Wygląd:

Żółty, gęsty płyn.

Kształt:

Przyjmuje kształt naczynia, w którym się znajduje.

Rozmiar:

W zależności od naczynia, w którym się znajduje.

Barwa:

Intensywnie żółta.

Konsystencja:

Gęsty, lepki, lejący płyn.

Smak:

Bardzo kwaśny smak, o charakterystycznym intensywnym aromacie pigwy.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Końskowola to jedyna gmina w województwie lubelskim powszechnie zwana „zagłębiem szkółkarskim”, słynącym z produkcji krzewów ozdobnych i owocowych – między innymi pigwowca japońskiego (chaenomeles japonica). Powszechnie sądzono, że gatunek ten sprowadziła księżna Izabela z Flemingów Czartoryska, która na początku XIX w. w miejscowości Pożóg, należącej do tzw. „klucza końskowolskiego” założyła ogród w stylu angielskim o powierzchni ok. 9 hektarów. Początkowo pigwowiec znany był przede wszystkim jako roślina ozdobna spotykana na rabatach ogrodowych oraz kompozycjach florystycznych. Bogata tradycja szkółkarstwa ziemi końskowolskiej – uprawy krzewów pigwowca, stworzyła szanse na szersze wykorzystywanie owoców pigwowca niż wyłącznie do celów dekoracyjnych. Mieszkańcy Końskowoli od wielu pokoleń mieli do czynienia również z jego owocami, z których wytwarzali soki, syropy, konfitury oraz nalewki. Pigwowiec to kolczasty krzew, rosnący w okolicach domów, tworzący często żywopłoty. Kwitnie w kwietniu, posiada drobne łososiowo-różowe lub pomarańczowo-czerwone kwiaty i kuliste, żółte owoce przypominające kształtem jabłka. Jesienią, kiedy owoce są już jędrne i dobrze wybarwione jest to odpowiedni czas na ich zbiór i wyciśnięcie z nich soku. Sok wyciska się ręcznie lub za pomocą prasy. Wyciśnięty sok nalewa się do butelek, szczelnie zamyka i poddaje procesowi pasteryzacji. Pigwowiec słusznie zasługuje na miano „polskiej cytryny” ze względu na swoje bogate właściwości odżywcze. Zawiera duże ilości witaminy C oraz jest również bogatym źródłem kwasów organicznych, błonnika, polifenoli, pektyn oraz bioflawonoidów.