transportu.
Wjeżdżający na Kubę zobowiązany jest posiadać bilet powrotny lub umożliwiający kontynuację podróży. Służby graniczne mogą odmówić prawa przekroczenia granicy bez podania powodu odmowy. Przed odprawą paszportową osoby przybywające i mające wizę mogą być obowiązane do wypełnienia formularza Tarjeta Internacional de Embarque y Desembarque. W takim wypadku podstemplowany formularz należy zachować, ponieważ bez niego niemożliwe jest opuszczenie Kuby, a uzyskanie nowego wymaga wielu zabiegów administracyjnych. Turyści przyjeżdżający na wypoczynek zorganizowany nie muszą udokumentować posiadanych środków pieniężnych. Turyści przyjeżdżający indywidualnie powinni mieć przynajmniej równowartość 100 USD w innej walucie wymienialnej na każdy dzień planowanego pobytu. Posiadanie kart kredytowych VISA traktowane jest jako spełnienie tego warunku.
Obywatele państw trzecich, którzy planują lecieć na Kubę z terytorium USA, są traktowani tak samo jak obywatele USA, więc w ramach obowiązującego embargo nie mogą odbywać podróży turystycznych. Aby pojechać na Kubę, muszą kwalifikować się do jednej z dwunastu dozwolonych kategorii. W przypadku podróży indywidualnych możliwa jest tylko kategoria „Support for Cuban people” – szczegóły na ten temat można znaleźć na stronach Departamentu Stanu i Departamentu Skarbu.
ESTA - W związku z uznaniem przez USA Kuby za kraj sprzyjający terroryzmowi, podróżni, którzy po wizycie na wyspie planują dostać się na terytorium USA, nie mogą skorzystać z Visa Waiver Program (ESTA), co oznacza, że obywatele polscy chcąc wjechać do USA muszą posiadać ważną wizę amerykańską – prosimy zapoznać się szczegółami na stronie Electronic System for Travel Authorization (ESTA). Jednocześnie informujemy, iż Ambasada USA na Kubie nie wydaje wiz turystycznych i biznesowych do USA dla obywateli państw trzecich.
Wjeżdżający na Kubę zobowiązani są do posiadania polisy ubezpieczeniowej. Polisa ubezpieczeniowa od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia, w tym COVID-19 jest obowiązkowa, a jej brak może stanowić podstawę do odmowy wjazdu na wyspę. Należy się przy tym upewnić, czy firma ubezpieczeniowa ma przedstawiciela uprawnionego do działania na obszarze Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz z jaką instytucją kubańską on współpracuje.
- Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią?
By uniknąć ewentualnych nieporozumień w trakcie podróży dziecka z osobą trzecią, zalecane jest posiadanie pisemnej zgody opiekunów prawnych, najlepiej notarialnie poświadczonej.
- Zasady pobytu
Długość pobytu reguluje wiza lub karta turysty. Tę drugą wystawia się na dozwoloną długość do 90 dni. W razie pobytu dłuższego niż 90 dni istnieje możliwość przedłużenia wizy na miejscu. Formalności załatwia się we właściwych urzędach imigracyjnych: Inmigración y Extranjería (w Hawanie: calle Factor y Final, Nuevo Vedado, Plaza de la Revolución) – wcześniej należy kupić znaczki opłaty skarbowej na kwotę 625 CUP (lub płatność kartą 25 USD lub równowartość w innej walucie wymienialnej) w jednym z oddziałów Banco de Credito y Comercio. Należy przedłożyć do wglądu paszport, bilet lotniczy i dokument potwierdzający zakwaterowanie.
Turyści przybywający w grupach zorganizowanych nie muszą wykonywać żadnych dodatkowych czynności meldunkowych. Osoby podróżujące indywidualnie mają obowiązek udostępnienia swoich danych w celu zameldowania niezwłocznie i każdorazowo po przybyciu do miejsca zakwaterowania.
Ubezpieczenie
Polisa ubezpieczeniowa od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia, w tym COVID-19 jest obowiązkowa, a jej brak może stanowić podstawę do odmowy wjazdu na Wyspę.
