Wygląd:

Wyrób w osłonce naturalnej, powierzchnia czysta, lekko wilgotna.

Kształt:

Proste odcinki jelita naturalnego wieprzowego.

Rozmiar:

Proste batony o długości 15–25 cm, wadze 0,3–0,4 kg.

Barwa:

Powierzchnia złocista, na przekroju szaro-kremowa.

Konsystencja:

Konsystencja smarowna, jędrna.

Smak:

Wyczuwalne użyte naturalne przyprawy oraz smak gotowanej wątroby wieprzowej.

Tradycja:

Już w starożytności mięso wieprzowe było cenionym pokarmem ze względu na swoją soczystość, miękkość oraz zawartość tłuszczu. Wieprzowinę jadano pod różnymi postaciami, choć najbardziej popularna była gotowana. Nie gardzono także podrobami wieprzowymi, z których wyrabiano przeróżne produkty masarskie. W okresie międzywojennym w Grodzisku Wielkopolskim rozwinęło się głównie przetwórstwo bekonowe i dzięki temu Grodzisk Wielkopolski stał się jednym z zagłębi wędliniarskich. Receptura pasztetowej grodziskiej opiera się na tradycyjnej metodzie produkcji oraz na specjalnie dobranych składnikach i przyprawach. Pasztetowa zawiera mięso i noski z głów wieprzowych, wątrobę wieprzową, słoninę oraz tłuszcz. Aby wzbogacić smak dodawano świeżą cebulę, pieprz, majeranek oraz peklosól, a następnie wszystko mieszano w odpowiednich proporcjach. Tak przygotowanym farszem napełniano naturalne osłonki wieprzowe, a następnie parzono w odpowiedniej temperaturze. Na koniec gotowe batony pasztetowej wędzono dymem z drzewa olchowego, dzięki czemu uzyskiwały one złocistą skórkę i charakterystyczny dla pasztetowej aromat. Na ostateczny smak, zapach oraz konsystencję pasztetowej wpływa tradycyjna metoda produkcji stosowana od lat w Grodzisku Wielkopolskim.