Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Siemiatyczach

Rok 1954

Na podstawie Dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. utworzono Państwową Inspekcję Sanitarną, podlegająca Ministrowi Zdrowia.

Zadaniem Państwowej Inspekcji Sanitarnej było:

• wykonywanie zapobiegawczego oraz bieżącego nadzoru sanitarnego
• zapobieganie powstawaniu chorób zakaźnych i zawodowych oraz zwalczanie tych chorób
• popularyzowanie zasad higieny oraz zapobiegania chorobom

Na czele Państwowej Inspekcji Sanitarnej stanął Główny Inspektor Sanitarny, zastępca Ministra Zdrowia do spraw sanitarno-epidemiologicznych, powołany przez Prezesa Rady Ministrów. Jako organ doradczy Głównego Inspektora Sanitarnego powołano Radę Sanitarno-Epidemiologiczną.

Dekret z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (DZ.U.54.37.160) - ustanowił państwowych inspektorów sanitarnych - jako terenowe organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej:

• dla województw - wojewódzkich inspektorów sanitarnych
• dla miasta st. Warszawy i miasta Łodzi
• dla powiatów - powiatowych inspektorów sanitarnych
• dla miast stanowiących powiaty - miejskich inspektorów sanitarnych
• dla dzielnic miast, w których utworzono dzielnicowe rady narodowe - dzielnicowych inspektorów sanitarnych
• dla morskich portów i przystani, wód wewnętrznych i terytorialnych oraz jednostek pływających na tych obszarach - portowych inspektorów sanitarnych.

Aparat pracy państwowych inspektorów sanitarnych stanowić miały wojewódzkie (m.st. Warszawy i m. Łodzi), powiatowe, miejskie (w miastach-powiatach), dzielnicowe i portowe stacje sanitarno-epidemiologiczne.

Równolegle z Dekretem wydano Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 sierpnia 1954 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania oraz zasad i trybu postępowania państwowych inspektorów sanitarnych (Dz.U.54.37.161), które określiło ich zadania i uprawnienia w zakresie bieżącego i zapobiegawczego nadzoru sanitarnego.

Proces organizacji Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie był zbyt dynamiczny i do czasu utworzenia stacji sanitarno-epidemiologicznej właściwej dla terenu działania danego państwowego inspektora sanitarnego – aparatem pracy tego inspektora był zakład społeczny służby zdrowia, wyznaczony przez prezydium właściwej rady narodowej.

Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Białymstoku powstała 12 kwietnia 1952 r. na bazie Filii PZH (działającej od 1945 r. przy ul. Monopolowej) - z Oddziałami: Bakteriologicznym, Badania Żywności i Przedmiotów Użytku (od 1945 r.), Badania Wody (od 1949 r.), oraz na bazie Wojewódzkiej Kolumny Sanitarnej - odpowiedzialnej za zapobieganie chorobom zakaźnym i ich zwalczanie oraz za nadzorowanie działalności Powiatowych Kolumn Sanitarnych (Wojewódzką i Powiatowe Kolumny Sanitarne powołano w 1950 r.).

Powiatowe Kolumny Sanitarne przekształcono w Powiatowe Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne, zgodnie z Instrukcją nr 40/57 Ministra Zdrowia z dnia 23 czerwca 1957 r.

W 1958 r. utworzono Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Siemiatyczach, a pod koniec lat 70. zorganizowano laboratorium.

 Lata 1975 - 2010

W następstwie ustawy z dnia 28 maja 1975 r. (Dz.U.75.16.91) o dwustopniowym podziale administracyjnym Państwa oraz o zmianie ustawy o radach narodowych oraz zmiany Art. 8 Dekretu z dnia 14 sierpnia 1954 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ustanowiono jako organy PIS:

• wojewódzkich państwowych inspektorów sanitarnych
• terenowych – dla gmin, miast i dzielnic - państwowych inspektorów sanitarnych
• portowych państwowych inspektorów sanitarnych

Wraz z podziałem województwa zniesiono powiaty, a powiatowe stacje sanitarno-epidemiologiczne przemianowano na terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne.

13 grudnia 1975 r. weszło w życie Rozporządzenie MZiOS z dnia 26 lutego 1975 r. w sprawie siedzib i terytorialnego zakresu działania państwowych terenowych i portowych inspektorów sanitarnych (Dz.U.75.41.215), które ustaliło m.in. siedziby i terytorialny zakres państwowych terenowych inspektorów sanitarnych w województwie białostockim - na obszarze odpowiadającym teraźniejszemu obszarowi nadzoru Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Siemiatyczach:

• Państwowy Terenowy Inspektor Sanitarny w Siemiatyczach - dla miast Siemiatycze, Drohiczyn oraz gmin: Siemiatycze, Drohiczyn, Dziadkowice, Grodzisk, Mielnik, Milejczyce, Nurzec Stacja.

Terenowa Stacja Sanitarno –Epidemiologiczna wchodziła w skład Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej jako jej placówka terenowa. Wojewódzki inspektor ustalał ich organizację wewnętrzną.

Zgodnie z Zarządzeniem MZiOS z dnia 1 października 1996 r. w sprawie organizacji i zasad działania stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz kwalifikacji wymaganych od pracowników tych stacji (M.P.96.83.727) - stacje wojewódzkie, terenowe i portowe stanowiły oddzielne państwowe jednostki budżetowe i mogące wykonywać badania, analizy i pomiary.

