Wygląd:

Pierniki o różnych kształtach polukrowane w dekoracyjne wzory.

Kształt:

Różne m.in. motywy: roślinne, zwierzęce oraz symbole okolicznościowe.

Rozmiar:

Od około 4 cm do około 30 cm.

Barwa:

Jasnobrązowa do lekko brązowej.

Konsystencja:

Pierniki twarde lub półtwarde z lukrową kruchą dekoracją.

Smak:

Miodowy smak i korzenno-miodowy aromat. Smak lukru i dekoracji (posypek) słodki.

Tradycja:

Tradycja pieczenia pierników sięga odległych lat. Pierniki swój początek wywodzą z tzw. miodowników wielkich, czyli bochnów chleba robionych na miodzie. Były symbolem dobrobytu i wysokiego statusu społecznego ze względu na koszty importu przypraw korzennych i miodu, który nie był produktem powszechnym. Na Ziemi Lubuskiej wiele gospodarstw wiejskich posiadało własne ule (małe lub większe pasieki), w związku z tym miód był produktem łatwo dostępnym dla wszystkich, a pierniki stały się ciastkami przygotowanymi w każdym wiejskim gospodarstwie jak i w mieście. Tradycja pieczenia pierników w okolicy Zielonej Góry sięga kilku pokoleń. Pierniki wypiekane były zawsze na Boże Narodzeniem, nie były jednak tylko okazjonalnym przysmakiem, lecz stanowiły także dekorację lub podarunek dla bliskich osób. Pierniki lubuskie przygotowuje się z masy miodowej składającej się z miodu, tłuszczu z dodatkiem karmelu oraz cukru. Masę tę należy połączyć z mąką pszenną, kakao, jajkami, sodą oczyszczoną oraz przyprawami korzennymi, wyrobić do czasu aż ciasto będzie miało jednolitą, elastyczną konsystencję. Następnie ciasto należy pozostawić do wyrośnięcia w chłodnym miejscu. Dawniej gospodynie przechowywały je w kamiennym pojemniku w spiżarni, obecnie przechowane jest w piwnicy lub na dolnej półce w lodówce. Na minimum 2 godziny przed pieczeniem pierników, misę z dojrzałym ciastem należy ogrzać do temperatury pokojowej, ponieważ ciasto cieplejsze łatwiej się wałkuje. Ciasto należy rozwałkować na placki grubości ok. 0,5 cm, wykrawać pierniki, układać je na blaszce i piec dostosowując czas pieczenia do wielkości pierników. Przez kolejne pokolenia kształt pierników lubuskich ulegał zmianom, od pierników wytłaczanych w drewnianych formach miodownika wielkiego po wykrawane szklanką pierniczki w kształcie kółek, księżyców, czy ciętych ciastek radełkiem. Dopiero z czasem gdy na ziemiach lubuskich pojawiały się foremki w różnych kształtach bogactwo kształtów ciasteczek piernikowych ulegało zwiększeniu. Upieczone pierniki zdobione są kolorowym lukrem lub cukrowymi posypkami.