Wygląd:

Płynna zupa w zależności od składu surowców i sposobu przyrządzenia.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Złocisto-piwna.

Konsystencja:

Konsystencja płynna, wyczuwalne dodatki.

Smak:

Dominujący chmielowo-słodowy smak i aromat.

Dodatkowe Informacje:

Rodzaje zup: piwna z chlebem, piwna na mleku, piwo na ciepło z żytnim chlebem.

Tradycja:

Dawniej w kuchni pomorskiej często wyczuwalnym smakiem był aromat chmielowo-słodowy pochodzący z piwa. W XVI wieku ten alkoholowy trunek pełnił ważną rolę w każdym szczecińskim domu. Był nie tylko podstawowym napojem gaszącym pragnienie, ale również bazą do przygotowywania różnego rodzaju potraw, m.in. zup. Sytuacja ta uległa zmianie, kiedy szczecińscy rajcowie podnieśli podatek na piwo. Spowodowało to totalny chaos wśród mieszczańskiej biedoty. W tamtych czasach nie znana była jeszcze kawa czy herbata, a piwo było dość tanim napojem spożywanym przy każdym posiłku. Jednak na koniec XIX w. rozpoczęły się zmiany w kuchni pomorskiej, pozwolenie na warzenie piwa pod strzechami swojego domu miał każdy. Uwarzone własne piwo było doskonałą bazą do przygotowywania zup i polewek, co było szczególnie widoczne na szczecińskiej wsi. Do zup sporządzanych na bazie piwa, aby były bardziej pożywne i syte, dodawano różne dodatki takie jak chleb, mleko, kluski lane oraz ryby. Z czasem zupy piwne wytwarzano nie tylko na potrzeby zwykłych gospodarstw domowych. Można je było kupić w szczecińskich restauracjach, które specjalizowały się w różnych ich rodzajach. Każdy mógł ich spróbować, a szczególnie przyjezdni, którzy zwiedzali Szczecin, czy też przyjeżdżali do niego w drodze do nadmorskich kurortów. Ciepłe potrawy i polewki z piwa serwowane były w przedwojennej kuchni szczecińskiej także dla chorych i rekonwalescentów. Obecnie do tradycji wytwarzania zup piwnych na terenie województwa zachodniopomorskiego powrócili mieszkańcy wsi Bełczna w gminie Łobez.