Głównym punktem obrad było wypracowanie kompromisu w zakresie Wspólnej Polityki Rolnej po 2021 r.

Wypracowanie dokumentu kompromisowego nie było łatwe. Oczekiwane, zwiększone ambicje w stosunku do klimatu i środowiska różniły państwa członkowskie i Komisję Europejską. Dyskusje wokół reformy WPR toczyły się od czerwca 2018 r. Prezydencja niemiecka przedstawiła kompromisowy dokument, który poparła zdecydowana większość ministrów rolnictwa państw UE.

Głównym elementem kompromisu było przeznaczenie minimum 20% środków z I filara na dobrowolne dla rolników praktyki agrotechniczne sprzyjające ochronie środowiska i klimatu (tzw. ekoschematy).

Zapewniono większą elastyczność w zakresie zarządzania środkami w I filarze, dzięki czemu wszystkie fundusze UE trafią do gospodarstw rolnych.

Ważnym elementem kompromisu jest także uproszczenie systemu kontroli małych gospodarstw w zakresie spełnienia wymogów warunkowości. Małe gospodarstwa będą również wyłączone z mechanizmu dyscypliny finansowej.

Utrzymana została także możliwość przeznaczenia 15% krajowej koperty I filaru na płatności związane z produkcją.

Osiągnięty w Radzie kompromis pozwala na szybkie zakończenie uzgodnień z Parlamentem Europejskim i Komisją, dzięki czemu rolnicy będą mieli zapewnioną ciągłość finansowania i pewność co do kształtu przyszłej Wspólnej Polityki Rolnej UE.