Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                                           

Świeży, dojrzały miód jest lepką cieczą (patoka). W powietrzu suchym traci wodę, w wilgotnym chłonie całą wilgoć z powietrza. Po okresie krystalizacji miód przechodzi w stan  skupienia zwany krupcem.

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Zależny od naczynia, w którym znajduje się miód

Wielkość

W zależności od pojemności opakowania 

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Jasno-brązowa z bursztynowymi „refleksami”. W zależności od okresu zbioru, miód może mieć barwę od jasno-kremowej do herbacianej. Po skrystalizowaniu zmienia zabarwienie na jasno-szare lub jasno-brązowe

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Gęsta i lepka. Miód wielokwiatowy z Pawłowa łatwo się krystalizuje. Po krystalizacji przybiera postać drobnoziarnistą

Smak i zapach

Delikatny o kwiatowym, intensywnym aromacie, przypominającym zapach wosku. Zróżnicowany smak, zależny od składu nektaru, najczęściej delikatny, słodki i łagodny. Może dominować smak określonego nektaru np. lipy, gryki czy akacji

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Wieś Pawłów znajduje się w powiecie szydłowieckim na Mazowszu. Historycznie i kulturowo terytorium powiatu umiejscawia się w Małopolsce na ziemi sandomierskiej, dlatego też powiat szydłowiecki potocznie nazywany jest ziemią szydłowiecką Mazowsza.

Liczne, chronione tereny leśne są największym atutem regionu. Dużą część tego obszaru zajmują także łąki, pastwiska oraz tereny zalewowe (podmokłe), które stanowią naturalne siedliska dla kwiatów, drzew i krzewów owocowych jak wierzba, olcha lipa czy nawłoć. Jednak do najważniejszych, miododajnych roślin rosnących i uprawianych na obszarze powiatu szydłowieckiego należą: rzepak, koniczny i gryka. To idealne pożytki pszczele. Dzięki temu najchętniej produkowanym i spożywanym miodem w okolicach wsi Pawłów jest miód wielokwiatowy nazywany przez mieszkańców miodem „tysiąca kwiatów”.

Miód wielokwiatowy z Pawłowa to naturalny, słodki produkt, którego początki pozyskiwania w okolicach powiatu szydłowieckiego, sięgają końca XIX wieku. Mieszkańcy wsi wspominają „(…) jak tylko zaczynało się kwitnienie pszczoły uwijały się żeby zbierać nektar. Zawsze wiedzieliśmy kiedy pszczoły przynoszą nektar na przykład z nawłoci, bo wieczorem kiedy wszystkie pracowały nad przerobieniem nektaru na miód, unosił się specyficzny zapach w całej pasiece (…)”.

Wyjątkowe właściwości miodu wielokwiatowego sprawiały, że jego wartość była bardzo duża. Przez mieszkańców powiatu szydłowieckiego, miód wielokwiatowy nazywany był kiedyś „płynnym pieniądzem”, bowiem chętnie handlowano nim lub wymieniano go na inne towary.

Na szczególne walory miodu wielokwiatowego z Pawłowa wpływ ma przede wszystkim wyjątkowa dbałość o dobro pszczół, lokalizacja pasiek z dala od zanieczyszczeń przemysłowych oraz wykonywanie uli z materiałów, których podstawowym elementem jest drewno.

W miodzie z Pawłowa dominuje smak określonego pożytku zbieranego przez pszczoły głownie z lipy, akacji, nawłoci oraz gryki. Właściwości miodu uzależnione są nie tylko od gatunków kwiatów, krzewów i drzew wybieranych przez pszczoły, ale również od terminu zbioru. Wyróżnia się miód wielokwiatowy wiosenny charakteryzujący się jasną barwą i delikatnym smakiem, miód letni zawierający nektar z lipy oraz miody późniejsze z gryką i słonecznikiem.

Tradycyjny sposób pozyskiwania słodkiego produktu zachował się do dnia dzisiejszego. Zmianie uległy jedynie narzędzia, którymi wspomagają się pszczelarze, co nie wpływa bezpośrednio na smak oraz cechy charakterystyczne miodu wielokwiatowego z Pawłowa.