Chów i hodowla owiec i kóz w Polsce mają marginalne znaczenie gospodarcze w stosunku do pozostałych sektorów produkcji zwierzęcej, niemniej wpływają na wielofunkcyjność gospodarstw, bioróżnorodność krajobrazu, wspierają lokalną produkcję wyrobów regionalnych i tradycyjnych i często stanowią dodatkowe źródło dochodów. Wypas owiec w Polsce stanowi nieodzowny element kultury góralskiej, co czyni go specyficzną i unikatową formą gospodarowania na obszarach górskich.

Według danych GUS, w 2021 r. produkcja baraniny wyniosła 1,2 tys. ton.

Według danych ARiMR, na dzień 27 października 2022 r. pogłowie owiec wynosiło 269,5 tys. szt., a kóz 61,9 tys. szt. Chowem owiec zajmowało się 10,2 tys. producentów, a owiec 10 tys. producentów.

W 2021 r. wyeksportowano z Polski 887,7 tys. kg baraniny i koziny o wartości 5,8 mln euro oraz 15,3 tys. szt. jagniąt do 1 roku życia o wartości 1,1 mln euro. Jagnięta eksportowano do Włoch, a baraninę i kozinę przede wszystkim do Francji (31,7% eksportu baraniny i koziny), Włoch (30,6%), Niemiec (26,8%) oraz Szwecji (7,4%). Import baraniny i koziny wyniósł 654,4 tys. kg o wartości 4,6 mln euro i pochodził głównie z Nowej Zelandii (25,5%), Hiszpanii (17%), Australii (12,6%) oraz Irlandii (9,8%).