W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Miód z Korzenicy wielokwiatowy i nektarowo‑spadziowy

03.06.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2008-04-29 w kategorii Miody w woj. podkarpackim.

Wygląd:

Płynna patoka lub krupiec skrystalizowany

Kształt:

Płynny lub krupiec o drobnych kryształach

Rozmiar:

W formie płynnej – gęsta i lepka; po skrystalizowaniu – drobnoziarniste grudki lub krupki

Barwa:

Barwa od jasnożółtej do ciemnoczerwonej; po skrystalizowaniu – żółtopomarańczowa, ciemnozielona lub brunatna

Konsystencja:

W formie płynnej – gęsta i lepka; po skrystalizowaniu – drobnoziarniste grudki lub krupki

Smak:

Bardzo aromatyczny, w zależności od pożytku – przewaga aromatu maliny, kryszyny, lipy, akacji, nawłoci

Tradycja:

Pszczelarstwo rozwijało się w Jarosławiu i jego okolicach, w tym w Korzenicy, gmina Laszki, co najmniej od średniowiecza. O jego znaczeniu świadczy chociażby przywilej miejski z 1479 roku, w którym właściciel dóbr jarosławskich – Spytek Jarosławski – nałożył na rajców obowiązek dopilnowania miar, zwłaszcza miodowych i zbożowych, aby nikt nie doznał niesprawiedliwości. Dawne pszczelarstwo, zarówno bartnictwo, jak i pasiecznictwo, rozwinęło się bowiem najsilniej na terenach, gdzie przeważały słabe gleby i istniały duże kompleksy leśne. Korzenica została założona jako osada śródleśna należąca do włości jarosławskiej. Z powodu słabych piaszczystych gleb jej ludność trudniła się głównie pszczelarstwem, między innymi na terenie przysiółka Kobyluchy. Według spisu gospodarczego z 1776 roku, przechowywanego w archiwum Czartoryskich w Krakowie, w Korzenicy znajdowały się pasieki liczące następującą liczbę uli osiadłych: 79, 34, 34, 23, 17, 9, 98, 8, 5, 5, 5, 4, 3, 2, 7, 7. Miarą rozwoju jarosławskiego pszczelarstwa pozostaje dzielnica o nazwie Pasieka funkcjonująca na dawnym przedmieściu leżajskim w XVII wieku. W nazewnictwie ulicy na dawnym przedmieściu przetrwała ona do dzisiaj. Jarosławscy kupcy wysyłali swoje miody do Opawy, Berna i Wiednia. W mieście działało wiele szynków miodowych, ponieważ miód był przerabiany przeważnie na tzw. pitny. Miodem handlowano na słynnych jarosławskich jarmarkach, drugich co do znaczenia po frankfurckich w Europie Środkowowschodniej. Pasiecznicy wystawiali swoje wyroby na wystawie przemysłowo-rolniczej w Jarosławiu w 1908 roku. Tradycje pszczelarskie są żywe w Jarosławiu oraz jego sąsiedztwie po dziś dzień, a miód z Korzenicy wielokwiatowy i nektarowo-spadziowy produkuje się tutaj z zachowaniem tradycyjnych receptur.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
19.09.2018 12:50 Sławomir Mucha
Pierwsza publikacja:
19.09.2018 12:50 Sławomir Mucha
{"register":{"columns":[]}}