Wygląd:

Pierożki o kształcie półkolistym, na brzegu charakterystyczna falbanka w miejscu zlepienia. Na przekroju widoczne nadzienie mięsne otoczone ciastem pierogowym.

Kształt:

Kształt półkolisty, na przekroju owalny.

Rozmiar:

Ok. 25-30 g

Barwa:

Powierzchnia barwy jasnokremowej do kremowej, barwa nadzienia szara.

Konsystencja:

Konsystencja dość miękka.

Smak:

Smak i zapach charakterystyczny dla gotowanego ciasta pierogowego i mięsa, dobrze wyczuwalne przyprawy.

Dodatkowe Informacje:

Produkt do bezpośredniego spożycia.

Tradycja:

Powszechnie panuje przekonanie, że pierogi to typowe danie kuchni staropolskiej, nie jest to jednak do końca prawdą. Ojczyzną pierogów są bowiem Chiny. Do Europy, a konkretnie do Włoch, zostały przywiezione przez Marco Polo. Do Polski chiński pomysł (głównie gotowania, rzadziej pieczenia lub smażenia kawałków ciasta makaronowego, napełnionego najrozmaitszymi farszami) dotarł w XIII wieku dzięki biskupowi Jackowi Odrowążowi, który zachwycił się ich smakiem podczas pobytu w Kijowie. Słowo „pierogi” zadomowiło się w polszczyźnie dopiero w XVII wieku. Polska kuchnia słynie ze znakomitych pierogów nadziewanych farszem z mięsa, kiszonej kapusty i grzybów, a także serem czy owocami. Małgorzta Bogacka w książce pt. Powszechna kuchnia swojska, nakładem i drukiem J.K. Jakubowskiego, Nowy Sącz 1896 r., s. 212-213 podaje taki przepis na pierogi z mięsem: Wziąć mąki, kilka jaj i trochę wody, zagnieść z tego ciasto, rozwałkować cienko, kłaść kupkami na ciasto farsz mięsny, zwinąć go i wyrzynać pierogi małą szklaneczką; potem wrzucić na gotującą się wodę, a gdy spłyną, wybrać łyżką durszlakowi na półmisek i pomaścić młodą przetopioną słoninką. Farsz robi się tak: pozostałe mięso z rosołu, lub pieczeni pokrajać w kawałki, potem drobno posiekać, dodać trochę siekanej, na pół ugotowanej słoniny, dwie łyżki tartej bułki, 2 jaja, soli, trochę pieprzu, łyżkę masła usmażyć na rondelku z cebulą, włożyć farsz, wymieszać dobrze i nakładać tem ciasto. Pierogi takie jedzono obficie polane tłuszczem. Seweryn Udziela w książce pt. Ziemia Biecka Lud polski w powiatach gorlickim i grybowskim, napisanej w latach 1889-1895, wydanej z rękopisu przez Sądecką Oficynę Wydawniczą, Nowy Sącz, 1994 r. pisze: Za okrasę (omastę) do pokarmów używają spyrki (słoniny) topionej zwanej skwarzeliną. Przepis na pierogi z mięsem od dawna znany jest gospodyniom domowym w Pilźnie i okolicy. W Pilźnie pierogi z mięsem produkowane są z nadzieniem z mięsa wołowego pochodzącego z młodego bydła hodowanego na ekologicznie czystych terenach Pogórza Ciężkowickiego. Jak wynika z badań przeprowadzonych przez pracowników Muzeum Etnograficznego im. Fr. Kotuli w Rzeszowie na terenie gminy Pilzno pierogi z mięsem przygotowywano na szczególne okazje, na święta, przy okazji świniobicia. Wszystkie produkty potrzebne do sporządzenia pierogów z mięsem pochodziły z własnego gospodarstwa. Surowiec mięsny pochodził ze świń z własnej hodowli. Czasami zdobywano mięso poprzez wymianę z sąsiadami, którzy akurat mieli świniobicie. Na walory smakowe wpływa też dobra jakościowo mąka z pszenicy uprawianej na Podkarpaciu oraz specjalny dobór przypraw.