Powiatowa Stacja Sanitarno-
Epidemiologiczna w Siemiatyczach

Wszawica (inaczej pedikuloza) jest chorobą pasożytniczą wywołaną przez wesz głowową (Pediculus humanus capitis). Wszawica występuje we wszystkich krajach świata. Jest to powszechny problem, który nie zawsze jest oznaką braku higieny. Do zarażenia może dojść w każdym wieku, chociaż najczęściej występuje ona u dzieci i młodzieży. Do zarażenia tymi pasożytami łatwiej dochodzi w dużych zbiorowiskach ludzkich (przedszkola, szkoły, internaty, akademiki, kolonie, obozy letnie, koszary, domy pomocy, noclegownie). Wszawica nie jest chorobą skóry, lecz chorobą pasożytniczą.

Jest to choroba, którą trzeba leczyć i której nie należy się wstydzić! Przez wielu, choroba ta traktowana jest jeszcze stereotypowo, jako coś wstydliwego. Należy jednak pamiętać, że wszawica nie zawsze wynika z zaniedbań higieny czy długości włosów.

Wesz ludzka, może się pojawić na każdej głowie i w każdym wieku. Problem wszawicy częściej dotyka dzieci, przebywających w dużych skupiskach: w szkołach, przedszkolach na koloniach. Dzieci nie zachowują dystansu, podczas zabawy stykają się głowami, śpią razem, pożyczają sobie szczotki czy gumki do włosów, zakładają nie swoje czapki.

Niepokojącym symptomem, który może świadczyć o rozwijającej się wszawicy, jest uporczywe swędzenie głowy. Możliwe jest również zaczerwienienie skóry głowy, zwłaszcza za uszami i na linii włosów oraz występowanie w tych okolicach niewielkich ranek.

Dorosłe wszy mają brunatnobiałą lub szarą barwę – dlatego dość trudno je dostrzec na pierwszy rzut oka. Szukać należy ich przede wszystkim za uszami, na potylicy, w ciemieniowej okolicy głowy oraz na skroniach. Najlepszym sposobem na ich znalezienie, jest dokładne czesanie pod włos – wtedy łatwiej ujrzymy pełzające po skórze owady. Przyczepione do nasady włosów gnidy (jaja) mają barwę szarobiałą, są wielkości ziarenka soli lub sezamu. Cykl życia wszy wynosi 32-35 dni. Z gnid wylęgają się nimfy (larwy), które w połowie cyklu są już zdolne do rozmnażania i składania nowych jaj.

Leczenie wszawicy wymaga zastosowania specjalnych preparatów, które są dostępne bez recepty. Są to z reguły środki, które nakłada się lub wciera w suche włosy. Rozróżnia się kilka rodzajów tego typu produktów. Należą do nich:

• preparaty silikonowe (cyklometikon-5 lub dimetikon),
• preparaty chemiczne (benzoesan benzylu lub permetryna),
• preparaty ziołowe (kwas octowy, etanol, olejki eteryczne, nalewka np. piołunowa).

Po ich użyciu należy dokładnie wyczesać martwe gnidy, nimfy i wszy. Niezbędny jest do tego grzebień do włosów o gęstych i długich ząbkach, taki jak wyczeska CICHO wSZA. Kuracja wszawicy powinna objąć wszystkich domowników oraz osoby, które mogły być narażone na zarażenie wszami, poprzez kontakt fizyczny lub używanie wspólnych grzebieni, gumek czy nakryć głowy.

W leczeniu wszawicy zalecana jest z reguły terapia dwustopniowa, po kilku dniach należy ponownie zaaplikować preparat przeciw wszom. Nową metodą jest stosowanie  gumek do włosów i plastrów przeciw wszom CICHO wSZA, które zawierają specjalne olejki eteryczne odstraszające wszy, całkowicie bezpieczne dla zdrowia.

Oprócz stosowania specjalnych preparatów, w czasie leczenia wszawicy dobrze jest dokładnie posprzątać otoczenie.

Dlatego należy wyprać ubrania, pościel, koce czy pluszowe zabawki, które były narażone na kontakt ze wszami. Trzeba to zrobić w temperaturze minimum 60°C. Można ewentualnie wyprać rzeczy w pralni chemicznej i wyprasować je z użyciem funkcji parowania. Grzebienie, spinki czy szczotki do włosów należy wygotować lub wyrzucić. Poza tym miejsce przebywania zarażonej osoby trzeba dokładnie wysprzątać i odkurzyć – włącznie z fotelami i kanapami. Taka dezynfekcja otoczenia jest całkowicie wystarczająca. Następnie pozostaje jedynie systematyczna profilaktyka, aby więcej już nie mierzyć się z tym nieprzyjemnym problemem.