Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Golubiu-Dobrzyniu

Światowy Dzień Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc obchodzony jest od 2002 roku w ramach programu Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) i amerykańskiego Narodowego Instytutu Serca, Płuc i Krwi (NHLBI). Celem obchodów jest uświadomienie zagrożenia, które stanowi POChP oraz propagowanie wiedzy o metodach zapobiegania i terapii choroby. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest trzecią najczęstszą przyczyną zgonów na świecie. Szacuje się, że w Polsce na POChP choruje około 2 miliony osób, ale tylko 500 tysięcy wie, że ma obturacyjną chorobę płuc i przyjmuje odpowiednie leki.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) – jest to powszechnie występująca, przewlekła choroba, cechująca się utrwalonym ograniczeniem przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe. Powiązana jest z nadmierną reakcją zapalną w płucach i oskrzelach powstałą w związku ze szkodliwym działaniem pyłów i gazów. Wraz z postępem choroby ludziom coraz trudniej jest wykonywać swoje codzienne czynności, często z powodu duszności. Ciężkie nawroty mogą zagrażać życiu.

Głównymi czynnikami mogącymi wpłynąć na powstanie choroby są:

• palenie tytoniu lub bierne narażenie na palenie;
• narażenie zawodowe na pyły, opary lub chemikalia;
• zanieczyszczenie powietrza w pomieszczeniach:
• zdarzenia we wczesnym okresie życia, takie jak słaby wzrost w macicy, wcześniactwo i częste lub ciężkie infekcje dróg oddechowych w dzieciństwie, które uniemożliwiają maksymalny wzrost płuc;
• astma w dzieciństwie; 
• rzadki stan genetyczny zwany niedoborem alfa-1 antytrypsyny, który może powodować POChP w młodym wieku.

Do typowych objawów POChP zalicza się:

• duszność lub trudności w oddychaniu;
• przewlekły kaszel, często z flegmą;
• zmęczenie.

W przypadku zauważenia, któregokolwiek z niepokojących objawów należy skonsultować się z lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej (rodzinnym), w celu przebadania swoich płuc. Podstawowym badaniem określającym ich stan jest spirometria, czyli pomiar pojemności płuc. Diagnostyka POChP jest dość łatwa, a samo badanie jest bardzo proste — najpierw wydychamy powietrze, a potem nabieramy jak najwięcej powietrza w płuca. Do ust bierzemy jednorazowy ustnik połączony ze spirometrem. Przez 6 sekund wydychamy powietrze i dzięki temu zmierzona zostaje pojemność życiowa płuc, czyli największa objętość powietrza, jaką człowiek może nabrać w płuca po najgłębszym wdechu.

Istnieje kilka działań, które osoby z POChP mogą podjąć, aby poprawić ogólny stan zdrowia i pomóc w kontrolowaniu POChP:

• rzucić palenie;
• regularnie ćwiczyć; 
• zaszczepić się przeciwko zapaleniu płuc (pneumokokom), grypie i koronawirusowi.