Wygląd:

Wiśnicki makaron domowy tradycyjny wytwarzany jest w pięciu kształtach, tj. trzy rodzaje nitek – rosołowa, cienka i gruba oraz wstążka i łazanka.

Kształt:

W zależności od rodzaju makaronu, tj. podłużne nitki – o czterech szerokościach oraz łazanki – cienkie kwadraty.

Rozmiar:

Nitki i wstążki o grubości od 1 mm do 2 mm i zróżnicowanej długości od 70 do 100 mm, łazanki o grubości od 1 mm do 2 mm i wielkości 12 mm x 12 mm.

Barwa:

Słomkowa o odcieniu biało-złotym.

Konsystencja:

Przed przyrządzeniem jest twardy w dotyku, suchy. Po ugotowaniu charakteryzuje się elastycznością oraz minimalną lepkością.

Smak:

Charakterystyczny dla produktu przygotowanego z mąki pszennej i jaj kurzych.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Wiśnicki makaron domowy tradycyjny to polski przysmak, produkowany ze sprawdzonych, naturalnych składników: mąki pszennej, świeżych jaj kurzych oraz wody. Ręcznie robiony makaron był używany jako potrawa lub dodatek do potraw serwowanych na różnego rodzaju lokalnych uroczystościach, m.in. zaślubinach, rodzinnych spotkaniach czy festynach. Jak wspominają mieszkańcy gminy Nowy Wiśnicz: „odkąd sięgam pamięcią, widzę przed oczami jak moja babcia, a potem moja mama robiły makaron. Stolnica, wałek, jajka, mąka i woda. Proste narzędzia, naturalne składniki i wprawne ręce” wystarczą, aby przygotowany z tych składników produkt z zachowaniem rodzinnej receptury, mógł zachwycić niejednego smakosza. Duży wpływ na intensywność walorów smakowych i odżywczych makaronu ma jakość użytych do przygotowania makaronu składników. „Składniki starannie zagniatano, aż ciasto uzyskało gładkość i odpowiednią elastyczność, a następnie wałkowano na placek grubości ok. 1-2 mm, posypywano mąką i zostawiano na chwilę do przeschnięcia. Następnie w zależności od gospodyni lub przeznaczenia makaronu, ciasto krojono na dwa sposoby. Pierwszy polegał na krojeniu ciasta w pasy o szerokości 5-7 cm, składaniu ich jeden na drugim i równoległym siekaniu tychże wzdłuż krótszej krawędzi na kluski o szerokości ok. 2-5 mm. Drugi sposób polegał natomiast na cięciu ciasta w pasy o szerokości 30 cm i kilkakrotnym ich składaniu lub rolowaniu, a następnie, podobnie jak w pierwszym przypadku, siekaniu wzdłuż krótszej krawędzi. Tak pocięty makaron rozkładano na ścierkach kuchennych lub np. na rzadko używanym stole i suszono przeciętnie jeden dzień, po czym mógł już być gotowany” (Relacja z badań etnograficznych przeprowadzonych w gminie Nowy Wiśnicz). Obecnie cięcie ciasta za pomocą noży na cienkie nitki bądź łazanki, zastąpione zostało cięciem przez mini maszyny do cięcia, nie wpłynęło to jednak na smak makaronu. Gotowy wysuszony makaron zachowuje swą świeżość i przydatność do spożycia przez 12 miesięcy od daty produkcji, zachowując przy tym wartości odżywcze i smakowe. Receptura, sposób produkcji, a przede wszystkim wykwintny smak wiśnickiego makaronu domowego tradycyjnego nie zmieniły się od lat, a gotowy makaron jest tożsamy z tym zapamiętanym z przeszłości. Ten tradycyjny makaron wciąż króluje na stołach w wielu polskich domach, nie tylko przy okazji ważnych uroczystości rodzinnych, ale również na co dzień.