Jak wdrażać mikropoświadczenia?
16.10.2024
Mikropoświadczenia są ważnym punktem na mapie zdobywania kwalifikacji poszukiwanych na rynku pracy. O tym, jak powinno wyglądać wdrażanie tego rozwiązania w Polsce, rozmawialiśmy w gronie ekspertów, przedstawicieli Komisji Europejskiej, ministerstw, agencji rządowych, uczelni, biznesu oraz organizacji pozarządowych podczas spotkania roboczego w Warszawie. Zorganizował je Instytut Badań Edukacyjnych pod hasłem „Mikropoświadczenia dla wszystkich – strategia rozwoju”.
Instytut Badań Edukacyjnych, realizując projekt „Mikropoświadczenia – pilotaż nowego rozwiązania wspierającego uczenie się przez całe życie” w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego, a także opierając się na opiniach ekspertów Grupy Doradczej ds. Mikropoświadczeń, akcentuje, że obecnie kluczowy jest namysł nad tym, jak powinna wyglądać strategia długofalowego rozwoju mikropoświadczeń w Polsce.
Czym właściwie są mikropoświadczenia? Zgodnie z definicją Rady Unii Europejskiej, jest to „opis efektów uczenia się, które osoba ucząca się uzyskała przy niewielkim nakładzie uczenia się. Efekty te zostały ocenione na podstawie przejrzystych i jasno określonych kryteriów. Aktywności edukacyjne prowadzące do uzyskania mikropoświadczeń są opracowywane tak, aby osoba ucząca się zdobyła konkretną wiedzę, umiejętności i kompetencje, które odpowiadają na potrzeby społeczne, osobiste i kulturowe lub na potrzeby rynku pracy. Mikropoświadczenia są własnością osoby uczącej się i mogą być udostępniane i przenoszone. Mogą być samodzielne lub łączone w większe poświadczenia. Mikropoświadczenia podlegają zapewnianiu jakości według uzgodnionych standardów w stosownym sektorze lub obszarze działalności”.
Biorąc pod uwagę dzisiejszy dynamicznie zmieniający się rynek pracy, jest to istotne rozwiązanie wspierające rozwój i uzupełnienie kompetencji oraz kwalifikacji. – Wskazują na to obserwowane światowe trendy w obszarze edukacji, zarówno formalnej, jak i pozaformalnej oraz międzynarodowe inicjatywy dotyczące tworzenia standardów stosowania mikropoświadczeń jako uznawanego sposobu potwierdzania umiejętności – zwrócili uwagę eksperci Instytutu Badań Edukacyjnych.
Z punktu widzenia szkół wyższych, mikropoświadczenia stanowią atrakcyjne uzupełnienie ich oferty.
– Uczelnie często dopytują nas o możliwość stosowania mikropoświadczeń w projektach finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) w naborach, które NCBR organizuje w ramach programu Fundusze Europejskie dla Rozwoju Społecznego. Za nami są już takie nabory, jak „Kształcenie na potrzeby branż kluczowych” czy „Kształcenie na potrzeby gospodarki”, nakierowane przede wszystkim na podnoszenie kompetencji i zdobywanie kwalifikacji przez młodych ludzi kształcących się na polskich uczelniach. Kończymy również zawieranie umów w pierwszym z planowanych naborów pt. „Rozwój kwalifikacji i kompetencji osób dorosłych” – powiedziała Anna Marciniak, kierownik Sekcji Programów UE w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju.
Projekty uczelniane obejmują działania mające na celu dostosowanie kwalifikacji lub kompetencji osób dorosłych do potrzeb i oczekiwań pracodawców i rynku pracy – przekwalifikowania się, wypełnienia luk w umiejętnościach – poprzez opracowanie programów i włączenie do swojej oferty krótkich form wsparcia, np. kursów, szkoleń, warsztatów. Jak zauważyła ekspertka, wystandaryzowany system mikropoświadczeń gwarantowałby odpowiednią jakość tych form kształcenia.
– Cieszymy się, że w działania projektowe Instytutu Badań Edukacyjnych włączone są również uczelnie, szczególnie te, które wypracowały już własne rozwiązania systemowe w tym obszarze i wdrażają mikropoświadczenia w proces kształcenia – dodała Anna Marciniak.
Podczas spotkania eksperci dyskutowali m.in. także o tym, z jakimi korzyściami wiążą się mikropoświadczenia, komu, gdzie i do czego są najbardziej potrzebne, a także jak zagwarantować ich jakość i wiarygodność.
