Wygląd:

Zupa z widocznymi kawałkami pasternaka i ziemniaków.

Kształt:

W zależności od naczynia.

Rozmiar:

W zależności od naczynia.

Barwa:

Kremowa.

Konsystencja:

Płynna, średnio gęsta.

Smak:

Charakterystyczny dla pasternaka i gęsiny.

Dodatkowe Informacje:

Tradycja:

Dawniej podstawowym składnikiem pożywienia mieszkańców ziemi sztumskiej były zupy przygotowane na bazie warzyw uprawianych w przydomowych ogrodach. „Spożywane były one w ciągu dnia zarówno przez ludność ubogą jak również przedstawicieli strefy zamożnych. (…) Wśród mieszkańców ziemi sztumskiej dużą popularnością cieszyły się takie warzywa, jak: ziemniaki, kapusta, kalarepa, szczaw, pasternak, brukiew. Zupy te stanowiły zwykle podstawowy składnik menu codziennego. Jedną z bardziej typowych potraw tego terenu była zupa z pasternaka” (dr Anna Drożdż, Uniwersytet Śląski w Katowicach, „Zupa z pasternaka”). Charakterystyczną cechą zupy jest gotowanie jej na wywarze z gęsiny. Pokrojone ziemniaki i pasternak dodawane są do wywaru wraz z przyprawami i wszystko razem gotowane. „Sąsiedzi znają i dawniej jeszcze gotowali i jedli. Zupa była znana w okolicznych wsiach. (…) ludzie hodowali gęsi, każdy miał w ogródku pasternak i ziemniaki” (Wywiad etnograficzny). Zupa z pasternaka do dnia dzisiejszego przyrządzana jest zazwyczaj jesienią i zimą, raz w tygodniu, a także po święcie Świętego Marcina.