W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Kiełbasa polska wędzona z Mazur

03.06.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2017-11-30 w kategorii Produkty mięsne w woj. warmińsko-mazurskim.

Wygląd:

Kiełbasa surowa w naturalnych osłonkach. Na przekroju widoczne kawałki mięsa, tłuszczu i gorczycy.

Kształt:

Podłużny, na przekroju okrągły.

Rozmiar:

Pęta o długości 25-30 cm i szerokości 2,5-3 cm.

Barwa:

Zewnętrzna od ciemnoczerwonej do wiśniowej, na przekroju ciemnoczerwone kawałki mięsa i biały tłuszcz z żółtawo-brązowymi ziarnami gorczycy.

Konsystencja:

Stała, lekko sprężysta.

Smak:

Charakterystyczny dla kiełbasy wędzonej.

Tradycja:

Miłomłyn to niewielkie miasteczko w województwie warmińsko-mazurskim, którego nie ominęły tragiczne losy związane z II wojną światową. Zniszczenia wojenne oraz przesiedlenia ludności wpłynęły na kształt dziedzictwa kulinarnego, w tym również na produkcję wędlin w miejscowości oraz regionie. Powszechnie wiadomo, że wędliny wytwarzano na ziemiach zamieszkanych przez Słowian od dawnych czasów. Na ówczesnych ziemiach polskich hodowano trzodę na mięso, które następnie utrwalano poprzez konserwowanie, solenie lub wędzenie. Mięso na mazurskich stołach pojawiało się niezbyt często, głównie w czasie świąt rocznych, uroczystości rodzinnych oraz wzmożonych prac polowych. Było ono znane w postaci gotowanej, kaszanek, czerniny, a także kiełbas, które wędzono tak długo, aż stawały się twarde. Kiełbasy na Mazurach były wykonywane według własnej receptury, czyli swojskim, domowym sposobem. Najdoskonalsze były krojone i wędzone na surowo. Można je było wówczas przechowywać kilka miesięcy. Ich przygotowywaniem zajmował się najczęściej rzeźnik, masarz lub wykwalifikowany w tej dziedzinie pracownik. Samo wędzenie było sztuką. Pomimo, że własne wędzarnie miała każda zagroda, to nie każdy gospodarz potrafił w należyty sposób uwędzić mięso. Stosowano wędzenie na dwa sposoby: na ciepło i zimno. Mięso wędzone na zimno nie było parzone, posiadało specyficzny ciemny kolor i intensywny smak, zawdzięczany m.in. wędzeniu dymem z drzewa olchowego. Kiełbasa polska wędzona z Mazur jest od ponad 50 lat wizytówką Miłomłyna i jednocześnie żywym dziedzictwem kulinarnym przemian ludnościowych na Mazurach.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
16.07.2018 12:19 Sławomir Mucha
Pierwsza publikacja:
16.07.2018 12:19 Sławomir Mucha
{"register":{"columns":[]}}