Wygląd:

Kiełbasa cienka w jelicie wieprzowym, osłonka ściśle przylegająca do farszu, równomiernie pomarszczona. W przekroju charakterystyczne „zielone oczko”.

Kształt:

Kiełbasa uformowana w zwojach lub w formie warkoczy.

Rozmiar:

Zwoje o długości od 13 cm do 15 cm i średnicy od 28 mm do 30 mm.

Barwa:

Od jasnoróżowej do szarej. Na przekroju widoczne charakterystyczne „szare oczko”.

Konsystencja:

Krucha.

Smak:

Wyczuwalny smak użytych przypraw tj. czosnku i grubo mielonego świeżego pieprzu czarnego oraz zapach dymu wędzarniczego.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Gmina Lipsko położona jest w województwie mazowieckim w nadwiślańskim regionie termicznym. Jest to obszar zaliczany pod względem termicznym do cieplejszych połaci w kraju. W gminie jest około 1400 gospodarstw indywidualnych prowadzących działalność rolniczą, w tym zajmujących się hodowlą trzody chlewnej. Dzięki rozwojowi hodowli wzrosła również liczba przygotowywanych wyrobów wędliniarskich. Bardzo popularna na tym terenie już w latach pięćdziesiątych była przygotowywana kiełbasa wiejska. Jej charakterystyczną cechą jest widoczne w przekroju szare oczko, świadczące o wyrobie kiełbasy z naturalnych składników według tradycyjnych metod produkcji. Dodatkowo do kiełbasy, aby wzbogacić jej smak i zapach, dodawane są przyprawy takie jak pieprz czarny oraz czosnek. Kiełbasa wiejska z Lipska na początku wędzona jest w wędzarkach tradycyjnych z paleniskiem w temperaturze od 40˚C do 60˚C, a następnie gorącym dymem w około 80˚C przez 90 minut. Do wędzenia używane jest drewno dębowo-bukowe, czasem olchowe. Dzięki temu kiełbasa wiejska uzyskuje odpowiedni kolor oraz zapach. Na koniec kiełbasa jest pieczona, dzięki czemu uzyskuje odpowiednią kruchość. Dawniej kiełbasę wiejską przygotowywano głównie podczas Świąt Wielkanocnych, obecnie coraz częściej spożywana jest na co dzień. „O nie! Nie byłoby świąt, musiała być kiełbasa wiejska i chleb na chrzanowych liściach (…)” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami gminy Lipsko).