Wygląd:

Długie pęta kiełbasy z równo pomarszczoną skórką z mięsnym farszem. Końcówki kiełbasy spięte drewnianą szpilką.

Kształt:

Pęta kiełbasy na przekroju okrągłe.

Rozmiar:

Średnica w przekroju od 2,5 cm do 3,0 cm, długość 40 cm.

Barwa:

Zewnętrzna od jasnobrązowej do brązowej z lekkim połyskiem. Barwa mięsa od różowej do ciemnoróżowej, tłuszczu od białej do kremowej.

Konsystencja:

Stała i zwarta, w dotyku dość miękka.

Smak:

Smak charakterystyczny dla wędlin wędzonych drewnem liściastym. Lekko słony, z wyczuwalnym dodatkiem przypraw.

Tradycja:

Tradycyjna receptura przyrządzania kiełbasy galicjanki z Niemczy wywodzi się z dawnych ziem Galicji (południowo-wschodnich ziem I Rzeczypospolitej). Nazwa produktu świadczy o jej korzeniach kulinarnych, wskazując jednocześnie aktualne miejsce wytwarzania, którym jest dolnośląska miejscowość Niemcza. Ponadto, wśród społeczności lokalnej jest rozpoznawalna i używana jako nazwa tego produktu lokalnego. Przymiotnik galicjanka nawiązuje do rodzinnych stron mieszkańców, którzy zostali przeniesieni na Dolny Śląsk wraz ze swoim dorobkiem kulturowym, kulinarnym, zwyczajami i obrzędami. Surowcem do przygotowania kiełbasy galicjanki z Niemczy, podobnie jak 50 lat temu, jest mięso wieprzowe oraz naturalne przyprawy ziołowe. Odpowiednio przygotowaną masą zostają napełnione naturalne jelita, które następnie są okręcane i spinane drewnianą szpilką. Tak przygotowana kiełbasa podlega płukaniu, a następnie procesowi wędzenia. Dzięki odpowiedniemu nadzorowi nad wędzeniem oraz użyciu drewna olchowego, kiełbasa uzyskuje wyjątkowy smak i zapach. Cały proces przygotowania kiełbasy wpływa na jej wysoką trwałość. Kiełbasa może być podawana zarówno na gorąco jak i na zimno np. do kanapek. Kiełbasa galicjanka z Niemczy wielokrotnie prezentowana była podczas konkursów regionalnych i krajowych, w trakcie których zyskała uznanie konsumentów.