Z uwagi na cyklicznie pojawiające się problemy obywateli polskich, którzy byli hospitalizowani podczas pobytu na Kubie (nagminną praktyką szpitali na Kubie jest rozpoczęcie leczenia dopiero po potwierdzeniu faktu pokrycia przez firmy ubezpieczeniowe kosztów leczenia przez firmę ubezpieczeniową) oraz wysokie koszty opieki medycznej na Kubie. Ambasada RP w Hawanie zaleca wszystkim planującym podróż na Kubę wykupienie ubezpieczenia podróżnego z zweryfikowanych firm ubezpieczeniowych oraz pokrywającego wszystkie koszty ewentualnej hospitalizacji, w odpowiedniej wysokości odpowiedzialności ubezpieczyciela.
Należy się przy tym upewnić, czy firma ubezpieczeniowa ma przedstawiciela uprawnionego do działania na obszarze Ameryki Łacińskiej i Karaibów oraz czy współpracuje z kubańską firmą ubezpieczeniową - ASISTUR
Zdrowie
Od kilku lat odnotowuje się przypadki zarażenia wirusem Zika. Zalecamy stosowanie się do zaleceń Głównego Inspektoratu Sanitarnego, szczególnie dotyczy to kobiet w ciąży lub planujących zajście w ciążę.
W okresie od maja do listopada nasila się na Kubie ryzyko zachorowań na dengę. Wysokie temperatury, wysoka wilgotność powietrza oraz intensywne opady deszczu (burze tropikalne) sprzyjają rozmnażaniu się komarów. Większość zachorowań odnotowuje się w dużych aglomeracjach miejskich, szczególnie w miejscach o niskim poziomie higieny.
Od 2012 roku występują na Kubie przypadki zakażenia bakterią cholery.
Należy przestrzegać zasad higieny tropikalnej: pić tylko wodę butelkowaną, dokładnie myć ręce przed każdym posiłkiem, nie jeść owoców ze skórką, sałat, surowego mięsa itd.
Zalecane są m.in. szczepienia przeciwko WZW A i B, błonicy, tężcowi, polio, durowi brzusznemu. W sprawie szczegółowej i aktualnej informacji dotyczącej szczepień należy kontaktować się z wojewódzką stacją sanitarno-epidemiologiczną lub specjalistą ds. medycyny tropikalnej.
Występuje okresowo zagrożenie takimi chorobami, jak: ameboza, wirusowe zapalenie spojówek oraz rzadziej gorączką Chikungunya (wirus przenoszony przez komary).
Osoby z chorobami układu krążenia przed podróżą powinny skonsultować się z lekarzem. Z uwagi na występujące okresowo burze elektromagnetyczne osoby z rozrusznikiem serca powinny zasięgnąć przed podróżą porady lekarza specjalisty.
Nie wszystkie miejscowe biura podróży zapewniają opiekę lekarską uczestnikom wycieczek grupowych. W niektórych większych hotelach obecny jest lekarz pierwszego kontaktu (koszt wizyty to równowartość ok. 720 CUP lub płatność kartą 30 USD lub równowartość w innej walucie wymienialnej). W Hawanie specjalistyczną opiekę medyczną na dość dobrym poziomie oferują: Centro de Investigaciones Medico-Quirurgicas CIMEX (calle 216 y 11B, Siboney), Clinica Central Cira Garcia (calle 20 y avenida 41 No. 4101, Miramar), Hospital Hermanos Ameijeiras (calle San Lazaro 701, Centro Habana), Hospital Ortopedico Frank Pais (avenida 51 No. 19603, Marianao), Clínica Internacional Camilo Cienfuegos (calle L y 13, Vedado). Apteki międzynarodowe oferują leki w ograniczonym zakresie; ich ceny są wysokie. Dzień pobytu w szpitalu (z wyżywieniem, bez lekarstw i zabiegów) kosztuje równowartość w walucie wymienialnej ok. 130 USD za pierwszy dzień i ok. 90 USD za każdy następny, wizyta lekarska 30-50 USD, analizy ambulatoryjne do 30 USD, założenie gipsu ok. 25 USD. Placówki medyczne honorują karty kredytowe, o ile nie są one wydane przez banki amerykańskie lub z kapitałem amerykańskim. Za usługi wystawiane są rachunki, które mogą stanowić podstawę do ubiegania się o zwrot poniesionych kosztów leczenia. Placówki służby zdrowia obsługujące cudzoziemców znajdują się w każdym większym mieście.
