Wygląd:

Powierzchnia gładka z możliwym odciskiem formy lub tkaniny; w przekroju jednolity, mogą występować dziurki

Kształt:

Kształt okrągły (w przekroju owalny) lub wrzecionowaty (w przekroju poprzecznym okrągły)

Rozmiar:

Sery o średnicy 8-30 cm i wysokości 3-10 cm (wielkość sera świeżego, po wyjęciu z formy)

Barwa:

W zależności od stopnia dojrzałości ser może być białawo-żółty do żółtego, stając się ciemniejszy w miarę dojrzewania

Konsystencja:

Ser sprężysty, elastyczny, w miarę dojrzewania coraz twardszy

Smak:

Młody ser o delikatnym smaku, w trakcie dojrzewania smak nabiera intensywności; zapach dość intensywny, może być wzbogacony aromatem miejscowych ziół

Dodatkowe Informacje:

Jedynym dodatkiem ścinającym mleko jest podpuszczka naturalna z żołądków cielęcych

Tradycja:

Tradycja wytwarzania sera w rejonie Wiżajn i Rutki-Tartak przekazywana jest z pokolenia na pokolenie przez gospodynie od niepamiętnych czasów. Świadczą o tym zachowane drewniane formy, które wykorzystywano do wytwarzania sera już przeszło 120 lat temu. Najstarsze osoby w okolicznych wsiach pamiętają, jak ser był powszechnie wytwarzany w okresie ich młodości. W okresie II wojny światowej okoliczni gospodarze byli zmuszeni do dostarczania serów na potrzeby armii niemieckiej. W obliczu unifikacji żywności, do roku 1989 ser z Wiżajn wytwarzany był znacznie rzadziej za sprawą spółdzielni mleczarskich. Dziś jednak gospodarze coraz chętniej sięgają do starych, tradycyjnych receptur, dostrzegając w nich szansę na zmianę profilu prowadzonej działalności i pozyskania alternatywnych źródeł dochodów.