Wygląd:

Płyn przezroczysty

Barwa:

Brązowa

Konsystencja:

Napój alkoholowy lekko słodki o zapachu śliwek

Smak:

Słodki, o zapachu śliwek

Dodatkowe Informacje:

Zawartość alkoholu 40%

Tradycja:

Jan Cieślik w książce Domowy wyrób win owocowych – miodów pitnych – wódek – likierów – coctaili wydanej w 1967 roku na stronie 233 podaje: (…) wyrabiając zaś domowe wódki, nalewki lub likiery można nie tylko wybrać najbardziej ładne, aromatyczne i świeże owoce, ale także sporządzić napój, który pod względem intensywności zapachu i smaku, stopnia słodyczy i kwasowości oraz innych cech charakterystycznych będzie osobiście odpowiadał. Ten sam autor na stronie 356 powyższej książki rozróżnia, w zależności od sposobu wyrobu 3 typy wódek śliwkowych, a mianowicie: 1. Śliwowicę (…) 2. Śliwówkę (…) 3. Nalewkę śliwkową o różnym stopniu słodyczy, uzyskaną przez macerację śliwek spirytusem i dodanie do otrzymanego nalewu spirytusu, cukru, wody i innych składników aromatycznych. Dalej Cieślik pisze, że przed wojną najlepiej znana była śliwowica. Natomiast Śliwówki i nalewki śliwkowe były mało produkowane i mało znane w szerokich kołach konsumentów. Jednak już na następnej stronie – 357, można przeczytać: (…) znaczenie korzystnej i z mniejszym wkładem pracy można w domu sporządzić nalewkę śliwkową, która odpowiednio sporządzona może jakościowo dorównać wódce otrzymanej z soku. Właściwy przepis na Nalewkę ze śliwek z Dębiny został przywieziony w rejony obecnego Województwa Zachodniopomorskiego przez jednego z mieszkańców Polski, który podczas I wojny światowej walczył jako ochotnik na froncie francusko-niemieckim. Przez kilkadziesiąt lat przepis na nalewkę był przekazywany w formie ustnej – jako rodzinna tradycja. Dopiero krótko po II wojnie światowej został utrwalony, w formie odręcznych zapisków w książce-atlasie dr. Zygmunta Łempickiego Świat i Życie – Zarys Encyklopedyczny Współczesnej Wiedzy i Kultury, Wydawnictwo Książnica-Atlas S.A., Zjednoczone Zakłady Kartograficzne i Wydawnicze T.N.S.W., Lwów 1939. Na odwrocie tablicy szóstej powyższej książki można zapoznać się z dokładnym przepisem na nalewkę z dzikich śliwek: Nalewka (…) z Dębiny: 1 funt dzikich śliwek 2 kwatery wody 1 funty cukru 1 kwatera wódki kwaterka spirytusu” Kosztuj na Wielkanoc Jak wynika z owych zapisków, jest to nalewka, którą należy przygotować i kosztować na jedno z najpiękniejszych świąt obchodzonych w Polsce – Wielkanoc. Sam autor przepisu, podaje również sugestię, że nalewka nie jest alkoholem, który pije się w większych ilościach, lecz powinno się ją jedynie kosztować.