Ogólne zasady transportu leków na Kubę
Przywóz leków i środków psychotropowych na Kubę regulują aktualnie następujące przepisy:
- Rozporządzenie 298/2022 Ministerstwa Finansów i Cen (9/12/2022) – Gaceta Oficial Nro. 83 z 2022 r.
- Rozporządzenie 1385/2022 Ministerstwa Zdrowia Publicznego (13/12/2022) – Gaceta Oficial Nro. 83 z 2022 r.
- Rozporządzenie 318/2022 Głównego Urzędu Celnego (10/12/2022) – Gaceta Oficial Nro. 83 z 2022 r.
- Rozporządzenie 104/2022 Ministerstwa Zdrowia Publicznego (5/04/2022) – Gaceta Oficial Nro. 28 z 2022 r. (wraz z załącznikami numer I, II, III y IV zawierającymi wykazy środków odurzających z list konwencji ONZ z 1961 r. oraz substancji psychotropowych z list konwencji ONZ z 1971 r.).
W świetle aktualnych przepisów podróżnym przybywającym na Kubę zezwala się na niekomercyjny przywóz oryginalnie zapakowanych środków spożywczych, kosmetyków i chemii gospodarczej oraz leków, bez ograniczeń wartości i ilości oraz bez opłat celnych, z zastrzeżeniem regulacji dot. transportu substancji i preparatów podlegających konwencjom ONZ o środkach odurzających oraz o substancjach psychotropowych.
W przypadku substancji i preparatów podlegających konwencjom ONZ o środkach odurzających oraz o substancjach psychotropowych należy uwzględnić następujące zasady wwozu:
- przywóz leków zawierających środki odurzające z wykazu III jednolitej konwencji ONZ o środkach odurzających z 1961 r. oraz substancje psychotropowe z wykazu IV konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r., dozwolony jest odpowiednio na okres maksymalnie jednego miesiąca i trzech miesięcy, bez konieczności przedstawiania jakiegokolwiek zaświadczenia lekarskiego (lista preparatów farmaceutycznych zawierających środki odurzające z wykazu III Konwencji ONZ z 1961 r. oraz substancje psychotropowe z wykazu IV Konwencji ONZ z 1971 r., które są dopuszczone do obrotu, stanowi załącznik odpowiednio numer I i numer II do rozporządzenia 104/2022 de MINSAP);
- przywóz preparatów zawierających środki odurzające z wykazu I i II jednolitej konwencji ONZ z 1961 r. oraz substancje psychotropowe z wykazu II i III konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r. jest dozwolony wyłącznie gdy podróżujący posiada oficjalną dokumentację medyczną uzasadniającą posiadanie tych preparatów, i zawsze w ilości nieprzekraczającej czasu pobytu na Kubie, przy czym maksymalnie może to być 30 dni; w przypadku przedłużenia pobytu podróżny musi zwrócić się o pomoc lekarską na miejscu (lista preparatów farmaceutycznych zawierających środki odurzające z wykazu I i II jednolitej konwencji ONZ z 1961 r. oraz substancje psychotropowe z wykazu II i III konwencji ONZ z 1971 r., które są dopuszczone do obrotu, stanowi załącznik odpowiednio numer I i numer II do rozporządzenia 104/2022 de MINSAP).
Oficjalną dokumentację medyczną podróżnego stanowi zaświadczenie lekarskie lub dokument medyczny wydany przez instytucję ochrony zdrowia w kraju zamieszkania podróżnego lub w kraju, w którym był leczony, przy czym należy okazać oryginał w języku hiszpańskim lub angielskim i sporządzony drukiem lub czytelnym pismem ręcznym, który musi zawierać następujące informacje
- nazwę, adres i dane kontaktowe placówki medycznej wydającej dokument;
- ogólne dane pacjenta, w tym płeć, miejsce i data urodzenia, adres zamieszkania, numer paszportu lub dowodu osobistego, kraj zamieszkania;
- oficjalne informacje dotyczące lekarza wystawiającego zaświadczenie, w tym numer licencji i numery telefonu ze wskazaniem kraju i miasta;
- nazwę handlową preparatu farmaceutycznego, formę farmaceutyczną i postać leku;
- nazwę rodzajową lub międzynarodową niezastrzeżoną nazwę substancji czynnej leku;
- stężenie substancji czynnej na dawkę jednostkową;
- całkowitą ilość przepisanych dawek leku w przepisanej postaci (ampułki, tabletki, plastry lub inne);
- sposób podawania;
- rozpoznanie;
- zalecane dawki dzienne przyjmowanych leków;
- czas trwania leczenia
- datę wystawienia dokumentu;
- okres ważności dokumentu (nieprzekraczający 3 miesięcy od daty wydania);
- podpis lekarza
- pieczęć urzędową instytucji wystawiającej dokument.
