W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Półgęsek z Radziwiłłowa

03.06.2018

Produkt wpisany na listę produktów tradycyjnych w dniu 2016-07-18 W kategorii Produkty mięsne W województwie woj. mazowieckim

Wygląd:

Wędzona pierś gęsia.

Kształt:

Podłużny, zwężający się z jednej strony i lekko spłaszczony walec, na przekroju kształt owalny.

Rozmiar:

Półgęsek o wadze około 500 g.

Barwa:

Zewnętrzna jasnobrązowa z odcieniem ciemnej czerwieni, na przekroju barwa jasnoróżowa.

Konsystencja:

Stała, mięso soczyste, sprężyste, dość miękkie.

Smak:

Intensywny smak i zapach wędzonego mięsa, smak lekko słony, wyczuwalny zapach i smak użytych przypraw tj. majeranku, kolendry, pieprzu.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Radziwiłłów Mazowiecki to wieś położona w województwie mazowieckim w gminie Puszcza Mariańska. Bliskie sąsiedztwo majątku ziemskiego Radziwiłłów w Nieborowie sprawiało, że niektóre przepisy kulinarne stosowane w kuchni dworskiej stały się tradycyjnymi potrawami okolicznych mieszkańców. Szczególnie te, które można było wykonać z dostępnych lokalnych surowców. W XIX w. i początkach XX w. na wsiach hodowano gęsi znacznie częściej niż obecnie. W okolicach Radziwiłłowa przepływa rzeka Rawka, co dodatkowo stwarzało dogodne warunki do hodowli gęsi. „Gęsi u nas w domu chowało się zawsze, bo były łatwe do wyżywienia, a oprócz mięsa dawały pierze na poduszki i pierzyny” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Radziwiłłowa Mazowieckiego). Potrawy z gęsi gościły na stołach mieszkańców Radziwiłłowa częściej niż wieprzowina. Popularną potrawą z gęsi w okolicach Radziwiłłowa był półgęsek. Istniała tradycja sporządzania półgęsków z piersi młodych gęsi, które po oprawieniu nacierało się solą, majerankiem oraz innymi przyprawami według upodobania. „Po zabiciu gęsi się skubało, potem dzieliło na elementy. Piersi należało natrzeć solą i majerankiem, posypać pieprzem. Można było dodać liść bobkowy. Po dwóch trzech dniach, najdalej po tygodniu jak poleżały trzeba było uwędzić zimnym dymem” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Radziwiłłowa Mazowieckiego). Półgęski wędzone były nawet przez kilka dni. Właściwie przygotowane i uwędzone półgęski mogły być przechowywane przez bardzo długi okres. Tak przygotowane najczęściej spożywane były jako wędlina na zimno.

Informacje o publikacji dokumentu
Ostatnia modyfikacja:
02.07.2018 21:56 administrator gov.pl
Pierwsza publikacja:
02.07.2018 21:56 administrator gov.pl
{"register":{"columns":[]}}