Wygląd:

Ciasto drożdżowe przełożone masą serowo-cebulową.

Kształt:

Prostokątny.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym jest wypiekany, np. blacha o wymiarach 40 cm x 20 cm.

Barwa:

Zewnętrzna złocista, na przekroju przeplatane trzy warstwy złoto-białe.

Konsystencja:

Sprężyste ciasto drożdżowe przełożone miękką masą serowo-cebulową.

Smak:

Wyraźny posmak sera i cebuli.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Żuków to niewielka wieś położona w gminie Krzczonów w województwie lubelskim. Głównym zajęciem mieszkańców była uprawa warzyw, owoców oraz przydomowa hodowla zwierząt. Gospodynie na bazie produktów z własnych gospodarstw przygotowywały przeróżne potrawy, w tym ciasta. Dawniej w każdym domu gospodynie piekły przynajmniej raz w tygodniu cebulaka żukowskiego. Jest to złociste lekko słodkawe ciasto drożdżowe, kryjące w środku mieszankę posiekanej w piórka cebuli z dodatkiem białego sera, jaj, śmietany i przypraw. Tradycja pieczenia tego specjału jest głęboko zakorzeniona w tradycjach rodzinnych. Dawniej cebulak bardzo często był podstawą ubogiego śniadania z dodatkiem mleka, podawany jako dodatek do zupy podczas obiadu bądź niejednokrotnie podawany jako samodzielna potrawa odgrzewana na maśle, na patelni. Obecnie przygotowywany jest bez okazji, na co dzień. „Najczęściej to w domu, latem do roboty je braliśmy. Na weselach to raczej nie było cebulaków, ale na święta albo jakieś odpusty to już tak. Zawsze jak chleb to cebulaki pieczone były, bo wtedy piec był nagrzany. U mnie to tak rzadziej, bo raz na dwa tygodnie, ale jak kto więcej dzieciaków miał to częściej” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Żukowa).