Wygląd:

Podłużny, na przekroju owalny.

Kształt:

Prosty pęd z zamkniętym czubkiem, dopuszczalne są lekko zagięte pędy.

Rozmiar:

Długość od 16 do 22 cm, średnica 8-22 mm.

Barwa:

Biała, fioletowa lub zielona.

Konsystencja:

Delikatna, krucha.

Smak:

Słodki, gorzki – w zależności od odmiany, bez charakterystycznego zapachu.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Uprawa szparagów w rejonie Janiszowa sięga lat przedwojennych. Na tym terenie są idealne piaszczyste grunty do ich uprawy. Nie bez przyczyny szparagi często określane są jako „złoto piaszczystych gleb”, ponieważ mają bardzo niskie wymagania glebowe i mogą być z powodzeniem uprawiane na glebach gorszej jakości. Początkowo szparagi uprawiano jedynie na własne potrzeby. Po wojnie w latach 60-tych, w okolicach Janiszowa powstały dwie przetwórnie, które produkowały m.in. konserwy ze szparagów. Kontraktowały wśród okolicznych rolników surowiec do produkcji. Szparagi uprawia się na specjalnie usypanych wałach – uzyskuje się wtedy szparagi białe – lub na płasko – w ten sposób produkuje się szparagi zielone. Obecnie szparagi z Janiszowa najczęściej można spotkać na lokalnej giełdzie, w restauracjach oraz w domach wielu polskich rodzin. Serwowany w przeróżnych odmianach na wystawach, festynach i targach zachwyca wyglądem i smakiem. W szparagach gustował sam Adam Mickiewicz, który wspominał nawet o nich w „Panu Tadeuszu”. Lubelszczyzna zachwyca się szparagami. Gdy przychodzi sezon, na giełdach wrze od klientów poszukujących najlepszych pęczków. Obecnie szparagi to bardzo modne i pożądane przez koneserów warzywa nie tylko w powiecie lubelskim, ale i w całej Polsce.