Podróżni w trakcie leczenia podtrzymującego lub zastępczego do uzależnienia od narkotyków, przed przyjazdem na Kubę zobowiązani są uzyskać zezwolenie na transport i przywóz leków w takiej terapii, które jest wydawane przez dyrektora ds. Opieki Medycznej i Społecznej w Ministerstwie Zdrowia Publicznego (MINSAP) w ciągu trzydziestu (30) dni od otrzymania wniosku. We wniosku w celu uzyskania zezwolenia zainteresowany przekazuje informacje dotyczące historii choroby, rodzaju wskazanego leku, schematu dawkowania, okresu leczenia i pobytu w kraju, a także wszelkie inne istotne informacje.
O przewozie leków wymagających zezwolenia podróżny musi powiadomić władze celne w miejscu przekroczenia granicy państwa.
W świetne streszczonych powyżej obowiązujących przepisów na Kubę można wwozić lub przesyłać bez konieczności przedstawienia zaświadczenia produkty zawierające następujące substancje (w ilości do stu tabletek lub do trzech opakowań lub tubek):
- amitryptylina, tabletki ;
- atropina, szklane fiolki;
- difenhydramina, tabletki;
- dimenhydrynat, tabletki;
- karbamazepina, tabletki;
- dezypramina, tabletki;
- flufenazyna, tabletki;
- homatropina, fiolki;
- imipramina, tabletki;
- lewomepromazyna, tabletki;
- lidokaina, krem, maść lub spray, fiolki lub tuby;
- metylobromek homotropiny, butelki;
- papaweryna, tabletki
- tiorydazyna, tabletki
- trifluoperazyna, tabletki
W przypadku konieczności przywozu większych ilości należy przedstawić zaświadczenie lekarskie i historię choroby wraz z uzasadnieniem stosowanego leczenia.
Przy przywozie przez podróżnego na czas pobytu na Kubie następujących preparatów wymagane jest przedstawienie zaświadczenia lekarskiego i historii choroby uzasadniającej stosowane leczenie:
- wodzianu chloralu, syrop;
- dekanat flufenazyny, ampułki 25 mg/ml;
- tramadol, tabletki 50 mg;
- tramadol, krople 50 mg.
Zabrania się przywozu lub wywozu przez podróżnych następujących substancji o działaniu podobnym do narkotyków, środków odurzających i substancji psychotropowych (z wyjątkiem sytuacji, gdy stanowią element oficjalnej apteczki ratunkowej, uprzednio zgłoszonej i opatrzonej stosownym pozwoleniem):
- ketamina;
- triheksyfenidyl;
- propofol;
- camylofin;
- lidokaina, mepiwakaina w workach, ampułkach lub karpulach;
- tetrakaina, prokaina w workach lub ampułkach;
- chlorpromazyna, ampułki;
- atropina, ampułki;
- papaweryna, ampułki;
- substancja czynna z rośliny yague, Banisteria laurifolia;
- substancja czynna rośliny campana, datura.
Na Kubę także jest niedozwolony przywóz lub wywóz przez podróżnych następujących produktów lub materiałów:
- produkty farmaceutyczne zawierające substancje podlegające kontroli, które były konfekcjonowane w aptekach lub punktach aptecznych, w postaci preparatów leczniczych, czystych substancji czynnych, tj. surowców farmaceutycznych, półproduktów i bazowych substancji chemicznych;
- substancje psychotropowe z listy I konwencji ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r., ponieważ nie wykazują właściwości terapeutycznych i ich obrót międzynarodowy jest niedozwolony;
- środki odurzające ujęte w wykazie IV jednolitej konwencji ONZ o środkach odurzających z 1961 r., nawet jeśli ich użycie jest dozwolone w kraju pochodzenia lub w kraju przeznaczenia;
- produkty krwiopochodne, szczepionki dla ludzi, surowice odpornościowe, szczepy drobnoustrojów, podłoża hodowlane, produkty inżynierii genetycznej oraz organizmy zmodyfikowane genetycznie, jak również inne produkty biologiczne, z wyjątkiem sytuacji, gdy są one przywożone w celach naukowych i zostały dopuszczone przez krajowy organ regulacyjny ds. środowiska i bezpieczeństwa biologicznego;
- sprzęt, urządzenia i materiały medyczne, stomatologiczne, do diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej, urządzenia i materiały do zabiegów lekarskich;
- radioizotopy do użytku diagnostycznego in vivo, radiofarmaceutyki i produkty radioaktywne stosowane w celach diagnostycznych lub terapeutycznych;
- materiały eksploatacyjne do użytku w ochronie zdrowia;
- każdy inny produkt medyczny lub materiał, który może stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, w rozumieniu przepisów Ministerstwa Zdrowia Publicznego.
Linki do stron kubańskich urzędów regulujących powyższe kwestie:
https://www.gacetaoficial.gob.cu/es/medicamentos
https://www.gacetaoficial.gob.cu/es/medicamentos?page=1
https://www.gacetaoficial.gob.cu/sites/default/files/goc-2022-ex28_1.pdf
https://aduaneandoencuba.com/wp-content/uploads/pdf/res104-22_minsap.pdf
Link do komunikatu Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego sprawie przywozu lub wywozu środków odurzających i substancji psychotropowych, jakie są niezbędne do leczenia medycznego w przypadku przekraczania granic Rzeczypospolitej Polskiej:
Podróżowanie po kraju
Polskie prawo jazdy jest honorowane przez okres 6 miesięcy od daty przekroczenia granicy, zaleca się jednak posiadanie międzynarodowego prawa jazdy. Nie ma obowiązku wykupienia ubezpieczenia OC, AC czy NW. Spółka ASISTUR SA oferuje ubezpieczenia komunikacyjne. Ubezpieczenie wymagane jest jednak w przypadku wynajmu pojazdu kołowego lub jednostki pływającej. Jest ono z reguły wliczane w cenę wynajmu. Należy tego dopilnować we własnym dobrze pojętym interesie. Polskie polisy komunikacyjne nie są uznawane.
Paliwo należy tankować wyłącznie na stacjach benzynowych ORO NEGRO lub CUPET/CIMEX. Samochody z wypożyczalni mogą być tankowane jedynie paliwem wysokooktanowym (94 oktany).
Należy zachować nadzwyczajną ostrożność, gdyż kierowcy na Kubie często nie używają kierunkowskazów (nierzadko sygnalizują skręt ręką). Pojazdy często nie mają świateł, w tym nawet postojowych. Zaleca się unikanie jazdy po zmroku (w tym autostradami) ze względu na stan nawierzchni, brak oświetlenia oraz poruszanie się po drogach ludzi i zwierząt. Piesi powinni zachować szczególną ostrożność, gdyż kierowcy nie zatrzymują się przed przejściami przez jezdnię. W przypadku uczestniczenia w kolizji lub wypadku drogowym kierowca nie będzie mógł opuścić terytorium Kuby do czasu zakończenia dochodzenia przez miejscową policję, co może trwać nawet kilka tygodni.
W związku z sytuacją epidemiologiczną prowadzone są kontrole na granicach między prowincjami. Nie ma ograniczeń w podróżowaniu po kraju z wyjątkiem oznakowanych stref specjalnych (w tym amerykańskiej bazy wojskowej w Guantanamo). Po Kubie najwygodniej podróżować autobusami dalekobieżnymi Astro i Vía Azul. Warto zapytać także w hotelach o możliwość zakupu samego przejazdu do innej miejscowości. Samochód można wynająć w jednej z sieci rent-a-car: Transtur i Transgaviota. Liczba samochodów jest bardzo ograniczona i często zdarza się, że pomimo dokonania rezerwacji ze znacznym wyprzedzeniem samochody nie są dostępne na miejscu. Można korzystać bezpiecznie z usług korporacji taksówkowych Cubataxi (w Hawana tel. 7855 5555).
