Szkolnictwo artystyczne w Bydgoszczy
Jedną z pierwszych szkół artystycznych w Bydgoszczy była Królewsko-Pruska Szkoła Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego (Königliche-Preussische Handwerker-und Kunstgewerbeschule). Budynek Szkoły według projektu Otto Bracha i Carla Meyera powstał w 1911 roku. Jednym z inicjatorów utworzenia Szkoły Rzemiosł i Przemysłu Artystycznego był jej późniejszy dyrektor architekt Arno Koernig. Wysoki poziom dydaktyki i nowatorskie programy kształcenia sprawiły, że w 1916 roku szkołę przemianowano na Akademię Przemysłu Artystycznego (Kunstgewerbeakademie).
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w miejsce Akademii powołano w 1920 roku Państwową Szkołę Przemysłu Artystycznego. Dyrektorem PSPA został zasłużony działacz oświatowy i kulturalny Kazimierz Ulatowski, absolwent Politechniki w Charlottenburgu. W zespole wykładowców Szkoły znaleźli się znani twórcy okresu międzywojennego: art. malarze Piotr Chmura i Leon Dołżycki, art. rzeźbiarz Jan Wysocki i art. grafik Karol Mondral. W 1923 roku decyzją władz administracyjnych Szkołę przeniesiono do Poznania, natomiast w Bydgoszczy utworzono Państwową Szkołę Przemysłową. W strukturze organizacyjnej nowej placówki edukacyjnej powstał wydział przygotowujący do zawodu drukarza i introligatora. Absolwenci tego kierunku, to przyszli instruktorzy w powstałym tuż po wojnie Państwowym Liceum Technik Plastycznych, a następnie Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. Twórcami PLSP byli: art. malarz Tadeusz Mokrzycki, art. grafik Stanisław Brzęczkowski oraz art. malarz i publicysta Marian Turwid, niestrudzony animator życia kulturalnego, założyciel i długoletni dyrektor Liceum Plastycznego. Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy jest kontynuatorem tradycji jednego z najstarszych Liceów Plastycznych w kraju.
Oprac. Jerzy Wankiewicz