Wygląd:

Owoc pomarszczony.

Kształt:

W zależności od przygotowania owocu do suszenia kształt: krajanki lub „talarka”.

Rozmiar:

W zależności od wielkości przygotowanego owocu do suszenia: szerokość ok. 3 cm, długość ok. 6 cm.

Barwa:

Wysuszony owoc przyjmuje barwę od żółtej do jasno brązowo-cynamonowej.

Konsystencja:

W zależności od ilości odprowadzonej wody: suszona lub mocno suszona.

Smak:

Charakterystyczny dla suszonego jabłka.

Tradycja:

Pruchnik położony jest w powiecie jarosławskim w województwie podkarpackim, a powstał prawdopodobnie w XIV wieku. Jest to gmina o charakterze typowo rolniczym. Wiek XV to stopniowy rozkwit miasteczka, który zostaje zakłócony najazdem wołowskim z 1498 roku. Pruchnik najeżdżali także Tatarzy, którzy w 1524 roku zostali pod zamkiem pruchnickim rozgromieni przez obrońców miasteczka. W tym okresie dobrze rozwinięte było rzemiosło i gospodarka rolna. Rzemieślnicy pruchniccy, rzeźnicy, szewcy, garbarze i piekarze słynęli ze swych doskonałych wyrobów na całą okolicę. Mieszkańcy z uwagi na duże zapotrzebowanie żywności oraz coraz częstszy brak środków pieniężnych najwięcej produktów spożywczych wywarzali samodzielnie. Część ze swoich produktów otrzymywanych sezonowo np. owoców przechowywano na zimę poprzez przetwarzanie i konserwowanie. Suszone owoce dodawano do potraw i napojów, a także zastępowały dzieciom słodycze. Suszenie jabłek odbywało się na palenisku w piecu przeznaczonym do wypieku chleba. Praca ta była bardzo mozolna i wymagała ogromnej cierpliwości, gdyż owoce musiano poddawać wielokrotnemu osuszaniu. Jabłka suszono w zależności od pogody i ilości owoców, w pogodne dni owoce dosuszano na słońcu i wietrze. Wysuszone i gotowe do spożycia jabłka umieszczano w papierowych torebkach i wieszano np. nad piecem lub kładziono w ciepłym miejscu. Wraz z rozwojem techniki i wprowadzeniem innowacyjnych urządzeń wykorzystywanych do suszenia owoców, osuszanie stało się prostsze i mniej czasochłonne, jednak nie wpłynęło to na smak ani walory odżywcze wysuszonych owoców.