Wygląd (zewnętrzny i na przekroju)                   

Półokrągły pieróg z delikatną falbanką

Kształt (zewnętrzny i na przekroju)

Półokrągły, lekko wydłużony z delikatnie zaznaczoną falbanką. W przekroju owalny (pękaty), lekko spłaszczony

Wielkość

Długość ok. 6 cm, szerokość ok. 4 cm, wysokość ok. 3 cm. Możliwe odchylenia o max. 1cm

Barwa (zewnętrzna i na przekroju)

Barwa ciasta kremowa, blada. Możliwe czerwono-fioletowe przebarwienia. Po przekrojeniu barwa farszu intensywnie czerwono-fioletowa

Konsystencja, „wrażenie w dotyku”

Ciasto delikatne. Konsystencja farszu po ugotowaniu pierogów – gęsta, lepka

Smak i zapach

Smak słodko-jagodowy. Ciasto neutralne w smaku. Zapach jagodowy

Tradycja, pochodzenie oraz historia produktu rolnego, środka spożywczego lub napoju spirytusowego

Pierogami nazywamy potrawę wykonaną z ciasta gotowanego, pieczonego lub smażonego w głębokim tłuszczu, ciasta cienko rozwałkowanego i wypełnionego różnorodnymi nadzieniami. O wieloletniej tradycji wytwarzania na ziemiach lubelskich pierogów świadczy również fragment opracowania dotyczącego etnografii Lubelszczyzny, z którego możemy wyczytać, że: „Pierogi znano przede wszystkim na wschód od Wisły, w innych regionach Polski nie były spotykane do czasów II wojny światowej, kiedy to rozpowszechniły się dzięki migrującej ludności z Lubelszczyzny i Kresów (…)”

Lubelszczyzna od zarania dziejów była znana nie tylko jako region rolny, ale także z szeroko pojmowanego leśnictwa. Dary lasu były często i chętnie wykorzystywane w kuchni. Rodzinne spacery do lasu często owocowały wyśmienitymi daniami takimi jak pierogi jagodowe, sosy grzybowe, itp. Tradycja wspólnego, rodzinnego przygotowywania potraw była przekazywana z matki na córkę.

Jedną z takich potraw były pierogi jagodowe lubelskie, co potwierdzają badania etnograficzne przeprowadzone wśród rodowitych mieszkańców regionu lubelskiego. Przepisy przekazywane były z pokolenia na pokolenie i do dnia dzisiejszego kultywuje się tę tradycję.

Ze spożywaniem jagód na ziemiach lubelskich wiąże się także święto obchodzone 2 lipca – „Matki Boskiej Jagodnej”. Święto Matki Boskiej Jagodnej jest ludową nazwą święta Nawiedzenia Matki Bożej. Otwierało ono tzw. okres zielony w polskim kalendarzu obrzędowym. Wierzono, że od tego dnia można zacząć zbierać i spożywać jagody.