Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy

Budynek szkoły przy ul. Konarskiego zbudowano w latach 1875-1878. Projektantem i wykonawcą był budowniczy miejski Carl Rose. Początkowo w gmachu mieściła się Städtische Töchterschule (Szkoła Żeńska). W latach międzywojennych – Gimnazjum Kupieckie oraz Żeńska Szkoła Zawodowa, po licznych zmianach organizacyjnych przekształcona w 1936 roku w Publiczną Szkołę Dokształcającą Nr 1. Tuż po wojnie w budynku szkolnym funkcjonował Szpital Wojskowy, następnie Szkoła Zawodowa, od roku 1975 Zespół Szkół Elektrycznych, a od 1982 roku – Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych, przeniesione z Pomorskiego Domu Sztuki przy ulicy Gdańskiej 20.

Gmach szkoły zbudowany został w stylu eklektycznym, z przewagą form neoklasycystycznych, dwukondygnacyjny, na wysokich suterenach, z użytkowym poddaszem. Fasada frontowa z wysuniętym ryzalitem o bogatym opracowaniu architektonicznym, zwieńczonym frontonem. W części centralnej ryzalitu portal główny z dwuskrzydłowymi drzwiami, charakterystyczne gierowane gzymsy na ścianach bocznych, parter zdobiony boniowaniem. Dachy dwuspadowe, pierwotnie zwieńczone na szczytach akroterionami palmetowymi. W fasadzie północnej (od strony dziedzińca) dwubiegowe schody z metalową, kutą balustradą.

Niezwykle interesująco prezentują się wnętrza szkolne. W podziemiu zwraca uwagę tzw. naprzemienny układ przęseł, powtórzony na kolejnych, wyższych kondygnacjach. Klatka schodowa w układzie rzymskim z balustradą o motywach roślinnych, stanowiącą doskonały przykład XIX-wiecznego kowalstwa artystycznego. W holu głównym – pilastry i kolumny toskańskie, na piętrze kolumny z kapitelami jońskimi. Na II kondygnacji reprezentacyjna Aula z tzw. sufitem zwierciadlanym, półkoliście zamkniętymi oknami w układzie parzystym i wspaniałymi stiukami, świadczącymi o najwyższych umiejętnościach ówczesnych sztukatorów.

W ponad 130-letniej historii Szkoły wielokrotnie przeprowadzono gruntowny remont obiektu (m.in. w okresie międzywojennym, oraz po wyzwoleniu). Po raz kolejny prace renowacyjno-adaptacyjne prowadzono od roku 1982, bezpośrednio po przeniesieniu Liceum Plastycznego z ul. Gdańskiej 20. Z uwagi na konieczność dostosowania budynku do wymogów szkoły artystycznej odrestaurowano wówczas wnętrza szkoły. Następnie, począwszy od lat 90-tych odnowiono: hol wejściowy, ciągi komunikacyjne, oraz korytarze na wszystkich kondygnacjach. Sale lekcyjne i pracownie wyposażono i dostosowano do aktualnych wymogów, wymieniona została większość okien. Odrestaurowane pomieszczenia użytkowe poddasza służą celom edukacyjnym, gruntowną renowację przeprowadzono w suterenach, gdzie ulokowane zostały pracownie specjalistyczne.

W 2011 roku zakończony został projekt, wspierany przez Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego pn. „Odnowienie elewacji obiektu Zespołu Szkół Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy”. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Kujawsko-Pomorskiego na lata 2007-2013, oraz ze środków budżetowych Państwa. Całkowita wartość inwestycji wyniosła 899 140 zł w tym: środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego 224 785 zł oraz z budżetu Państwa 674 355 zł. Beneficjentem całości projektu jest Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

W ostatnich latach, w znacznym stopniu ze środków pozyskiwanych dzięki Funduszom Unijnym sukcesywnie odnawia się zabytkowe śródmieście Bydgoszczy. Całość prac prowadzona jest przy współpracy Miejskiego Konserwatora Zabytków w konsultacji z Biurem Badań i Dokumentacji Zabytków. Dzięki tym działaniom stopniowo rewitalizowane budynki przy ul. Konarskiego odzyskują dawny blask. Odrestaurowana elewacja szkoły, idealnie wkomponowana w XIX-wieczną zabudowę, tworzy nową jakość w przestrzeni urbanistycznej ścisłego centrum miasta.

Oprac. Jerzy Wankiewicz