Wygląd:

Wygląd jabłka uzależniony jest od cech poszczególnych odmian.

Kształt:

Okrągły, regularny lub stożkowy z wgłębieniem przy ogonku – w zależności od odmiany.

Rozmiar:

W zależności od odmiany, waga jabłka w granicach 130-220 g.

Barwa:

Czerwona, żółta, żółta z ciemnoczerwonym rumieńcem lub zielona.

Konsystencja:

Krucha, średnio zwięzła lub ścisła, skórka niektórych odmian może być gładka lub szorstka, czasami tłusta. Na niektórych odmianach występuje charakterystyczny nalot.

Smak:

Słodki, słodko-kwaśny, słodko-winny – w zależności od odmiany.

Dodatkowe Informacje:

Odmiany jabłka józefowskiego: delikates, ligol, cortland, lobo, idared, reneta, szampion (champion, sampion), golden delicious, jonagold, gloster, malinówka, eliza, piros, gala must oraz paulared.

Tradycja:

Jabłka józefowskie uprawiane są na obszarze gminy Józefów nad Wisłą położonej w południowo-zachodniej części Wyżyny Lubelskiej, na prawym brzegu Wisły. Odpowiednie warunki klimatyczne oraz żyzne gleby wpłynęły na wyjątkowość jabłek z tego terenu. Obszar Wyżyny Lubelskiej, gdzie panuje szczególny mikroklimat, odznaczający się niskimi temperaturami w nocy, w okresie poprzedzającym zbiór owoców. Długość okresu wegetacji wynosi nawet 220 dni. Pierwsze wzmianki dotyczące powstania sadownictwa na tych terenach pochodzą z początku XX w. Wtedy to, w 1902 roku Konstanty Przewłocki założył pierwszy w tych okolicach sad na 360 morgach. Kilka lat później właścicielem stał się hrabia Roman Rostworowski, który powiększył i unowocześnił sad. „…Rostworowski lubił obracać się w wielkim świecie. Częstymi gośćmi w jego pałacu, dziś mieści się w nim Urząd Gminy, byli Hindusi. Podczas pobytu w Józefowie podejmowani byli m.in. owocami z sadu i szarlotką zwaną „japcokiem”. Józefowskie jabłka, śliwki i gruszki smakowały nie tylko hinduskim dostojnikom (…) Po nasze owoce przypływały Wisłą statki, które zabierały je do Warszawy i następnie dalej. Po jabłka przyjeżdżali też kupcy ze Śląska (…)” („Józefów nad Wisłą europejską kolebką sadownictwa”, 2014). Wybuch II wojny światowej oraz idące za tym zmiany ustrojowe doprowadziły, że gospodarstwo hrabiego w latach 60. XX w. zostało przekształcone w Zakład Ogrodniczy w Józefowie. Sad w Józefowie przeżywał wtedy największą swoją świetność, zajmując powierzchnię 100 h i będąc największym tego typu w Polsce. Kolejne lata przynoszą intensywny rozwój sadownictwa na tym terenie. W 2008 roku powstaje pierwsza grupa producencka „Józefów Sad”. Ze względu na długą tradycję związaną z rozwojem sadownictwa, gminę Józefów można nazwać „Krainą Sadów”, gdzie corocznie organizowane jest tradycyjne Święto Kwitnących Sadów. Cieszy się ono niesłabnącą popularnością. Plantatorzy, przedstawiciele przemysłu przetwórczego, okoliczni mieszkańcy i turyści, władze administracyjne i samorządowe, zespoły regionalne spotykają się, by móc podziwiać i smakować regionalnych owoców i wytworzonych z nich dań i potraw.