W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z naszej witryny oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu. W każdym momencie można dokonać zmiany ustawień Państwa przeglądarki. Zobacz politykę cookies.
Powrót

Ramowa Konwencja o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat (Konwencja Karpacka)

Ramowa Konwencja o ochronie i zrównoważonym rozwoju Karpat (tzw. Konwencja Karpacka) została sporządzona w Kijowie w dniu 22 maja 2003 r. Jej stronami obok Polski są Bułgaria, Czechy, Rumunia, Serbia, Słowacja i Ukraina. Konwencja Karpacka została ratyfikowana przez Polskę w roku 2006.

Celem konwencji jest prowadzenie wszechstronnej polityki i współpraca na rzecz ochrony
i zrównoważonego rozwoju Karpat dla poprawy jakości życia, wzmocnienia miejscowej gospodarki i społeczności lokalnych oraz zachowania walorów przyrodniczych i dziedzictwa kulturowego tego obszaru.

Obszary zainteresowania Konwencji:

  • zintegrowane podejście do gospodarowania zasobami ziemi;
  • ochrona i zrównoważone użytkowanie różnorodności biologicznej i krajobrazowej;
  • planowanie przestrzenne;
  • zrównoważone i zintegrowane zarządzanie wodami dorzeczy;
  • zrównoważone rolnictwo i leśnictwo;
  • zrównoważony transport i infrastrukturę;
  • zrównoważona turystyka;
  • przemysł i energia;
  • dziedzictwo kulturowe i wiedza ludowa;
  • zmiany klimatu;
  • system ocen oddziaływania na środowisko i informowania o stanie środowiska, monitoring oraz wczesne ostrzeganie;
  • podnoszenie świadomości, edukacja i udział społeczeństwa.

Konwencja Karpacka jest konwencją ramową, tzn. określa ogólne cele polityczne, które promują zintegrowane podejście do ochrony przyrodniczego i kulturowego dziedzictwa Karpat. Konwencja nie ustanawia konkretnych zobowiązań, lecz zaprasza strony do współpracy na rzecz wdrażania uzgodnionych w niej zasad. Współpraca ta może przyjmować wiele form, a w tym programy pracy w ramach Konwencji, wspólne działania dwustronne lub wielostronne czy skoordynowane środki krajowe.

Do Konwencji sukcesywnie wypracowane są protokoły tematyczne, rozwijające jej postanowienia w odniesieniu do poszczególnych obszarów zainteresowań. Do tej pory przyjęto następujące protokoły tematyczne:

  • Protokół o ochronie i zrównoważonym użytkowaniu różnorodności biologicznej i krajobrazowej
  • Protokół o zrównoważonej turystyce
  • Protokół o zrównoważonym transporcie
  • Protokół o zrównoważonej gospodarce leśnej
  • Protokół o zrównoważonym rolnictwie i rozwoju obszarów wiejskich

Najważniejszym organem Konwencji jest Konferencja Stron, odbywająca się co do zasady co 3 lata. W dniach 10-12 października 2017 r. w Lillafüred na Węgrzech odbyło się piąte posiedzenie Konferencji Stron Konwencji COP5, rozpoczynające węgierską prezydencję
w Konwencji. Szóste posiedzenie Konferencji Stron Konwencji COP6 zostało zaplanowane na drugą połowę 2020 r. i rozpocznie ono sprawowanie przez Polskę prezydencji w Konwencji przez kolejne 3 lata.

Konwencja swym zakresem obejmuje zagadnienia wchodzące w zakres kompetencji różnych resortów. W Polsce jej wdrażanie koordynuje Minister Środowiska przy pomocy Krajowego Punktu Kontaktowego, umieszczonego w Departamencie Ochrony Przyrody, oraz Komitetu Sterującego złożonego z przedstawicieli zainteresowanych resorów, władz regionalnych
i lokalnych, instytucji naukowych i organizacji pozarządowych.

Tymczasowy sekretariat Konwencji Karpackiej ulokowany jest w Wiedniu, w biurze Programu Środowiskowego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

E-mail do kontaktu w Ministerstwie Środowiska

Materiały

Więcej informacji na temat Konwencji Karpackiej
Informatorium Karpackie
{"register":{"columns":[]}}