Wygląd:

Wyrób mięsny z przyrumienioną, lekko chropowatą powierzchnią, jednorodny na przekroju.

Kształt:

Przyjmuje kształt foremki, w której jest pieczony.

Rozmiar:

W zależności od foremki (25-30 cm długość, 7-10 cm szerokość, 5 cm wysokość).

Barwa:

Barwa na powierzchni złocisto-brązowa, na przekroju jasnoszara.

Konsystencja:

Konsystencja zwięzła, zwarta, smarowna.

Smak:

Smak i zapach właściwy dla mięsa pieczonego. Wyczuwalny smak i aromat przypraw.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

W okolicach Proszowic od wieków rozwijało się rolnictwo. Toteż niegdyś w każdym gospodarstwie hodowano trzodę na własny użytek, by w odpowiednim momencie dokonać świniobicia. Trudno było sobie wyobrazić udane świniobicie bez wyrobu pasztetu proszowickiego, który produkuje się do dziś. Do jego wytworzenia wykorzystuje się głównie podgardle oraz wątrobę. Składniki mięsne kolejno łączy się z, odpowiednio wcześniej namoczonym w wywarze mięsnym, pieczywem. Następnie dodaje się podsmażoną, najlepiej na złoty kolor cebulkę, i przyprawy: gałkę muszkatołową, pieprz, sól. Całość należy wyrobić. „Jeśli pasztet miałby zbyt suchą konsystencję, to możemy dodać troszkę rosołu, ale tylko troszkę, po prostu minimalną ilość, tak aby dobrze się wyrabiało. Mięso na pasztet przeważnie dwa razy się mieli, bo on musi być potem dobry do smarowania” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcem regionu). Dobrze wyrobiony i zmielony pasztet przekłada się do wysmarowanej smalcem i obsypanej bułką tartą formy i piecze się go do uzyskania złotego koloru oraz chrupiącej skórki. Można go podawać na ciepło lub po wystudzeniu.