Wygląd:

Szynka wieprzowa, wędzona.

Kształt:

Nieregularny w formie bryły.

Rozmiar:

Waga około 1 kg.

Barwa:

Zewnętrzna od jasnobrązowej do wiśniowej, na przekroju różowa.

Konsystencja:

Zwarta i soczysta.

Smak:

Zapach wędzonego mięsa oraz wyczuwalny smak ziół takich jak: ziele angielskie, liście laurowe, kolendra, tymianek.

Tradycja:

Okół to wieś leżąca niedaleko Bałtowa w województwie świętokrzyskim będąca w otoczeniu pięknych lasów Puszczy Iłżeckiej nad rzeką Kamienną. Dzieje tej miejscowości sięgają czternastego wieku. W 1830 roku Bałtów i dobra bałtowskie przejęła rodzina książąt Drucko – Lubeckich, na terenie którym powstał murowany pałac. W Okole i okolicach gminy Bałtów tradycja wyrobu wędlin sięga bardzo odległych czasów. W nielicznych gospodarstwach zostały wybudowane wędzarnie, gdzie gospodarze na okres świąt Wielkanocnych i Bożego Narodzenia ubijali trzodę chlewną i wyrabiali swojskie kiełbasy, kaszanki i szynki, które trafiały również na stół arystokracji w pałacu. Szynka z Okoła jest jednym z produktów, na który smak i zapach wpływają warunki klimatyczne oraz metoda wyrobu, a także dodatki, jakie zostały użyte w produkcji. „Po zabiciu świni wykrawamy szynki sporządzamy zalewę z soli, pieprzu, liść laurowy, ziele angielskie, czosnek wkładamy szynki, które moczą się 5 dni. Po wyjęciu z zalewy obwiązujemy szynki sznurkiem żeby się nie rozpadła przy wędzeniu. Wędzimy 4 godziny drzewem olchowo dębowym” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami gminy Bałtów). Tradycja wytwarzania wiejskiej szynki z Okoła wiąże się z procesem konserwacji, którego odpowiedni przebieg nadaje mięsu trwałość, wzbogaca jego walory smakowe oraz nadaje odpowiedni charakterystyczny zapach. „To są smaki dzieciństwa ja najbardziej lubiłem jeszcze ciepłą, dopiero co uwędzoną szynkę z chlebem i cebulą, mama dawała taką mocno uwędzoną szynkę do barszczu żeby nadać mu dobrego smaku” (Wywiad etnograficzny przeprowadzony z mieszkańcami gminy Bałtów).