Wygląd:

Kiełbasa indyczo-wieprzowa wędzona, parzona.

Kształt:

Podłużny.

Rozmiar:

Batony o długości od 35 cm do 40 cm, końce związane przędzą.

Barwa:

Zewnętrzna jasnobrązowa, na przekroju od różowej do jasnoczerwonej.

Konsystencja:

Ścisła.

Smak:

Charakterystyczne dla kiełbas parzonych, pieczonych i podsuszanych z peklowanego mięsa. Wyczuwalne przyprawy takie jak pieprz, czosnek, gałka muszkatołowa oraz kolendra.

Tradycja:

Gmina Sława położona jest w powiecie wschowskim w południowo-wschodniej części województwa lubuskiego. Obszar gminy w połowie porośnięty jest kompleksem leśnym z przepięknym Pojezierzem Sławskim, a pozostałą część stanowią użytki rolne. Na tym terenie bardzo dużą rolę odgrywa turystyka, ale także produkcja żywności o znaczeniu ponadregionalnym. Sława to zagłębie niewielkich gospodarstw zajmujących się hodowlą drobiu, trzody chlewnej oraz bydła, z których ta pierwsza rozwinęła się tak bardzo, że województwo lubuskie stało się jednym z większych zagłębi producentów drobiu. Z mięsa drobiowego przygotowywano przeróżne wyroby, które dzięki swoim wartościom odżywczym zyskały popularność i stały się wizytówką regionu. Jednym z przykładów jest od wielu lat przygotowywana na tym terenie kiełbasa szynkowa sławska z indykiem. Na początku mięso wieprzowe i indycze jest rozdrabniane i kutrowane z niewielką ilością lodu, a w fazie końcowej dodawane są przyprawy. Następnie powstałą masą napełniane zostają ściśle batony i osadzane w temperaturze do 18˚C przez godzinę. Wędzenie kiełbasy odbywa się w trzech fazach, czyli suszenie, wędzenie właściwe i wędzenie z przypieczeniem w temperaturze 85˚C. Parzenie kiełbasy szynkowej odbywa się w temperaturze 80˚C do osiągnięcia wewnątrz batonów temperatury 10˚C. Mięso indycze w połączeniu z mięsem wieprzowym daje niepowtarzalny smak i zapach kiełbasie.