Organizację wewnętrzną Terenowe Stacje ustanawiały własnymi regulaminami organizacyjnymi, zatwierdzonymi przez Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego.

Z dniem 1 stycznia 1999 r. Weszła w życie ustawa z dnia 13 października 1998 r. Przepisy reformujące administracje publiczną (DZ.U.98.133.872) - zgodnie, z którą zadania i kompetencje terenowych organów administracji państwowej, w tym Państwowego Terenowego Inspektora Sanitarnego w Siemiatyczach przeszły pod zarząd powiatu siemiatyckiego. Zadania Inspekcji Sanitarnej na obszarze województwa podlaskiego miały wykonywać organy:

• Wojewoda przy pomocy Wojewódzkiego Inspektowa Sanitarnego w Białymstoku
• Powiatowy Inspektor Sanitarny w Siemiatyczach

Z dniem 1 stycznia 1999 r. Terenową Stację przemianowano na Powiatowa Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Siemiatyczach

Ustawa z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upoważnień ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.00.120.1268) zmodyfikowała przepis dotyczący usług świadczonych przez stacje sanitarno-higieniczne. Mogły one wykonywać odpłatne usługi w zakresie badań, pomiarów i innych czynności nie wynikających z ustawowego nadzoru bieżącego i zapobiegawczego.

Środki uzyskane z tych opłat przeznaczane były na usprawnienie funkcjonowania Inspekcji Sanitarnej. Główny Inspektor Sanitarny zarządzeniem określał regulamin gospodarowania środkami specjalnymi.

Po 1 stycznia 2002 r. ustawa z dnia 24 sierpnia 2001 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz niektórych ustaw (Dz.U.01.128.1407) określiła na nowo charakter Inspekcji Sanitarnej, usunęła przepisy o umiejscowieniu organów inspekcji sanitarnej w zespolonej administracji rządowej stopnia wojewódzkiego i wojewoda przestał być organem Inspekcji Sanitarnej na szczeblu wojewódzkim. Ustawa stanowiła też o powoływaniu na okres 5 lat wszystkich inspektorów sanitarnych przez Głównego Inspektora Sanitarnego w postępowaniu kwalifikacyjnym przy udziale wojewody lub starosty (w przypadku państwowych powiatowych inspektorów sanitarnych).

W roku 2002 i później weszła w życie ustawa o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz zmianie innych ustaw (Dz.U.02.37.329), która ustaliła podległość wojewódzkich stacji sanitarno-epidemiologicznych pod Ministerstwo Zdrowia i wprowadziła wyrazy „Państwowa / Państwowy” do nazw „Inspekcja Sanitarna / wojewódzki / powiatowy /graniczny inspektor sanitarny”. Wojewódzki, powiatowy i graniczny inspektor sanitarny mieli kierować działalnością odpowiednio wojewódzkiej, powiatowej i granicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej, będących zakładami opieki zdrowotnej.

W roku 2003 doszło do całkowitej likwidacji laboratorium w PSSE w Siemiatyczach.

Ustawa o zmianie ustawy o Inspekcji Sanitarnej oraz zmianie innych ustaw (Dz.U.02.37.329) wprowadziła granicznych inspektorów sanitarnych, dla obszarów przejść granicznych, którzy z dniem 1 stycznia 2003 r. przejęli zadania portowych inspektorów sanitarnych.

18 października 2003 r. weszło w życie rozporządzenia MZ z dnia 9 września 2002 r. w sprawie organizacji i sposobu działania stacji sanitarno-epidemiologicznych (Dz.U.162.1342) likwidujące oddziały zamiejscowe lub oddziały terenowe w wojewódzkich oraz powiatowych stacjach sanitarno-epidemiologiczne do 1 stycznia 2003 r. Siedzibą wojewódzkiej, powiatowej i granicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej była siedziba właściwego państwowego inspektora sanitarnego kierującego jej działalnością. Terytorialny zakres działania wojewódzkiej, powiatowej i granicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej miał obejmować obszar działania państwowego inspektora sanitarnego kierującego jej działalnością.

Po 1 stycznia 2010 r. ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze zmianami w organizacji i podziale zadań administracji publicznej w województwie Dz.U.09.92.753) ustanowiła:

• państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, jako organ rządowej administracji zespolonej w województwie
• państwowego powiatowego inspektora sanitarnego, jako organ rządowej administracji zespolonej w powiecie.

Uprawnienia organu założycielskiego w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej w stosunku do wojewódzkiej i powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej posiada wojewoda.

Uprawnienia organu założycielskiego w rozumieniu przepisów o zakładach opieki zdrowotnej w stosunku do granicznej stacji sanitarno-epidemiologicznej posiada Główny Inspektor Sanitarny.

Powiatowi / Terenowi Inspektorzy Sanitarni

• lek. med. Franciszek Karolczuk 1958 - 1967
• lek. med. Aleksander Kowaluk 1967 - 1984r. i 1985 - 2002r.
• lek. med. Jerzy Andrzej Kozłowski 1984 - 1985r. i 2002 - 2012r.
• inż. Adela Halina Wrona 2012r. - 2016
• mgr Jadwiga Hackiewicz 2017r. - obecnie