Archiwalna strona
Ministerstwa Środowiska

Trudno zgodzić się ze stwierdzeniem, że Polska przespała dyskusję o kształcie Funduszu Sprawiedliwej Transformacji. Należy zauważyć, że do skorzystania ze środków Funduszu będą uprawnione regiony (spełniające kryteria) ze wszystkich państw członkowskich UE. Polska będzie jego największym beneficjentem, otrzymując około 2 mld EUR z Funduszu, którego łączna wysokość to 7,5 mld EUR. W wartościach procentowych będzie to około 27%. Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej z grudnia 2019 r., Polska nie została zobowiązana do osiągnięcia neutralności klimatycznej już w 2050 r. Będziemy dochodzić do niej w swoim tempie, w sposób bezpieczny i odpowiedzialny, z uwzględnieniem krajowych warunków społecznych i gospodarczych, do czego też posłużą środki z Just Transition Fund, który jest częścią całego mechanizmu sprawiedliwej transformacji. Ponadto Polska jako strona Porozumienia paryskiego pozostaje zobowiązana do osiągnięcia neutralności w drugiej połowie XXI w.

Jeśli chodzi o przedstawienie Komisji Europejskiej (KE) oczekiwań w zakresie finansowania transformacji neutralności klimatycznej to Polska już październiku 2019 r. przygotowała odpowiedni dokument (tzw. non-paper), który przyczynił się do podstawionej przez KE propozycji. Możliwości wskazane w Funduszu, m.in. w zakresie dużych przedsiębiorstw i instalacji w ETS [1], są dowodem na zrozumienie specyficznej sytuacji Polski oraz tego, że nasze argumenty zostały wysłuchane.

Polska już od początku negocjacji, kiedy kwota przeznaczona na fundusz była znacznie mniejsza (początkowo była mowa o 5 mld EUR), podkreślała, że jest ona niewspółmierna do potrzeb. Należy mieć jednak na względzie, że jest to kwota dodatkowa, która nie pomniejsza środków otrzymywanych przez Polskę w ramach polityki spójności, czy Wspólnej Polityki Rolnej, co było jednym z postulatów Polski.     

[1] Unijny system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS).