Ogłosiliśmy zwycięski projekt wystawy na Biennale Architektury 2025
18.11.2024
„Lary i penaty. O budowaniu poczucia bezpieczeństwa w architekturze” Aleksandry Kędziorek zwyciężyły w konkursie na kuratorski projekt wystawy w Pawilonie Polskim podczas 19. Międzynarodowej Wystawy Architektury w Wenecji. Nominacje dla zwycięskiego projektu wręczyła Hanna Wróblewska, ministra kultury i dziedzictwa narodowego, a jednocześnie komisarz Pawilonu Polskiego w Wenecji. Wystawę będzie można zobaczyć od 10 maja do 23 listopada 2025 roku na Biennale Architektury.
Opiekunem Pawilonu Polskiego i organizatorem wystaw na Biennale Sztuki i Biennale Architektury w Wenecji jest Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki.
W tym roku w konkursie na kuratorski projekt wystawy w Pawilonie Polskim otrzymaliśmy bardzo dużo zgłoszeń. Wszystkie projekty zostaną upublicznione w całości lub w wersji skróconej – w zależności od zgody ich kuratorów – na stronie labiennale.art.pl. Gratuluję autorom zwycięskiego projektu i zapraszam wszystkich na wystawę do Pawilonu Polskiego w Wenecji od 10 maja przyszłego roku – powiedziała Hanna Wróblewska, ministra kultury i dziedzictwa narodowego i komisarz Pawilonu Polskiego w Wenecji.
Wybór zwycięskiego projektu
28 października br. w Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki odbyły się obrady konkursowego jury w składzie: Anna Barlik, Anna Cymer, Michał Duda, Marlena Happach, Donata Jaworska, Kacper Kępiński, Ewa Porębska, Bolesław Stelmach, Łukasz Stępnik, Justyna Szylman i Jarosław Trybuś.
Spośród 45 zakwalifikowanych do konkursu zgłoszeń, jury wybrało projekt „Lary i penaty. O budowaniu poczucia bezpieczeństwa w architekturze” kuratorki Aleksandry Kędziorek z udziałem artystów Krzysztofa Maniaka i Katarzyny Przezwańskiej oraz architekta Macieja Siudy. Wybór uzasadniono:
Praca „Lary i penaty. O budowaniu poczucia bezpieczeństwa w architekturze” nawiązuje do tradycji traktowania architektury jako szeroko rozumianego, bezpiecznego schronienia przed żywiołami, katastrofami, wojnami. Zadając pytanie o to, czy architektura ma odpowiednie narzędzia do budowania bezpiecznej rzeczywistości, praca przywołuje zarówno realne (techniczne), jak i zakorzenione w kulturze praktyki zapewniające ludziom poczucie sprawczości. Na ile skuteczne są zarówno formalne, jak i zwyczajowe metody zapewniania bezpieczeństwa? Czy elementy z pozoru irracjonalne mogą dziś wnieść nowe spojrzenie na przyszłość architektury i generować nowy repertuar rozwiązań w imię inteligentnych działań łączących wiedzę z intuicją?
Rekomendowany przez jury projekt zaakceptowała Hanna Wróblewska, ministra kultury i dziedzictwa narodowego, komisarz Pawilonu Polskiego na 19. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji.
Jury wskazało również projekt rezerwowy, którym zostali „Nieproszeni goście” Adama Przywary z udziałem Archigrest, topoScape oraz artystki Diany Lelonek.
Dwa porządki, które łączą się ze sobą i wzajemnie przenikają
Osadzona w lokalnej, polskiej tradycji wystawa „Lary i penaty. O budowaniu poczucia bezpieczeństwa w architekturze” odnosi się do praktyk i rytuałów związanych z zapewnieniem poczucia bezpieczeństwa w architekturze. Widzi w nich praktyczną i powszechną odpowiedź na lęki, zarówno te, które towarzyszą ludziom od wieków, jak i współczesne. Pokazuje, że w wysoko stechnicyzowanym świecie prostota i dostępność rozwiązań daje potrzebne ludzkiej psychice poczucie sprawczości.
Wystawa zestawia ze sobą dwa porządki:
- bezpieczeństwa – reprezentowany przez obiekty zastane w budynku Pawilonu Polskiego, których obecność wynika z przepisów budowlanych, przeciwpożarowych czy BHP, tj. gaśnica, kłódka, czujka przeciwpożarowa (nieistniejąca, dodana przy okazji wystawy), główny wyłącznik prądu, kamera, znaki i wyjście ewakuacyjne. Są one zwykle postrzegane jako przezroczyste elementy infrastruktury budynku. Na wystawie zyskują zaś widoczność i artystyczną oprawę. Uzupełniają je dwa obiekty wypożyczone – drzwi do schronu oraz słupek graniczny, które odnoszą się do kwestii bezpieczeństwa w szerszym kontekście wojen i migracji.
- poczucia bezpieczeństwa – reprezentowany przez obiekty, które nawiązują do stosowanych od wieków w Polsce praktyk i rytuałów, związanych z budową oraz użytkowaniem budynku i jego najbliższego otoczenia. Należą do nich m.in. wiecha, różdżka radiestezyjna, podkowa nad wejściem, drzwi z niemalowanego drewna, kamień przydrożny, strach na wróble, skorupki jajek w fundamentach domów, gromnica i witki brzozowe do ochrony przed piorunami, butelka wmurowana w ścianę przez robotników, święty kąt, miseczki z jedzeniem dla domowników i ubożąt (słowiańskich duchów domowych) czy służące do wyganiania złej energii kije smugowe (słowiańskie palo santo).
Porządki te zostaną ukazane jako równorzędne i współwystępujące. Wystawa pokazuje, że granice między tym, co racjonalne i usankcjonowane prawem, a tym, co ma wymiar emocjonalny i odpowiada na potrzeby ludzkiej psychiki, nie są tak wyraźne, jak mogłoby się wydawać. Porządki bezpieczeństwa i poczucia bezpieczeństwa łączą się i przenikają.
Aranżacja wystawy obejmie całą przestrzeń pawilonu i jego fasadę. Połączy różne skale i otoczy widzów z wielu stron, działając na różne zmysły i zachęcając do aktywnego zwiedzania. Prezentowane obiekty zostaną znalezione, stworzone lub zaprojektowane samodzielnie lub zespołowo przez architekta Macieja Siudę oraz artystów Krzysztofa Maniaka i Katarzynę Przezwańską.
Chcesz dowiedzieć się więcej?
Odwiedź stronę Pawilonu Polskiego w Wenecji: https://labiennale.art.pl/