Wygląd:
Wyglądałem przypominają kotleta mielonego

Kształt:
Owalny

Rozmiar:
Długość 8cm, szerokość 6cm

Barwa:
Żółto-rumiana. Na przekroju widoczny farsz koloru pomarańczowego

Konsystencja:
Miękka

Smak:
Słodki smak ziemniaków i marchewki. Zapach aromatyczny

Tradycja:
Łobaczew Mały o typowo rolniczym terenem, znajduje się na terytorium Gminy Terespol w województwie lubelskim. Od wieków mieszkańcy tego regionu
do przygotowywania pożywienia wykorzystywali surowce z własnych pól i ogrodów. Kakory były popularną postną potrawą w wielu domach. Kakory swój początek zawdzięczają kuchni kresowej, która przez wieloletnie migracje mieszkańców zagościła w województwie lubelskim. Nazwa kakory pochodzi od słów zapożyczonych i kojarzona jest z karotenem.
Do przygotowania kakorów potrzebne są ziemniaki, mąka, marchew, cebula, pieprz, olej lniany, słonina i śmietana. Ugotowane ziemniaki po ostudzeniu przepuszcza się przez praskę, dodaje mąkę oraz sól i formuje wałek jak na kopytka. Ugotowaną marchew ściera się na tarce o grubych oczkach i smaży razem z pokrojoną w piórka cebulą. Odkrojone 8cm kawałki ciasta spłaszcza się  i wypełnia farszem z marchwi. Doprawione solą i pieprzem, kotleciki pieką się około 30 minut. Niegdyś do wypieku używano duchówki lub pieca opalanego drewnem twardym (grusza, jabłoń, grabina, dębina). Kakory spożywano
ze śmietaną, okraszone podsmażonymi skwarkami z cebulą lub polane sosem owocowym.
Kakory z Łobaczewa Małego przygotowywane były na różne uroczystości rodzinne oraz lokalne, odbywające się we wsi dożynki, odpusty i festyny.
W 2017 roku produkt kakory zajął I miejsce w wojewódzkim etapie Konkursu „Nasze kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów”. W 2018 roku produkt otrzymał nagrodę „Perła 2018”.