Narodowe Centrum Badań
i Rozwoju

Celem realizacji programu jest rozwinięcie technologii magazynowania wodoru, które umożliwią stworzenie efektywnego, taniego, a przede wszystkim bezpiecznego zasobnika wodoru do zastosowania w urządzeniach mobilnych. W praktyce oznacza to, że opracowana technologia powinna być gotowa do zastosowania w pojazdach z napędem wodorowym wykorzystujące ognia paliwowe.

Z założenia, prowadzone w trybie zamówień przedkomercyjnych postępowanie w programie Magazynowanie Wodoru podzielone zostało na trzy fazy, w których liczba wykonawców po każdym etapie jest zmniejszana po weryfikacji osiąganych wyników. NCBR, obserwując światowe trendy w obszarze zastosowania wodoru jako nośnika energii, dał wszystkim zainteresowanym podmiotom możliwość rozpoczęcia prac nad tą technologią. Jej opracowania podjęły się polskie przedsiębiorstwa i jednostki naukowe. W pierwszym, koncepcyjnym etapie uczestniczyło 7 podmiotów. Do drugiej fazy, zakładającej realizację prac badawczo-rozwojowych, której efektem miała być demonstracja rozwijanych technologii, zakwalifikowało się pięć z nich. Do ostatniej, trzeciej fazy programu, której efektem ma być demonstracja działających prototypów w obiektach mobilnych, przeszło dwóch wykonawców – Stako Sp. z o.o. oraz Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress”.

- Wodór jest efektywnym i ekologicznym paliwem przyszłości, a technologie jego wykorzystania rozwijają giganci światowej gospodarki. Polska, jako jeden z największych producentów wodoru na świecie, również powinna prowadzić badania, mające na celu jego upowszechnienie. Celem realizacji programu jest rozwijanie technologii wartościowej i przyjaznej środowisku, która w przeciągu najbliższych lat może zrewolucjonizować rynek mobilności – powiedział dr inż. Wojciech Kamieniecki, dyrektor Narodowego Centrum Badań i Rozwoju.

W trzeciej fazie Stako Sp. z o.o. rozwijać będzie swój projekt „Zasobnika do magazynowania 3,33 kg wodoru sprężonego do zasilania ogniwa paliwowego pojazdu samochodowego, zbudowanego w oparciu o kompozytowe zbiorniki typu IV o ciśnieniu serwisowym 700 bar”, a Instytut Wysokich Ciśnień „Unipress” projekt „Bezpiecznego hybrydowego zasobnika wodoru o wysokiej gęstości zmagazynowanej energii z ciągłym monitorowaniem szczelności”. Po zakończeniu prac wykonawcy powinni przedstawić swoje zasobniki wodoru w obiektach mobilnych (np. w samochodzie) i wykorzystać zmagazynowany wodór jako źródło energii. Prace w trzeciej fazie programu potrwają 20 miesięcy. Ze względu na przeciwności związane z pandemią COVID-19, realizacja programu została przedłużona do 2022 roku.

Program jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach poddziałania 4.1.3 Innowacyjne metody zarządzania badaniami Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, w ramach projektu pn. Podniesienie poziomu innowacyjności gospodarki poprzez wdrożenie nowego modelu finansowania przełomowych projektów badawczych (nr POIR.04.01.03-00-0001/16).

Więcej informacji nt. programu Magazynowanie wodoru znajduje się na stronie NCBR.