Wygląd:

Klarowny płyn o kolorze żółto-zielonym lub słomkowo-zielonym.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Kolor serwatki żółty.

Konsystencja:

Płynna.

Smak:

Smak lekko kwaśny, maślany, ostry z wyraźnym posmakiem tartego chrzanu oraz wędzonki.

Tradycja:

Serwatka w Handzlówce była zawsze daniem głównym w czasie śniadania Wielkanocnego. Wówczas wszyscy domownicy zasiadający do stołu po porannej mszy rezurekcyjnej degustowali serwatkę do syta. Podawano ją najpierw głównemu gospodarzowi, a później pozostałym domownikom. Zazwyczaj serwatkę przed świętami przygotowywano już kilka dni wcześniej. Odstawiano ją do ukiszenia w glinianym garnku, dodawano skórki z chleba. Po ukiszeniu serwatki należało ją podgrzać i zlać bez osadu, który zebrał się na dnie. Po ponownym podgrzaniu należało wrzucić do serwatki pokrojony chrzan, kiełbasę, wędzony boczek oraz jajka (wszystko to co znajdowało się w Wielkanocnej Święconce). Czasem dodawano do serwatki bułkę, aby zwiększyć jej gęstość. Handzlowską serwatkę można podawać na dwa sposoby: ciepło bądź zimno.