Cudzoziemiec, który nie korzysta z usług hoteli, może się zatrzymać na nocleg jedynie w kwaterach prywatnych (casas particulares) mających licencje uprawniające do przyjmowania turystów. Podczas szukania kwater prywatnych należy zwrócić uwagę na standard, ponieważ za taką samą cenę można znaleźć kwatery o bardzo różnym poziomie świadczonych usług. Z usług kwater prywatnych turysta indywidualny może skorzystać po odbyciu obowiązkowej kwarantanny jednym z wyznaczonych do tego hoteli.
Cło
Na podstawie odpowiednich rozporządzeń Głównego Urzędu Celnego (Aduana General de la República) rząd kubański z dniem 1 września 2014 r. wprowadził w życie nowe przepisy celne dotyczące przede wszystkim ograniczeń w zakresie wwozu na terytorium Kuby artykułów użytku osobistego, sprzętu AGD, sprzętu i wyposażenia informatycznego. Szczegółowa lista produktów, które nie podlegają ocleniu została zamieszczona w Rozporządzeniu nr 206 z 30 czerwca 2014 r. (Resolución 206-2014 del Jefe AGR).
Dodatkowo specjalne zezwolenie Ministerstwa Telekomunikacji wymagane jest w przypadku wwozu takich urządzeń jak: faksy bezprzewodowe, centralki telefoniczne, mikrofony bezprzewodowe i osprzęt do nich, routery i switche, walkie-talkie (maksymalnie po 1 szt. w skali roku).
Na Kubę zakazane jest wwożenie dronów, w przypadku próby naruszenia tego zakazu dron zostanie odebrany właścicielowi przez służbę celną i przekazany do depozytu (do zwrotu przy wyjeździe, koszt magazynowania w depozycie to równowartość 10 USD dziennie). W przypadku wwozu profesjonalnego sprzętu fotograficznego i filmowego wymagane jest specjalne zezwolenie, a w przypadku jego braku sprzęt jest również magazynowany w depozycie.
Przepisy fitosanitarne zakazują wwozu owoców, warzyw, sadzonek, nasion i pasz i karm dla zwierząt. Zakaz dotyczy również serów, wędlin, mięs i ich przetworów. Wskazane jest zadeklarowanie wwożonej gotówki w kwocie przekraczającej 5.000 USD.
Bez rachunku ze sklepu potwierdzającego zakup można wywieźć jedynie 50 szt. cygar. Normy CITES zakazują wywozu zwierząt morskich i lądowych, endemicznych lub będących pod ochroną (np. żółwi, iguan, krokodyli, papug) oraz skór i wyrobów z tych zwierząt. Nie zezwala się na wywóz muszli. Na wywóz antyków i dzieł sztuki, w tym również rękodzieła i rzemiosła artystycznego większej wartości, należy uzyskać zezwolenie, wydawane przez Registro Nacional de Bienes Culturales Departamentu Dziedzictwa w Ministerstwie Kultury. Na wywóz większej ilości złota czy srebra należy mieć zezwolenie Banco Nacional de Cuba. Wywóz alkoholu ograniczony jest do 3 litrów. Obowiązuje zakaz wywozu miejscowych walut w kwotach przekraczających 100 CUP.
Teksty przepisów celnych: Rozporządzenia Szefa Głównego Urzędu Celnego (Aduana General de la Rebública) nr 206-2014 (Resolución 206-2014 del Jefe AGR); 207-2014 (Resolución 207-2014 del Jefe AGR; 208-2014 (Resolución 208-2014 del Jefe AGR) można odnaleźć na stronach: www.aduana.co.cu i www.gacetaoficial.cu
Przepisy prawne
Miejscowe władze surowo zwalczają przestępczość narkotykową. Wysokie kary więzienia grożą również za organizowanie lub sprzyjanie nielegalnej emigracji obywateli kubańskich. Za kontakty z dysydentami może grozić zatrzymanie. Za każdy dzień pobytu w areszcie imigracyjnym pobierana jest opłata w wysokości równowartości ok. 40 USD.
Nie ma przepisów, które umożliwiałyby cudzoziemcom odzyskanie przy wyjeździe podatku VAT za zakupione na Kubie towary.
