Wygląd:

Jabłko średniej wielkości, kuliste, spłaszczone, zwężające się w stronę kielicha. Skórka gładka, mocna, zielonożółta z intensywnie czerwonym prążkowanym rumieńcem na połowie owocu. Zagłębienie szypułkowe głębokie, dość szerokie i ordzawione. Szypułka krótka i mięsista. Zagłębienie kielichowe dość głębokie, pofałdowane. Komora nasienna niewielka, nasiona liczne i małe.

Kształt:

Owoc kulisty, spłaszczony, lekko zwężający się ku kielichowi. Zagłębienie szypułkowe i kielichowe głębokie oraz szerokie. Komory nasienne zamknięte, małe. Nasiona drobne, krótkie, dość szerokie.

Rozmiar:

Jabłko średniej wielkości, o średnicy do 7 cm.

Barwa:

Skórka zielonożółta z czerwonym prążkowanym rumieńcem pokrywającym połowę jabłka. Miąższ biały o zielonkawym odcieniu.

Konsystencja:

Miąższ średnio ścisły, lekko ziarnisty, soczysty.

Smak:

Jabłko o kwaskowatym smaku i niezbyt silnym aromacie.

Dodatkowe Informacje:

Odmiana późnojesienna. Zbiór w połowie września, dojrzałość konsumpcyjną owoce osiągają w połowie października. Owoc deserowy, dobry też na przetwory. Odmiana odporna na parch jabłoni, mączniaka i mróz. Ceniona ze względu na wczesne i obfite owocowanie. Drzewo średnio rosnące, doskonałe udaje się na terenach podgórskich.

Tradycja:

Odmiana miejscowa, śląska wyhodowana w 1865 roku przez królewskiego ogrodnika C. Brauna zatrudnionego w pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim. Dlatego była bardzo popularna w tym regionie. Uzyskano ją ze skrzyżowania odmian Aporta (Cesarz Aleksander) i Reneta Baumanna. Szczególnie nadaje się do uprawy na terenach podgórskich. Obecnie uprawiana w Niemczech (tam propagowana jako stara odmiana idealna do sadów przydomowych), znana także w Polsce (zob. A. Rejman, Atlas jabłek, Warszawa 1964, s. 56).