Wygląd:

Ciecz płynna, lejąca o dużej lepkości lub w przypadku krystalizacji zbliżona do konsystencji stałej.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, np. słoik od 250 do 1250 g.

Barwa:

W zależności od rodzaju miodu barwa od jasnokremowej do ciemnobrązowej, niekiedy prawie brunatnej.

Konsystencja:

Płynna bądź stała.

Smak:

Słodki o zapachu drzew, ziół, traw i kwiatów – w zależności od rodzaju miodu.

Tradycja:

Produkcją miodu dla celów konsumpcji człowiek zajmował się od dawna. „Pszczoła miód znosząca, największego podziwienia pomiędzy owadami godna, zdwana już baczność ludzi na siebie ściągała” („Nowe udoskonalone pszczelnictwo księdza plebana Dzierżona”, N. Piekary). Miód często gościł na stołach książąt mazowieckich i ich poddanych. „Za napój na stołach miód, którego wiele na Mazowszu zbierano, a w Warszawie szczególnie dobrze przyprawiano” (F. Kozłowski, „Dzieje Mazowsza za panowania książąt”, Warszawa 1858).