Przydatne informacje
Banki, urzędy, instytucje użyteczności publicznej i punkty handlowo-usługowe nie honorują kart kredytowych ani czeków, w tym czeków podróżnych, wydanych przez banki amerykańskie lub inne banki z udziałem kapitału amerykańskiego. Przed wyjazdem z Polski należy dowiedzieć się we własnym banku, czy posiadane karty kredytowe będą uznawane na Kubie. Istnieje możliwość przekazania środków pieniężnych z Polski za pośrednictwem Agencji ASISTUR S.A. - adres w Hawanie: Prado 208, między Colon i Trocadero, tel. (53) 7862 86 24, 862 8794, faks (53) 7866 5567. Wpłata musi być dokonana w euro. Agencja Western Union realizuje wyłącznie limitowane przekazy pieniężne z terytorium USA na rzecz osób zamieszkałych na stałe na wyspie.
W rozliczeniach gotówkowych na rynku wewnętrznym dla turystów i cudzoziemców obowiązującą walutą jest peso kubańskie CUP. Najłatwiej wymienialne na CUP waluty to: euro, dolar kanadyjski, funt szterling, frank szwajcarski. Na terenie kraju funkcjonuje sieć państwowych kantorów wymiany walut - CADECA. Kantory oraz banki kupują waluty po zmiennym kursie, w którym za punkt referencyjny przyjęto kurs 1 USD = 120 CUP. Natomiast sprzedaż walut jest możliwa tylko w wybranych 37 kantorach na terenie całego kraju. Jednorazowo każda osoba jest uprawniona do nabycia 100 USD lub równowartości tej kwoty w innej walucie wymienialnej. W rozliczeniach bezgotówkowych nadal obwiązuje stały kurs 1 USD = 24 CUP.
W porównaniu z Polską ceny w kubańskich sklepach są średnio dwu-trzykrotnie wyższe. Możliwe jest dokonywanie zakupów w sklepach należących do państwowych sieci handlowych, gdzie płatności dokonuje się w CUP lub sklepach tzw. MLC, które przyjmują płatności tylko kartą płatniczą w walucie wymienialnej. W praktyce dokonanie zakupów w sklepach jest bardzo trudne w uwagi na braki w zaopatrzeniu. Owoce, warzywa i mięso wieprzowe można kupować za CUP na bazarach i w kioskach z warzywami.
Koszt połączenia telefonicznego z Polską to ok. 25 CUP za 1 minutę z telefonu stacjonarnego i 37,50 CUP za 1 minutę z telefonu komórkowego.
Spółka ASISTUR S.A. świadczy usługi w zakresie ubezpieczeń, pomocy medycznej, finansowej, prawnej, transportu, także sanitarnego i przewozu zwłok, rezerwacji lotniczych i hotelowych (e-mail: asisten@asistur.cu / seguros@asistur.cu).
Praktycznie nie funkcjonuje komunikacja miejska, jakkolwiek w ostatnim czasie nastąpiła pewna poprawa na niektórych liniach autobusowych. Ze względów bezpieczeństwa odradza się jednak podróże autobusami miejskimi (Omnibus Metropolitano). Względnie bezpieczne jest korzystanie z wspólnych taksówek (taxi compartido/almendrón/maquina), które mają wyznaczone trasy - cena za przejazd wynosi 50 - 100 CUP zależnie od dystansu.
Napięcie w sieci: 110 V, 60 Hz, w niektórych hotelach i casas particulares 110 V, 60 Hz i 220 V, 60 Hz. Stosowane są wtyczki z prostokątnymi płaskimi bolcami typu północnoamerykańskiego.
Kontrola dokumentów oraz bagażu na lotnisku często jest opieszała i należy przygotować się na długie kolejki i nawet do 2h godzin oczekiwania na bagaż.
Na Kubie dostęp do internetu jest bardzo ograniczony. Istnieją punkty WiFi (m.in. w hotelach i centrach większych miast), do których można podłączyć się po zakupie karty-zdrapki (cena: 25 CUP za godzinę, do nabycia w punktach ETECSA i hotelach). Transfer danych w roamingu jest bardzo kosztowny (ok. 50 PLN za 1 MB).
Ministerstwo Spraw Zagranicznych dokłada wszelkich starań, aby informacje dla podróżujących publikowane na stronach MSZ były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ treści należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.