Wygląd:

Masa z widocznymi malutkimi drobinami jabłek i borówek leśnych.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Ciemna, prawie czarna.

Konsystencja:

Miękka, lekko galaretowata, dobrze rozsmarowująca się.

Smak:

Borówek leśnych z lekko wyczuwalnym smakiem jabłek.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Smażenie konfitury borówkowo-jabłkowej jest tradycją lokalną przekazywaną z pokolenia na pokolenie od lat w regionie Małopolski. Ciężkie czasy powojenne zmuszały do przygotowywania potraw z produktów dostępnych we własnym gospodarstwie. Konfiturę przygotowywano na potrzebny rodziny, w okresie kiedy były dostępne borówki, smażono i w ciągu kilku dni spożywano na bieżąco. Dopiero w latach 70-tych zaczęto wkładać tą konfiturę do słoików i przechowywać przez okres jesienno-zimowy. Tradycja przygotowywania konfitury borówkowo-jabłkowej jest strzeżona przez gospodynie do dnia dzisiejszego. Borówki leśne mieszane są z jabłkami odmiany papierówka, pozyskiwanymi ze starych przydomowych sadów, co daje konfiturze bardzo wykwintny smak. „Jabłka obiera się ze skórki, kroi, wyjmuje gniazda nasienne i rozsmaża – bez cukru. Papierówki szybko się rozsmażają, dlatego po pół godzinie można już dodać borówki. Dalej smażymy. Trwa to od dwóch do trzech dni. Smaży się po dwie godzinny dziennie. Jeśli ktoś niecierpliwy i chce zjeść od razu, to nie musi tak długo smażyć. Jednak dłuższe smażenie pozwala na dłuższe przechowywanie. Po usmażeniu przekłada się do słoików i zakręca” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami Zakliczyna). Tradycja przygotowywania konfitury borówkowo-jabłkowej jest kultywowana przez lokalne gospodynie i mimo trudności z pozyskiwaniem borówek leśnych nadal wytwarza się ją w małych ilościach, niezmiennie tą samą metodą. Konfitura borówkowo-jabłkowa wykorzystywana jest do naleśników, ciast, deserów, a także jako dodatek do mięs.