Wygląd:

Zupa z dyni podawana z zacierkami.

Kształt:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Żółto-pomarańczowa.

Konsystencja:

Gęsta, kremowa.

Smak:

Zupa delikatna z wyczuwalnym smakiem dyni i mleka oraz nutą gałki muszkatołowej.

Tradycja:

Pstrągowa to wieś położona w północno-zachodniej części powiatu Strzyżowskiego, w województwie podkarpackim. Są to tereny typowo rolnicze, a środowisko naturalne jest czyste, gdyż brak jest dużych zakładów przemysłowych. Mieszkańcy wsi od dawna w przydomowych ogrodach uprawiali warzywa, w tym dynię, którą w gwarze nazywali banią. To ona była podstawowym surowcem do przygotowywania popularnej do dziś na tych terenach zupy. Pstrągowska banianka podawana jest w okresie jesienno-zimowym po zbiorze dojrzałych dyń. „We wrześniu jak dynia dojrzała co można było sprawdzić pukając w owoc i jeśli wydawał głuchy odgłos znaczyło, że był gotowy do zbioru (…)” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Pstrągowej). Do ugotowanej i przetartej dyni dodawane jest przegotowane mleko, masło oraz sól i pieprz. Dla wyraźnego smaku oraz aromatu dodawana jest gałka muszkatołowa oraz papryka. Zupa podawana jest z zacierkami wykonanymi z pszennej mąki. „Niekiedy jak zostało makaronu to dawano go do banianki zamiast zacierek. Danie można było przyozdobić zieleniną, albo suszonymi pestkami dyni uprażonymi na patelni” (Wywiad przeprowadzony z mieszkańcami Pstrągowej). Banianka obok wodzianki i barszczu jest najczęściej przygotowywaną zupą w pstrągowskich domach.