W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Poligon walki elektronicznej – wsparcie procesu szkolenia załóg statków powietrznych i systemów OPL Sił Powietrznych

Fot.2

 kwadrat z odchodzącymi mackami  Tytuł projektu

Poligon walki elektronicznej – wsparcie procesu szkolenia załóg statków powietrznych  i systemów OPL Sił Powietrznych

zarys górnej sylwetki człowieka  Nazwa Beneficjenta/Beneficjentów

Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych- Lider,

Akademia Sztuki Wojennej,

Wojskowe Zakłady Elektroniczne S.A.

ikona teczki  Nazwa programu

Projekt realizowany na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa

ikona gazety  Konkurs

Konkurs nr 3

ikona dwóch kupek monet  Wartość projektu

20 113 324,00 zł        

ikona ręki, a nad nią dwa kółka  Wartość dofinansowania

19 253 696,00 zł     

ikona zegara  Okres realizacji projektu

od 20.12.2012 r. do 19.09.2023 r.

Poznaj nasz zespół

Symulator środowiska walki elektronicznej dla pilotów | MSPO w Kielcach 2023

Wideo

Zobacz efekt naszej pracy

Nagroda Defender wręczona na uroczystości podsumowującej kielecki salon obronny MSPO 2023 w dniu 09.09.2023r.
Nagroda Defender wręczona na uroczystości podsumowującej kielecki salon obronny MSPO 2023 w dniu 09.09.2023r.

 

Zespół wykonawców projektu w trakcie prezentacji otrzymanej nagrody
Zespół wykonawców projektu w trakcie prezentacji otrzymanej nagrody

 

Jaki problem rozwiązuje nasz projekt?

System SSPWE powstały w wyniku realizacji projektu przeznaczony jest do wsparcia procesu szkolenia załóg statków powietrznych (SP) w warunkach walki radioelektronicznej poprzez stworzenie zbliżonego do rzeczywistego, mikrofalowego środowiska elektromagnetycznego, a także pozyskanie informacji o reakcji załogi na zaistniałe warunki. W ramach projektu zostały opracowane unikalne w naszym kraju technologie w zakresie m.in. prowadzenia walki radioelektronicznej. Pierwszą z nich jest zdolność polegająca na możliwości opromieniowania statku powietrznego sygnałami emisji elektromagnetycznej, symulującymi wybrane – rzeczywiste źródła zagrożeń (zestawy przeciwlotnicze). Sygnały emisji elektromagnetycznej odwzorowujące rzeczywiste sygnały radarowe w różnych modach pracy, charakterystycznych dla zestawów przeciwlotniczych, generowane są z mocą impulsową rzędu do 4kW w impulsie, co zapewnia maksymalny zasięg w odniesieniu do typowego odbiornika RWR (ang. Radar Warning Receiver) rzędu 150 km.  Kolejną jest zdolność do rejestracji manewrów statku powietrznego oraz odpalenia flar i dipoli radiolokacyjnych z wykorzystaniem Podsystemu Optoelektronicznego. Ponadto opracowany system SSPWE wsparty jest o autonomiczne źródło informacji radiolokacyjnej (Podsystem Obserwacyjny) zbudowany w oparciu o radar wtórny, pracujący w reżimie radaru śledzącego. Dodatkową cechą wyróżniającą jest zdolność do współpracy systemu z radarami pierwotnymi polskiej produkcji (serii NUR oraz Awia). Dodatkowo system SSPWE jest doposażony w stację rozpoznania elektronicznego ELINT (podsystem Rozpoznawczy) zapewniającą rejestrację sygnałów generowanych przez systemy zakłóceń aktywnych statków powietrznych, co w kompletacji z pozostałymi podsystemami sprawia, że jest to jedyne znane  takie rozwiązanie systemu szkoleniowego na świecie.

Kto skorzysta z wyników projektu?

System będzie zaimplementowany docelowo na 21 Centralnym Poligonie Lotniczym w Nadarzycach. Z uwagi na zapewnioną pełną autonomiczność, system może być implementowany praktycznie na każdym innym poligonie wojskowym w Polsce. Możliwe jest również wykorzystanie systemu SSPWE na terenie dowolnej bazy lotniczej (jak miało to miejsce w badaniach wstępnych, czy kwalifikacyjnych). Z wyników projektu skorzystają bezpośrednio załogi wojskowych statków powietrznych wyposażonych w systemy obrony własnej.

Co było dla nas największym wyzwaniem w realizacji projektu?

Realizacja projektu trwająca blisko 11 lat stanowiła ogromne wyzwanie dla zespołu wykonawców. Związane ono było bezpośrednio z przebiegiem całego projektu, który   można podzielić na 3 fazy:

  1. zakończoną w kwietniu 2015r. (wstrzymanie finansowania projektu), w wyniku której powstał system bez wyraźnego wskazania funkcji oraz docelowej konfiguracji ze strony RON (resort obrony narodowej) (brak zatwierdzonych WZTT);
  2. trwającą od kwietnia 2015r. do grudnia 2018r., w której trwały prace polegające na zredefiniowaniu potrzeb SZ RP w zakresie docelowej konfiguracji projektowanego systemu;
  3. ostatnia faza obejmowała diametralne zmiany w konfiguracji przedmiotu projektu i wynikającą stąd dużą liczbę zakupów. W krytycznym momencie realizacji zamówień, wystąpiły problemy spowodowane przez ogólnoświatową pandemię COVID-19. Ponadto pojawiły się problemy z płynnością uzyskania uzgodnień, a także ze znalezieniem miejsc dla organizacji badań (zarówno wstępnych, jak i kwalifikacyjnych).

Nasza rada dla innych Wnioskodawców

Kluczowe jest uzyskanie, na wstępnym etapie realizacji pracy, zatwierdzonych wymagań ze strony przyszłego Użytkownika. Konieczna jest również jasna deklaracja ze strony resortu, odpowiedzialnego za dany projekt, co do sposobu realizacji projektu i dopuszczalnych terminów uzyskania uzgodnień kluczowych dokumentów. Na tym etapie niezbędne jest efektywne zaangażowanie koordynatora projektu oraz przyszłego Użytkownika w proces zatwierdzania dokumentacji oraz planowania badań. Niektórych innych zdarzeń (np. załamania rynku dostaw w warunkach ogólnoświatowej pandemii) nie da się uniknąć.

{"register":{"columns":[]}}